2 ธันวาคม 2549 12:33 น.
ลาเต้
อย่ารัก...หากรักแล้วต้องมีคำว่า'ทน'
อย่ารัก....หากรักนั้นมีคำว่า.'.ฝืน'
และอย่ารัก...ถ้าหากว่าเขามีคนอื่น
เพราะถึงจะทนและฝืน มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
2 ธันวาคม 2549 10:34 น.
ลาเต้
บอกกับเขาว่าเรา..แค่เพียงเจ็บใจ
ได้ยินใหมหัวใจเจ้าเคยผิดหวัง
ต่อไปนี้ไม่มี..ไม่มีทาง
อย่ามาง้อ ขอทีน้ำคำแก้ตัว
ยังหวาดกลัว แผลใจฉันยังจดจำ
ก้าวถลำ นับวันยิ่งชอกช้ำ
เมื่อความจริงนั้นปรากฏ
ก็ใครเล่าคนผิด
ปิดบังด้วยรักที่มักหลอกลวง
แต่ความจริงนั้นวันหนึ่ง
เห็นภาพตำตา
ก็ยังตีหน้าไม่ใส่ใจ
ย่ำต่อไป ด้วยใจมั่นคงซื่อตรง
จากบทเรียน หัวใจของคนขี้โกง
จำเอาไว้น้ำคำ..คนขี้โกง
จำเอาไว้...น้ำหน้า,,คนขี้โกง
1 ธันวาคม 2549 15:17 น.
ลาเต้
อยากมีความทรงจำที่ว่างเปล่า
อยากลบลืมสิ่งที่ปวดร้าวในวันนั้น
อยากลบทิ้งทุกสิ่งไม่อยาก..ผูกพันธ์
อยากลืมว่าเธอเคยบอก'รักฉัน' มากเพียงใด
...............................
อยากลืมว่ามีเธอที่..เคยรัก
อยากลืมว่าเคย..อกหัก และ เจ็บแค่ไหน
อยากลืมว่าเธอเคยทิ้งกันยังไง
ถึงพยายามแค่ไหน..แต่ใจมันก็ไม่ลืม
...........
1 ธันวาคม 2549 13:51 น.
ลาเต้
ในค่ำคืนที่เหว่ว้า
ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา
ทุก ๆคืนมีความเศร้าคอยเป็นเงา
ตอกย้ำความปวดร้าวอยู่ร่ำไป
เหนื่อยล้ากับความเจ็บช้ำ
ที่มันเหยียบย่ำใจแตกสลาย
เมื่อไหร่หนอความทุกข์จะคลาย
อยากจะหายจากความทรมานเสียที
1 ธันวาคม 2549 08:47 น.
ลาเต้
เธอ..คือคนที่ทำให้ความหวัง
มีค่าพอที่จะแบ่งปัน
ความฝันมีค่าที่จะรัก
ความเสี่ยงมีค่าที่จะลอง
ชีวิตมีค่าพอที่จะรัก
ความรักมีค่าพอที่จะให้..