17 มีนาคม 2546 14:19 น.
ลำน้ำน่าน
เรื่อยเรื่อยไหลริน....
โขดหินเขินเขา....
หมู่บ้านธารป่าทุ่งนาเก่า
หมู่เราซาบซ่านผ่านใจ
ไหลมาไหลมาสู่...
ฟองฟ่องฟูกระเซ็นใส
ไหลมาไหลมา...จากใจ
จากพฤกษ์ไพรปวงป่ามาสู่ดิน
ชุ่มเย็น..ชุ่มเย็น...ลำน้ำ
ชุ่มฉ่ำ..ชุ่มฉ่ำ....ทำมาหากิน
เสกสรร (ค์) พืชพรรณ..กระแสสินธุ์
ชีวีรินไหลได้...เพราะสายธาร.....
เพลงขลุ่ยแผ่วแว่วมา...
เล่าขานเรื่องป่าและลำน้ำ
ดอกลั่นทมที่บานอยู่ชูช่องาม
ให้ซาบซ่านกับไมตรีมิวางวาย...
5 มีนาคม 2546 15:43 น.
ลำน้ำน่าน
อรุณรุ่งแดดเหลือง....เมืองดอกไม้
แฝงฝังกายแสวง....แหล่งน้ำหวาน
จากค่อนรุ่งจนแสงจ้า...กว่าทุกยาม
ยิ่งงดงามหวานไหว...มิวายวาง
ดอกไม้หวานบานรับ...กับวันใหม่
มอบดวงใจคอยเจ้า...มาสอดสาน
หอมเกสรละอองรัก...ทุกวันวาน
เจ้านำพาความงาม..ไปหว่านวัน
คือมิตรแท้งดงาม....ยามฟ้าเบิก
ประดับโลกดอกไม้ป่า..พนาสวรรค์
มวลดอกไม้หนาวน้ำค้าง...ราตรีกาล
รอเจ้านั้นมาจุมพิต...ปลุกนิทรา
บินบินเล่นล้อลม....พรมป่าพฤกษ์
จวบจนดึกดื่นร่ำ...ยังฝันหา
ผีเสื้อน้อยหลับฝัน..จันทร์ดารา
วันใหม่มาบินฟ่อน...คอยร่อนรำ
ปีกบางไกวไหวหวาน...ลานดอกไม้
แสงรำไรเริ่มรุ่ง...บนป่าฝัน
ผีเสื้อน้อยหว่านรัก...ทุกวันวาน
เจ้าจากพลันดอกไม้ร่วง...ปวงป่าตรม
5 มีนาคม 2546 14:17 น.
ลำน้ำน่าน
ก่อนดวงตาเหนื่อยล้า..จะพร่าลง
ขอสายลมแต้มสีคราม...ฟากฟ้าฝัน
กรุ่นกลิ่นรักกลิ่นดาว...หนาวคืนวัน
ปีกความหวังฝันบนฟ้า...พร่าพราว
ค่ำคืนดึกดื่นค่ำ..รำพันหา
ใยดวงตามองไม่เห็น...ความหวัง
กี่ความฝันทิ้งไว้...ร่วงรายทาง
ดารารางเคยเต็มฟ้า....ลับลาไป
แหงนมองฟ้าไม่เห็นดาว..พร่าวพร่าง
วิญญาณฝันริบหรี่บินหนีหาย
เหลือความหวังยังสถิตเป็นเพื่อนตาย
ยามหนาวคลายใครเคียงกายหว่านดาว
ราตรีกาลมาเยือนเตือนให้หลับ
แม้นล่วงลับคืนฝันอันเหน็บหนาว
ในห้วงลึกยังศรัทธา....อยู่คู่ดาว
ฟากฟ้าหนาวปรารถนาบินฝ่าไป
เพียงแต้มฝันอันสกาวคราวฟ้าหม่น
เพียงปลุกคนปลุกชีวิตปลุกความฝัน
เพียงเป็นแสงแห่งอรุณ...ทิวาวัน
เพียงดาราแต้มฟ้าฝันให้มวลชน.....
5 มีนาคม 2546 14:11 น.
ลำน้ำน่าน
ดึกดื่นแรมเดือนดาวนี้หนาวนัก
กลิ่นดอกรักลอยล่องมาหลังฟ้าฝน
เพลงราตรีคืนนี้เหงา..ร้าวกมล
หอมลั่นทมกลิ่นรักล่อง..กล่อมนภา
ยามแสงดาวแห่งศรัทธาส่องลาโลก
เห็นดอกโศกผลิบานกลางฟากฟ้า
จนแสงเดือนแสงดาวดับลับจันทรา
เห็นดวงตาเอ่อนองน้ำยามราญรอน
ฤดูกาลผ่านผันนั้นยังกรุ่น
อรุณรุ่งทิวาวันยังหวานหอม
สุดฟากฟ้าดวงจันทรานั้นอ้อนวอน
ขอบทกลอนกล่อมราตรีที่วังเวง
ได้โปรดรู้ไว้แม้นว่าบนฟ้าฝัน
ดวงตะวันดวงดาราจันทราหอม
อยู่ด้วยกันทุกกาลเก่าแต่เนาว์นอน
ยังร้าวรอน ไม่อาจอยู่.. ชมคู่กัน....
4 มีนาคม 2546 13:32 น.
ลำน้ำน่าน
เรื่อยเรื่อยไหลริน....
โขดหินเขินเขา....
หมู่บ้านธารป่าทุ่งนาเก่า
หมู่เราซาบซ่านผ่านใจ
ไหลมาไหลมาสู่...
ฟองฟ่องฟูกระเซ็นใส
ไหลมาไหลมา...จากใจ
จากพฤกษ์ไพรปวงป่ามาสู่ดิน
ชุ่มเย็น..ชุ่มเย็น...ลำน้ำ
ชุ่มฉ่ำ..ชุ่มฉ่ำ....ทำมาหากิน
เสกสรร (ค์) พืชพรรณ..กระแสสินธุ์
ชีวีรินไหลได้...เพราะสายธาร.....
เพลงขลุ่ยแผ่วแว่วมา...
เล่าขานเรื่องป่าและลำน้ำ
ดอกลั่นทมที่บานอยู่ชูช่องาม
ให้ซาบซ่านกับไมตรีมิวางวาย...