6 พฤษภาคม 2548 03:35 น.
ลักษมณ์
รู้ เหตุแห่งทุกข์ทั้ง...............เหล่าธรรม
แจ้ง แจ่มหมดใจจำ................กล่าวไว้
เห็น ทุกข์ดับทุกข์ทำ................ตามมรรค
จริง มั่นยังผลให้.....................สู่ห้วงนิพพาน
รู้แจ้งเห็นจริง
ลักษมณ์ :]
พฤษภา ๔๘
6 พฤษภาคม 2548 03:27 น.
ลักษมณ์
รู้ เหตุแลทุกข์ทั้ง.................หมดธรรม
ตื่น จากอวิชชา.......................มืดม้วย
เบิกบาน กับธรรมา.................สมาธิ ศีลแล
พุทธองค์กอปรด้วย.................สิ่งทั้งสามเอย
พุทธะ
ลักษมณ์ :]
พฤษภา ๔๘
26 เมษายน 2548 00:26 น.
ลักษมณ์
สติ ระลึกได้..............สำคัญ
สำนึก รู้ตัวพลัน...........ตรึกแท้
ปัญญา ฉลาดรู้ทัน........ท่านบอก
สามสิ่งนี้นี่แล้...............จักแก้ไขทาง
สติ สำนึก ปัญญา
ลักษมณ์ :]
เมษา ๔๘
26 เมษายน 2548 00:18 น.
ลักษมณ์
เห็นเหตุแห่งทุกข์ไซร้..............คือธรรม
ยอมรับสิ่งที่ทำ.............................ตรึกแท้
ที่พลั้งผิดพึงจำ.............................หาเหตุ
แลคิดแก้ไขแล้...........................หนักนี้บรรเทา
เห็น ยอมรับ แก้ไข
ลักษมณ์ :]
26 เมษายน 2548 00:14 น.
ลักษมณ์
กิเลส เหตุแห่งทั้ง................หมดธรรม
อันก่อเกิดเป็นกรรม...............บ่มไว้
สืบทอดวิบากนำ......................ตามติด
หนุนส่งเป็นทุกข์ให้.................เคลื่อนคล้อต่อธรรม
กิเลส กรรม วิบาก
ลักษมณ์ :]