23 มกราคม 2548 19:27 น.
ลักษมณ์
สุดขอบฟ้า
อาจจะตามหาเธอได้
อาจจะไขว่คว้าเธอมาครอบครองดวงใจเปลี่ยวเหงา
สุดขอบฝัน
คือเธอคนนั้นที่ฉันใฝ่
คือใจดวงนี้ที่มีเพียงเธอครอบครองคนเดียวจากนี้
สุดขอบเหงา
จะมีฉันยืนเคียงข้าง
จะไม่อ้างว้างให้ใจแชเชือนเลือนลางห่างหาย
สุดขอบหนาว
มีใจดวงนี้มอบไออุ่น
มีใครคนนี้เฝ้าคอยโอบกอดคุณอยู่ไม่ไกล
มีใครคนนี้เฝ้าคอยไออุ่นคุณอยู่อย่างเหน็บหนาวจับใจ
สุดขอบ กลางใจ
ลักษมณ์
มกรา ๔๘
17 มกราคม 2548 03:10 น.
ลักษมณ์
ธรรมชาติมิได้...................อำพราง
แต่กลับตั้งอยู่อย่าง................โจ่งแจ้ง
เราและท่านมัวต่าง...............สืบเสาะ
เหมือนถูกโดนมันแกล้ง........ต่อหน้าต่อตา
ธรรมชาติมิได้อำพราง
แต่กลับตั้งอยู่อย่างโจ่งแจ้ง
ให้เราและท่านต่างสืบเสาะทุกหนแห่ง
เหมือนถูกโดนมันแกล้งต่อหน้าต่อตาเอย
ธรรมชาติมิได้ลึกลับ
แท้จริงกลับตั้งอยู่อย่างเปิดเผย
เราและท่านต่างละเลย
เหมือนถูกเย้ยต่อหน้าต่อตา
มกรา ๔๘
ธรรมชาติผู้เปิดเผย
ลักษมณ์
12 มกราคม 2548 23:07 น.
ลักษมณ์
เอาใจมาหล่นไว้....................ที่นี้..นี่แล
ไม่คิดจะเก็บที่..........................หย่อนไว้
จะเป็นอย่างไรนี่........................ดูเถิด
แล้วแต่จะเกิดไซร้.....................ไป่ได้ไปฉงน
ด้วยเหตุเพราะที่นี้...................ก่อเกิด
ความคิดแต่งบรรเจิด..................เทิดท้น
พวยพุ่งพจนาเพริศ.....................เพลินพ่น
ดุจดั่งไฟลุกล้น...........................ท่วมให้ใจแถลง
มกรา ๔๘
หล่น
ลักษมณ์
12 มกราคม 2548 22:19 น.
ลักษมณ์
มอบหัวใจหมดห้วง................ดวงภักดิ์
ด้วยแอบเล็งศรรัก....................แห่งพร้อง
ที่ประดับรูปลักษณ์....................กอปรก่อง..แก้วแล
กลอนกาพย์ฉันท์โคลงคล้อง......จิตให้สยบยิง
ฉันทลักษณ์คือหลักให้............เป็นเกณฑ์
เขียนแต่งไม่เบี่ยงเบน..............อรรถได้
ถ้อยคำอาจต่างเร้น...................กันอยู่..บ้างแล
แต่ที่ไม่ต่างไซร้........................แน่แท้หลักการ
มกรา ๔๘
ศรลักษณ์
ลักษมณ์
โคลงกาพย์ขับฉันท์พันพ้อง แต่งต้องคล้องจองมองเหมาะ
เรียงร้อยถ้อยคำจำเพาะ ไพเราะเพราะรสกฎกลอน
12 มกราคม 2548 00:45 น.
ลักษมณ์
ร้อนแรงรังรองทรงฤทธิ์
สาดแสงเสกสิทธิ์มหิทธิ์สมัย
อบอุ่นเหนือพลังใดใด
อวยสรรพชีวิตดำเนิน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
1469
