18 กรกฎาคม 2549 22:22 น.
ลายดินสอ
ขาดการติดต่อยาวนาน
ติดขัดกับการสื่อสาร...จากวันนั้นถึงวันนี้
คิดถึงเช้าจนเย็น มองข้างนอกเห็นอาทิตย์จันทร์ราตรี
จะคิดเหมือนฉันคนนี้ หรือแค่รุ้สึกดีๆบางช่วงเวลา
ทำไมต้องปล่อยให้เวลาผ่านไปเฉยเฉย
รอให้มันเดินเลยไป ติ๊กต่อกติ๊กต่อก ช้าช้า
เธอปล่อยให้อีกหัวใจ เดินอยู่ในช่วงฝั่งของเวลา
เพื่อรอเธอวนกลับมา..ตรงณจุดเดิมที่เราห่างออกไป
ระยะห่างนับเป็นเมตรได้ไหมของเธอกับฉัน
ถ้าอยากให้ใกล้กว่านั้น เลื่อนเข้ามาเป็นฟุตจะได้ไหม
ถ้ากังวลกับวันเวลา..ฉันก็คงยืนยันจะค่อยๆเป็นค่อยๆไป
แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นเซนติเมตรคงดีกว่าไหนๆ
อยากให้เธอมองเห็นหัวใจ..ของคนรอ
รั ก เ บ า เ บ า จ า ก เ ข า ถึ ง ฉั น.เ พี ย ง พ อ.
1 กรกฎาคม 2549 20:28 น.
ลายดินสอ
คิดแล้วเศร้า เหงาหัวใจ
คิดถึงเธอทีไร อาการมันก็เนือยๆแบบนี้
ไม่รู้...รู้สึกเหมือนกันมั้ยคนดี
แต่ ฉันรู้สึกทุกที เวลาไม่มีเธอ ไม่เจอกัน
นัดกัววันนั้น เธอชวนไปเที่ยว
แล้วเธอเบี้ยว ก็ไม่รู้จะคิดยังไงได้น๊ะ..ฉัน
อยากเจอเธอ อยากเห็นหน้า อยากคุยกัน
แต่สงสัย มันคงไม่สำคัญ กับเธอสักนิด เลย~
ไม่รู้จะทำยังไงดีกับความอึดอัด
เหมือนหัวใจเป็นหวัด..แล้วเธอล่ะ คงเฉยๆ
ตัวเธอชุ่มฉ่ำ ต่างกับใจฉัน ชื้นน้ำตาคนเคย
รีบๆมาพยาบาลเร็วๆเลย ก่อนผู้หญิงเชยๆจะป่วยตาย
อิตาบ๊อง...นัดแล้วลืม มีหรือว่าฉันจะง้อ ชิชิ
*แต่ก็คิดถึงอยู่ดี :(*