19 มกราคม 2549 00:11 น.
ลำน้ำน่าน
กระพุ่มมือเก็บกองบุญบารมี
อสงไขยโกฎิปีชาติหลากหลาย
นิรมิตปัญญาญาณไว้มากมาย
มุ่งหมายปรารถนานฤทุกข์
ปริศนาพระพรหมเหนือสวรรค์
ราตรีนั้นดื่มด่ำฌานสงบสุข
เสาะหานานแสนนานนิรยุค
บุกบากบั่นบนกระแสนิรพาณ
พรหมปาริสัชชาครรไลหงส์
อัสดงดานกิเลสเสถียรสถาน
อุบัติเอกอารมณ์ปฐมฌาน
สู่รุ่งลานเลื่อมลัภย์ประภัสสร
แสงประณีตทอทิพย์เหนือทับเมฆ
งามวิเวกอิ่มเอิบกว่าภูมิก่อน
รุ่งเรืองกว่าแสงรพีนิรันดร
โพ้นนวลจรแจ่มจันทร์นิรันดร์กาล
กลมเกลี้ยงสรีระพระพรหมกาย
วนวายรอยต่อทิพยสัณฐาน
เกศเกล้าเปล่งประภาชฎาธาร
วิมานสมาบัติจักสว่างไสว
พุทธันดรนานนับหลายกัปกัลป์
รอคืนวันพุทธประทีปอุบัติใหม่
พุทธุปบาทกาลนานเพียงใด
จักมุ่งไปสู่รุ่งแจ้งแห่งภาวนา
ปุโรหิตาภพภูมิใดจักไปเกิด
ล้ำเลิศเหนือเสวยสวรรค์นักหนา
วิมานทิพย์สุกปลั่งกว่าเทวดา
ปรารถนามหาพรหมพระนภจร
ดอกรังร่วงกิเลสร้างปล่อยวางวาย
สละกายสู่ปริตตาภาบรรจถรณ์
อัปปมาณาภาทิพยกชกร
ประภัสสรรัศมีสมาบัติบรรพ์
รัตนากรจักล้างภพสักหมื่นห่า
เวหัปผลาพรหมภูมิฤาอาสัญ
ทั้งสามโลกเพลิงไฟบรรลัยกัลป์
สายวายุเบี่ยงหันยุคันธร
พาจิตไปอุบัติอสัญญีสัตตา
สละวางสัญญาเจตสิกสอน
วิราคภาวนาทิพยพรหมพร
ข้ามสีทันดรมุ่งแดนโสดาบัน
ท่ามวิมานบุปผชาติห้อมล้อม
หอมทิพย์สุคนธรสอาถรรพ์
ไม่รู้โรยไม่รู้ร่วงไม่รู้วัน
อุปมารูปพรรณดั่งเปลวทอง
ปรารถนานั้นสูงส่งแสนนักหนา
สุทธาวาสภูมิพรหมทั้งผอง
ตามอริยบุรุษพุทธครรลอง
ครอบครองฌานแก่กล้าอนาคามี
ภาวนาตราบดวงจิตนิมิตใหม่
ทะยานไปจากรูปพรหมวิถี
ปล่อยวางอริยคุณงามความดี
โพ้นปัญญินทรีย์ปรินิพพาน
นิรันดร์ใจรุ่งแจ้งอยู่เบื้องหน้า
ไขว่คว้าแดนนิรทุกข์ไพศาล
ปรารถนาอรูปพรหมอยู่ชั่วกาล
อริยญานชั้นใหนสุขใจจริง
จากอากาสานัญจายตนภพ
สงบละเอียดอ่อนไร้รูปสิง
อิ่มเอิบเพียงจิตนิรมิตอิง
มิไหวติงท่ามสว่างพรหมสถาน
เหนือพรหมาณฑ์ปฏิเวธภาวนา
พรหมาเทียมเอกวิเศษวิศาล
เหนือเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน
พระนิพพานแย้มประตูอยู่นั่นแล้ว
------------------------------
แรม ๔ ค่ำเดือน ๒ พระจันทร์เคียวเกี่ยวดาวฟ้าอยู่พราวพราย
บทเพลงบรรเลงพระนิพพาน กำลังกล่อมดวงจิตเงียบงาม ณ ยามราตรีนี้
ข้าพเจ้าหยิบหนังสือในดวงใจขึ้นมาอ่าน หนังสือพรรณนาถึงปฏิปทา
และความอัศจรรย์ของการภาวนาให้เข้าถึงอริยมรรคในทางพุทธศาสนา
ตอนหนึ่งรจนาเรื่องพระพรหมผู้วิเศษ ที่มีปรากฎในคำภีร์พระไตรปิฏก
แปลกที่ดวงจิตรู้สึกสงบงามอย่างล้ำลึก ทะยานไปสู่ดินแดนพรหมโลก
ดินแดนแห่งความสุขประณีต อันยากยิ่งที่ปุถุชนอย่างเราๆ จักก้าวไปถึง
พรหมโลกทั้ง ๒๐ ชั้นมีอรรถาวรรณาอธิบายไว้ลึกล้ำ...
อัศจรรย์วิเศษที่มีในพุทธศาสนาแห่งพระประทีปแก้วเท่านั้น
สมถกรรมฐาน คือหนทางแห่งนิรทุกข์...
นานๆ ครั้งได้รจนางานธรรมะล้ำลึก พอเป็นแรงให้ฝ่าข้ามปราการนที
และกระแสสังคมอันเชี่ยวกรากอย่างทุกวันนี้นะครับ
----------------------------------------------------
ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์
๑๘ มกราคม ๒๕๔๙
6 มกราคม 2549 08:58 น.
ลำน้ำน่าน
เสียงกระซิบจากที่ราบลุ่มน้ำ
เปล่งเพลงความสารัตถะยิ่งใหญ่
แผ่วผสานเสียงครวญลมหายใจ
ใบบงกชวิมานหญ้าป่ารกชัฏ
ลอยเรือพายล่องขนานลานวารี
ปราศนาการแสงสีสงบสงัด
ละเอียดอณูต่ำต้อยทยอยพลัด
อาณัติกฎธรรมชาติซาบซึ้ง
โพ้นโพยมพยับแดดพรายทะเล
วิหคเห่แมลงภู่ผึ้งหึ่งหึ่ง
ไหววิเศษพรูระงมลมพัดตึง
ดาวดึงส์ดั่งสภาวะนั้นสุนทรีย์
พรวนแพงพวยพันปลายสายบัวเปลือย
ทอดเลื้อยโอนอาจเอื้อมสุรีย์ศรี
ตั้งหน้าคว้าไขว่หลายโกฏิปี
จมนทีเชี่ยวกรากกราบกราน
แผ่วเบาสาหร่ายร้อยพรายคลื่น
ดกดื่นสายพันธุ์อัศจรรย์ไพศาล
ตกต่ำเต่าตมมิดจิตกาธาน
ภพบ้านภูมิไหนในโลกรื่นรมย์
งามตฤณชาติชงโลงพักอาศัย
หลบรากใยระลอกน้ำถาถม
มิปรารถนาหญ้าเน่าโสมม
จ่อมจมดงโคลนชัฏช้าชั่วกัลป์
เพรียบพกาปีกขาวพร้อยคอยสิ่งใด
มิบินไปเยี่ยมทิพย์ธาราสวรรค์
มัจฉาชาติเวียนว่ายวิลาวัลย์
เหนือโลกันตร์บึงวัฏฏะทรมาน
พรรลายกบกุ้งหอยปูปลา
ฝืนฝ่าสายสังคมน่าสงสาร
มืดบอดอุกฤษฏ์นิพพิทาญาณ
ขรมขานหลงเสน่ห์ผสมพันธุ์
ผุดจากน้ำหนาวเหน็บแสนเบื่อหน่าย
โคลนใต้ตายต้องตมอาถรรพ์
หมายมุ่งลุ่มน้ำใดในไกวัล
เสียงกระสันกระซิบจากแดนไกล
สุคนธชาติหอมบัวหลวงเกสรผสม
ระงมเสียงดุเหว่าทองหวานไหว
เสียงกระซิบจากแว่นแคว้นแดนใด
งามไซร้กว่าเสียงธรรมชาติไป่มี
เหนือหูกระจิบกระจ้อยปูปลา
คือค่าทิพยโศรตรวิถี
ล่องเรือวิปโยคแม้นโชคดี
สดับถ้อยวาทีธรรมะตระการ
เสียงกระซิบจากที่ราบลุ่มน้ำ
ฤาจักงามชั่วกัลปาวสาน
แว่วผสมเสียงครางครวญทรมาน
ยาวนานท่ามดงชัฏช้าสังสารวัฏ
------------------------------
ข้าพเจ้าเปิดศักราชใหม่ด้วยการไปเยือนดินแดนลุ่มน้ำ
ดินแดนแห่งดงหญ้า ป่ารกชัฏ ที่แผ่อาณาจักรไปทั่วบริเวณ
เป็นพื้นที่ลุ่มน้ำที่ยังอุดมสมบูรณ์ไปด้วยไม้น้ำนานาพันธุ์
บัวหลายชนิด
ท่ามกลางเรือหาปลาลำเล็กที่ล่องไปในดงป่าชัฏช้านั้น
ปรากฏเสียงบรรเลงเพลงวิมานลุ่มน้ำระงมงาม กบเขียดน้อย
นกน้ำเดียวดาย เป็นบรรยากาศที่รื่นรมย์ สะกดวิญญาณศิลปิน
อย่างเราๆ ท่านๆ ให้หลงเสน่ห์
หมู่สาหร่ายกระจิดริ๊ด เริงระบำคลื่นน้ำรื่นรมย์
ในเบื้องลึกแลเห็นโคลนต่ำต้อยนอนสงบนิ่ง
รอวันมัจฉาชาติว่ายวนให้ฟุ้งกระจายบดบังทัศนียภาพอันล้ำลึก
ข้าพเจ้าคิดว่าองค์ประกอบทั้งปวงแห่งดินแดนลุ่มน้ำ
มีความหมายในเชิงกว้าง ลุ่มลึกไปถึงสัจธรรมแห่งธรรมชาติ
ชวนให้มองลึกซึ้งไปในวิถีแห่งการเวียนว่าย
วิถีแห่งการพึ่งพิงระหว่างชีวิตกับชีวิต
มองลึกไปถึงวิถีแห่งการเกิดดับ เป็นต้น
หากมีโอกาสลองหาเวลาว่างสักครั้งในชีวิต
ไปล่องเรือเหนือดินแดนลุ่มน้ำ สัมผัสรอยยิ้มของชาวประมง
ยากจนแต่น้ำใจดี มองภาพไกลๆ ฝูงวัวควายสันโดษ
สัมผัสความหมายอันยิ่งใหญ่ที่ซ่อนเร้นอยู่ในวิถีธรรมชาติดูบ้าง
บางครั้งเราอาจค้นพบคติชีวิตบางอย่างที่น่าอัศจรรย์
และน่าน้อมนำมาครวญใคร่ อาจเป็นวิถีที่นำไปสู่ความปล่อยวาง
เรียบงาย และงดงามท่ามกลางความทุกข์ทน
------------------------------
สุขสันต์ปีใหม่ พุทธศักราช ๒๕๔๙
ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์