28 สิงหาคม 2546 16:00 น.
ลาวยโสธร
สำหรับคำว่าเพื่อน
ที่คอยย้ำเตือนไว้ในใจ ฉัน
ทำให้ต้องปิดกัน
ความรู้สึกที่มีในใจฉันมากมาย
ยามใด
ที่มีเธอเดินเคียงข้าง
เมื่อนั้นต้องมีคำถามตามทวงถึง
อยากตอบอย่างเต็มอก เต็มใจสักครั้งหนึ่ง
ว่าเธอคือ คนดีที่หนึ่งของหัวใจ
แต่ความจริง ระหว่างเรา
แค่ เพื่อน เท่านั้นจดจำไว้
จะแปรเปลี่ยนเป็นอื่นได้ไง
ในเมื่อ ความรู้สึกที่เธอมีให้
แตกต่างจากฉันมีให้เธอ
25 สิงหาคม 2546 13:42 น.
ลาวยโสธร
ฝนตกจั๊ก จั๊ก
ความรัก ปนกับสายฝน
ฝากบอก ถึงคนหนึ่งคนไกล..สักคน
ว่า รักฉันสับสนปนน้ำตา
ฝนตก ปอย ปอย
ความห่วงใย ปนกับสายฝน
ฝากบอก ถึงคนห่วงหาบางคน
ว่า นำความรักที่สับสน
กลับคืนมาช่วงฟ้าหลังฝนที
25 สิงหาคม 2546 11:48 น.
ลาวยโสธร
รู้ดีว่าเธอเปลี่ยนไป
รู้ได้ยังไง ! เธอไม่ต้องถาม
สายตา ของเธอ บ่งบอกความ
ว่าอะไร เป็นอะไร
ในใจเธอ
ไม่ต้อง มาแก้ตัว
กับ ฉันที่เธอไม่เคยเห็นค่าหมดความหมาย
พอเสียที คำปลอบใจ
ว่าไม่อะไร ไม่อะไร
กะใครจริง จริง
ขอบใจเธอมาก มาก
ที่หอบเอาคำแก้ตัว ร้อยพัน
มามอบให้
แต่ชังเถอะ ฉันให้อภัย
เพราะในเมื่อตอนนี้
เธอก็หมดความหมายในใจฉัน เช่นกัน!
22 สิงหาคม 2546 15:58 น.
ลาวยโสธร
จะมีใครเหมือนฉันบ้าง
อยู่กะอดีตที่ร้าวราน
พร้อมๆๆ
อยู่กะปัจจุบันที่ฝันหวานไปวัน วัน
มันช่างทรมานเหลือเกิน รู้มั้ย
รึว่า ความตาย คือทางเดียว
ที่จะพ้นจากเรื่อง บ้าบ้า
รึ.. จะต้องอด ต้องทนต่อไป ด้วยน้ำตา..
จนกว่าทางออก ทางเดียวของชีวิต
จะมาถึงเอง
22 สิงหาคม 2546 15:34 น.
ลาวยโสธร
คงเป็น เจ้ากรรมตัวดี แต่ครั้งก่อน
จับเรา 2 แยกจาก
เนี้ย ขนาดรักกันมาก
เจ้ากรรมตัวเก่า ยังมีหน้ามาพราก เรา จากกัน
เราร่วมมือ จัดการกะมันดี มั๊ย
ก็อีแค่
เอาความรัก ความห่วงใย
อัดกระป๋อง
ฉีดพ่น ให้ฟู่ฟอง
โดน เจ้ากรรมจอมซ่า จุ๊ก อกตาย
หน้าส่วนตัว
468
