3 เมษายน 2547 17:51 น.
ลำนำรัก
รักแรกคือสบตา
รักต่อมาคือยิ้มให้
รักต่อไปคือลองคบ
รักตอนจบคือแต่งงาน
2 เมษายน 2547 15:50 น.
ลำนำรัก
ต้นลำใยบ้านฉันนั้นมีนก
เด็กยิงตกนกตายกลายเป็นผี
ใยจึงไม่เมตตาและปรานี
เห็นว่าดีแล้วหรือที่ทำไป
1 เมษายน 2547 11:49 น.
ลำนำรัก
อันสตรี มีของ ที่หวงใย คือดวงใจ เปรี่ยมใน รักคงมั่น
ถึงจะนาน เพียงใด ไม่แปรผัน รักหญิงนั้น คงตลอด ไม่วอดดับ
แม้ชายใด ให้เงินทอง กองท่วมหัว ด้วยรักตัว จึงไม่ขาย ได้ซึ่งทรัพ
ด้วยกลัวว่า ศักดิ์ศรี ราคีจับ ให้ฟ้าลับ เหลือหนึ่งชาย ก็ขอไกล
ขึ้นชื่อหญิง ควรเก็บ รักในอก อย่าหยิบยก ความรัก ไปให้ใคร
เมื่อพลาดแล้ว ช้ำใจ ไปเท่าไหร่ ควรตรองไตร่ พินิจ คิดให้ดี
เมื่อมีรัก จงรัก สมัครมั่น อย่าประชัน เชิงลอง คบสองข้าง
ชู้รู้ชู้ รู้เรื่อง เคืองระคาง ต่างขัดขวาง หึงสุดา จะฆ่าฟัน
*อ่านล้วถ้าไม่ชอบใจ หรือไม่เพราะก็ขออภัยนะ คงต้องพัฒนามากกว่านี้
1 เมษายน 2547 10:57 น.
ลำนำรัก
เธอมอง ดูอะไร เหม่อมองไป ใยยิ้มมา
เหม่อมอง ทั้งสองตา แปลกหนักหนา ยังมาจ้อง
ฉันเขิน สุดเต็มที เธอหนะซิ ยังคอยมอง
สายตา เธอมันฟ้อง เอ๊ะเธอมอง ดูอะไร