20 พฤศจิกายน 2547 14:52 น.
ลักษมณ์
...
เกิด..ก่อชีวิตให้..............เดินไป
แก่.......ล่วงอายุวัย.............ท่วมท้น
เจ็บ......ป่วยซึ่งโรคภัย........กัดกร่อน
ตาย......จากลาลับพ้น.........หมดล้วนสัทธรรม
๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๗
16 พฤศจิกายน 2547 08:07 น.
ลักษมณ์
ทางเอ๋ย...ทางโลก
แสนทุกข์โศกหมองหม่นจิต
ประเดี๋ยวทุกข์เดี๋ยวสุขทุกมวลมิตร
โอ้ชีวิตทางโลกโศกนักแล
ทางเอ๋ย...ทางธรรม
แสนสุขล้ำอิ่มหนำจิต
ไร้สิ้นทุกข์สุขเย็นเป็นเนืองนิตย์
โอ้ชีวิตทางธรรมนำสุขจริง
15 พฤศจิกายน 2547 15:08 น.
ลักษมณ์
ดูก่อนท่านทั้งหลายหมายให้คิด
พินิจมองตรงจิตว่างสองทางฉงน
หนึ่งทางโลกมีทั้งสุขทั้งทุกข์ทน
สองทางธรรมหลุดพ้นทุกข์สุขทั้งปวง
13 พฤศจิกายน 2547 05:26 น.
ลักษมณ์
...
เท่านี้หรือคือชีวิตที่กำเนิด
เพียงเพื่อเกิดมาเวียนว่ายในสงสาร
ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายมาหลายกาล
ไม่รำคาญกันบ้างหรืออย่างไร
ถ้ารำคาญมาทางนี้มียาแก้
เป็นยาแท้แก้ได้หายสงสัย
ไม่ต้องเวียนวนว่ายอย่างใครใคร
ให้ตรงไปตรงสู่ประตูธรรม
ประตูนี้มีทางไปใคร่จะบอก
เป็นทางออกสู่ความสุขแสนอิ่มหนำ
เป็นทางพุ่งมุ่งสู่ประตูธรรม
จักขอนำท่านไปอย่างชำนาญ
ทางนี้คือทางตรงไม่คดเคี้ยว
เป็นทางเดียวไม่เลี้ยวลงสงสาร
เป็นทางห้วงล่วงหลุดพ้นบ่วงมาร
ก่อนสังขารด่วนดับล่วงลับไป
ทางนี้คือทางสายกลางปล่อยวางจิต
ไม่ยึดติดความโลภโกรธหลงใหล
ตัดกิเลสตัณหาให้หมดไป
ใจก็จักสิ้นทุกข์สุขสบาย
คงส่งท่านได้เท่านี้ขอลากลับ
ขอไปรับผู้คนมายังที่หมาย
เพื่อทุกคนได้หลุดพ้นวนเวียนตาย
ขอส่งท่านทั้งหลายยังฝั่งนิพพาน
ปลายปี ๓๙
วรศักดิ์ สาคร
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
1234
