23 ธันวาคม 2548 16:34 น.

ขอเอาหัวใจไปฝังไว้บนฝั่งดาว

ลักษมณ์

...
    
               ขอเอาหัวใจไปฝังไว้บนฝั่งดาว
               เพื่อลืมความร้าวรานอันขื่นขม
               ฝังความช้ำไว้ไม่ให้ใครชม
               มองเห็นความตรอมตรมที่มี

               ขอเอาหัวใจไปฝังไว้บนฝั่งดาว
               เพื่อรอเจ้านงเยาว์โฉมศรี
               ไม่ห่างไปไหนแม้เสี้ยวราตรี
               รอคอยวันที่เจ้าเฝ้ามองมา

                     ________________

                ไม่รู้ว่าหัวใจไปอยู่ไหน
                ได้แต่เดินเรื่อยไปไร้ที่หมาย
                ลมหนาวลู่โชยมาข้างกาย
                เหมือนใจหายไปอยู่แสนไกล

                ในค่ำคืนนี้ดวงใจ
                เธอไปอยู่หนแห่งไหน
                ที่ตรงนั้นไกลเพียงไร
                ฉันนั่งมองไปบนฟ้าอยู่เพียงลำพัง				
22 ธันวาคม 2548 13:56 น.

"ทำความจริงให้ปรากฏ" "ตำหนวด" มาตอนจบทุกทีเลย!?

ลักษมณ์

ทำความอัปยศแท้........................จริงเทียว
จริงที่ปรากฏเที่ยว........................ใส่ร้าย
เอาดีใส่ตัวเอี่ยว............................ตนเก่ง
ชั่วปิดความผิดป้าย.......................แปะผู้อื่นเวย

"ตำหนวด" มาตอนจบทู้ก*...........ทีเลย
วัยรุ่นสุดเซ็งเหวย........................แบบนี้
มาเพียงเพื่อจะเอ่ย.......................ความชอบ
จริงที่ปรากฏชี้..............................โทษผู้อื่นเอย

(ถูกพี่ความผิดชี้...........................โทษน้องหญิงเอย)


แด่ความอัปยศของชายบางคนในเครื่องแบบ
และการกระทำใดๆ อันน่าอดสูของผู้มีอำนาจทั้งหลาย				
16 ธันวาคม 2548 01:04 น.

ในอ้อมกอดดาว

ลักษมณ์

...

   ในค่ำคืนอันเปลี่ยวเหงา
เธอกำลังนั่งมองดาวดวงไหน
บอกฉันได้ไหมดวงใจ
ดาวดวงไหนที่เธอกำลังนั่งมอง

   ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว
ยามเมื่อเธอเศร้าหม่นหมอง
ดาวดวงไหนเฝ้าปลอบประคอง
ให้เธอได้นั่งร้องไห้ออกมา

   ในค่ำคืนอันร้าวราน
ที่สุดแสนทรมานหนักหนา
ดาวดวงไหนเฝ้าปลอบประโลมดวงวิญญาณ์
ให้ความปวดร้าวอุราหายพลัน

   ในค่ำคืนอันเริงรื่น
ท่ามกลางคืนวันสุขสันต์
เมื่อยามเธอแสนศรัณย์
ดาวดวงนั้นคงสุกใสอำไพ

   ในค่ำคืนอันเปลี่ยวเหงา
เธอกำลังนั่งมองดาวดวงไหน
ขอให้ฉันได้นั่งมองไป
ในอ้อมกอดดาวดวงเดียวกัน


ในอ้อมกอดดาว
ลักษมณ์


.
..
...
ดึกดื่นค่ำคืนนี้ ลมหนาวพัดโชยมา
ฉันมองไปที่ขอบฟ้า เนิ่นนาน
หน้าต่างคนนอน เปิดต้อนรับแสงพระจันทร์
แสงเดือนกำลังประชัน แสงดาว

ก่อนหลับคืนนี้ ใจฉันขอไปเจอ
พบเธอที่บนฟากฟ้า พร่างพราว
จะนอนหลับไหล ในอ้อมแขนของดวงดาว
ให้เงาราตรี โอบล้อมหัวใจ

ไม่รู้ค่ำคืนนี้ เมื่อเธออยู่ตรงนั้น
จะเห็นดาวดวงเดียวกัน กับฉันไหม
สักครั้งที่เธอเห็น แสงดาวทอประกาย
ก็ยังเหมือนเรา ได้พบกัน

ดึกดื่นคืนร้าง น้ำค้างยอดหญ้าคา
ไหลลู่ลงมา สะท้อนแสงจันทร์
อยากหยุดเดือนดาว เก็บลมหนาวไว้นานๆ
เพราะเธอจะมาอยู่ในหัวใจ

อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ให้ยาวนาน
เพราะฉันมีเธอ อยู่ในหัวใจ

.............................................
ชื่อเพลง ลมหนาวและดาวเดือน
ชื่อคนร้อง ปนัดดา เรืองวุฒิ

ค้นจาก siamzone.com
:]				
12 ธันวาคม 2548 05:40 น.

จนกว่าจะพบกัน

ลักษมณ์

...

   จนใจจนจิตให้..........................กล่าวลา
กว่าหนึ่งด้วยปัญหา.......................หนักแท้
จะพบสบปัญญา.............................หาไม่- มีเวย
กันจักคิดไขแก้.............................ยากแท้เห็นทาง

   จนใจจนจิตให้............................กล่าวลา
กว่าหมื่นถ้อยคำพา.........................สุขไซร้
จะพบเมื่อหลับตา............................ครานึก- ถึงเอย
กันจักกล่าวลาไว้.............................จวบได้พบกัน


จนกว่าจะพบกัน
ลักษมณ์

SEE YOU AGAIN
:]				
21 พฤศจิกายน 2548 22:24 น.

ขอฟัน(ธง) (เฉพาะกิจ)(หลังงานเขียนชิ้นสุดท้าย)

ลักษมณ์

............

   ยามพระศุกร์เข้าพระ-................เสาร์แทรก
พระพุธดันเดินแผก......................กลับข้าง
เล็งลัคนาแหลก............................ดวงเกิด
คำพูดยามอวดอ้าง........................กลับมล้างตนเอง

   จุ่งควรงดเว้นพูด........................เป็นดี
ย่อมจักมิเสียที.............................รอบด้าน
หากพูดมากจักหนี........................ลำบาก
ตำแหน่งอาจสะท้าน......................ยากแท้เสียการ


ขอฟัน(ธง)
(อ.)ลักษมณ์
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๘

ดูดวงคนอื่นจบแล้วต้องขอลา
จะรีบกลับไปตรวจดูดวงชะตาของตัวเอง 
เพื่อเตรียมหาทางแก้ไขกันไว้เสียแต่เนิ่นๆ บ้างแล้ว 
เพราะในยามนี้ตัวผู้เขียนเองก็อาจจะดวงกุดตามฯพณฯนายกฯได้จากคำพูดและดาวพุธอยู่เหมือนกัน:]				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลักษมณ์
Lovings  ลักษมณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลักษมณ์
ไม่มีข้อความส่งถึงลักษมณ์