1 ธันวาคม 2549 15:17 น.
ลาเต้
อยากมีความทรงจำที่ว่างเปล่า
อยากลบลืมสิ่งที่ปวดร้าวในวันนั้น
อยากลบทิ้งทุกสิ่งไม่อยาก..ผูกพันธ์
อยากลืมว่าเธอเคยบอก'รักฉัน' มากเพียงใด
...............................
อยากลืมว่ามีเธอที่..เคยรัก
อยากลืมว่าเคย..อกหัก และ เจ็บแค่ไหน
อยากลืมว่าเธอเคยทิ้งกันยังไง
ถึงพยายามแค่ไหน..แต่ใจมันก็ไม่ลืม
...........
1 ธันวาคม 2549 13:51 น.
ลาเต้
ในค่ำคืนที่เหว่ว้า
ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา
ทุก ๆคืนมีความเศร้าคอยเป็นเงา
ตอกย้ำความปวดร้าวอยู่ร่ำไป
เหนื่อยล้ากับความเจ็บช้ำ
ที่มันเหยียบย่ำใจแตกสลาย
เมื่อไหร่หนอความทุกข์จะคลาย
อยากจะหายจากความทรมานเสียที
1 ธันวาคม 2549 08:47 น.
ลาเต้
เธอ..คือคนที่ทำให้ความหวัง
มีค่าพอที่จะแบ่งปัน
ความฝันมีค่าที่จะรัก
ความเสี่ยงมีค่าที่จะลอง
ชีวิตมีค่าพอที่จะรัก
ความรักมีค่าพอที่จะให้..
30 พฤศจิกายน 2549 15:57 น.
ลาเต้
มีแค่ตัวแต่..ไร้หัวใจ
มันจะมีความหมายอะไรสำหรับฉัน
ถ้าไม่เคยคิดจะ..ผูกพันธ์
แล้วมาทำเป็นรักกัน,,เพื่ออะไร
............................
หัวใจเธอนั้นมีบ้างรึเปล่า
ถึงยื่นความปวดร้าวให้ฉันเสมอ
ความเหงา..ความเศร้า คือสิ่งที่ได้จากเธอ
ทุกทุกวันต้องเจอกับคำว่า..เสียใจ
30 พฤศจิกายน 2549 15:37 น.
ลาเต้
รู้สึกดีที่มีเธอ
อบอุ่นใจเสมอเมื่ออยู่ใกล้
ขอบคุณในความห่วงใย
ที่เธอมีให้เสมอมา
.............
เพราะทุกคราที่อ้างว้าง
คนเคียงข้างก็คือเธอเสมอ
จากวันนี้จะขอรักแต่เธอ
จะไม่เผลอเผื่อใจให้ใครอีกเลย
ความรู้สึกดีดี..ที่เรียกว่ารัก..