30 มิถุนายน 2552 17:09 น.
ละไมฝน
สุมทุมพุ่มไม้ใกล้ที่พัก
มีเถาวัลย์พันหลักเลื้อยรักต้น
โอ้...กระเช้าสีดาระย้ายล
พุ่มพวงผลกลมกลึงคล้ายคลึงกัน
เมื่อยามแก่ก้านบนผลปริแตก
กางก้านแยกเป็นสาแหรกหิ้วกลีบนั้น
เป็นหกกลีบหกก้านงามปานกัน
มือสวรรค์สรรค์สร้างหรืออย่างไร
งามเถาวัลย์พันธุ์ไม้เลื้อยไล้ร่ม
ครั้นยามสายสายลมโชยพัดไหว
พวงกระเช้าสีดากราวแกว่งไกว
เสียงใสๆ กังวานแว่ววนา
ราวกับเสียงเพลงป่าเริงร่าล้ำ
เฉกเช่นเสียงลำนำส่ำพฤกษา
เริงบรรเลงเพลงจนตะวันลา
กล่อมเจ้านกน้อยป่านิทราฝัน
เพลงกระเช้าสีดายังเครงครื้น
ขับกล่อมวันคืนเกษมสันต์
แผ่วพลิ้วคลอสายลมเพยรำพัน
ว่ายินเสียงเพลงฝันหวานมิแล้ว
.................
ละไมฝน
30 มิถุนายน 2552 06:55 น.
ละไมฝน
ถึงคราลาหลีกเร้น.......... กรงเมือง
นึกหน่ายแสงสีเรือง.......... เพริศแพร้ว
ลอยเรือล่องชมเมือง.......... หลวงพระบาง
ชมวัดวาอารามแล้ว.......... ชมน้อง หญิงลาว
น้ำคานงามปานธารทิพย์
ลิบลิบราวไหลจากสวรรค์
ยวงเมฆเสกฝนพรมไพวัลย์
จูบวสันตกาลสราญรมย์
หลากไหลบรรจบน้ำของ
ธารทองล่องรินสั่งสม
สายน้ำปวงชนอาบชม
ชุบอารมณ์เมืองหลวงพระบาง
เมืองอินทร์จำแลงแปงตั้ง
ริมฝั่งชลของ-เขาสลับสล้าง
วัดวาอารามงามรางชาง
ไสวสว่างกลางใจฝูงชน
บ้านเฮือนเก่าแก่แลหลัง
พระราชวังวิจิตรเลิศล้น
ท่ามกลางขุนเขางามยล
ดั้นด้นค้นขานตำนาน
หอพระบางอันลือเลื่อง
คู่เมืองคู่เจ้าสืบสาน
พระบางรูปทองเปรียบปาน
คู่บ้านยึดเหนี่ยวผูกพัน
อัญมณีล้ำค่าริมของ
วัดเชียงทองรองเรืองงามฝัน
ดอกรวงผึ้งอ่อนหวานหน้าบัน
สวรรค์สรรค์สร้างหรืออย่างไร
อร่ามรองดั่งทองทา
บนยอดผาเศวตฉัตรต้องแดดใส
เปล่งประกายสีทองผ่องอำไพ
เห็นแต่ไกลพระธาตุจอมษี
มรดกเมืองแห่งวัฒนธรรม
สงบล้ำไร้ควันแสงสี
ธรรมชาติอากาศสดดี
สุนทรีย์แห่งหลวงพระบาง
รอยยิ้มคลี่แย้มแก้มนวล
สาวลาวเชื้อญวนงามกระจ่าง
สวมซิ่นผ้าทอมือนาง
หอมปรางแกมกลิ่นจำปา
ถ้อยทีน้ำคำใสซื่อ
ยึดถือฮีต-คองศาสนา
ชาตินิยมเชื่อมั่นศรัทธา
พัฒนาชาติลาวยืนยง...
.......................
ละไมฝน...ลำนำ
29 มิถุนายน 2552 18:29 น.
ละไมฝน
รุ่งแสงสางสุรีย์ฉายทักทายฟ้า
สายลมหวานกระพือกล้าพัดฝ่าฝัน
ลดามาลย์บานประดับรับวานวัน
เจ้านกน้อยก็เริ่มฝันจะบินไกล
เจ้าบินจากท้องนาบ้านป่าทุ่ง
ด้วยมาดมุ่งหมายฝันวันยิ่งใหญ่
หนทางสู่ดวงดาวยังยาวไกล
จงก้าวไปไขว่คว้ามาทอฝัน
เจ้าบินจากรวงรังด้วยหวังว่า
จะศึกษาวิชาการเพื่อสานฝัน
หมั่นฝึกฝนฝีมือช่างชำนาญวัน
แล้วดาลฝันบรรเจิดให้เพริศพราย
จงบินไปด้วยปีกฝันสร้างสรรค์โลก
ทางแห่งโชคช่วงพิสุทธิ์ดุจรุ้งฉาย
อุปสรรคขวากหนามแม้นมากมาย
มีดอกไม้หอมกำจาย ณ ปลายทาง
เจ้าจงบินด้วยปีกกล้าค้นหารัก
รัก...คือหลักยึดมั่นยามฝันคว้าง
บางสำนึกรับผิดชอบอาจบอบบาง
แต่อย่าทิ้งแนวทางสร้างชีวิต
ละไมฝน
29 มิถุนายน 2552 16:26 น.
ละไมฝน
กาลฤดีปรีวรรตระบัดไหว
หอบสายใยแสนพิสุทธิ์ดุจเพชรแก้ว
ฉานแสงฟ้าวาบประกายวับพรายแพรว
เสพสังวาสยวงเมฆแล้วโปรยปรายฝัน
พร่างวรุณละมุนฉ่ำระบำฟ้า
พรมจุมพิตพสุธาปลายคิมหันต์
ดั่งมธุรสชุบพฤกษาผกาวัลย์
มหัศจรรย์วสันต์ทิพย์กระซิบรัก
ธุลีดินถวิลหาประกาศิต
นฤมิตป่าเขาเฉลาฉลัก
ชอุ่มหล้าบุหงาหอมงามพร้อมพรัก
เมื่อป่าชัฏสมสู่ฤดูกาล
ฤดูใดฉ่ำเย็นเช่นวสันต์
เสกสวรรค์บนดินถวิลหวาน
วิลาศล้ำลำธารใสดอกไม้บาน
วสันต์กาลชำแรกนิทราวนาลัย
ปุยเมฆโอบยอดสิงขรชะอ้อนฝัน
กลิ่นสุคันธ์ปรุงวนาน่าหลงใหล
สุดถนอมห้อมห่มอารมณ์ใจ
ตราบฟ้าไร้เมฆอบร่ำกำซาบดิน
การจากลาของกาลฤดูหนึ่ง
หวนมาซึ่งฤดูสวรรค์วรรณศิลป์
มอบเมล็ดพันธุ์อักษราภาษาจินต์
สู่แดนดินฤดูฝัน...ละไมฝน
.............
ละไมฝน
(ท่านใดทราบวิธีแสดงความคิดเห็น กรุณาชี้แนะด้วย ขอบคุณอะ)
29 มิถุนายน 2552 12:07 น.
ละไมฝน
พริบพริบไหววับวับสลับสี
ดุจดรุณีดาริกาแต้มฟ้าสาง
ร่ายรำล่องละอองละมุนอรุณราง
พริ้งพริ้งพร่างพริ้วปีกฝันรังสรรค์ไป
ทิ้งรังรักถักทอหุ้มห่อหอม
จากพฤกษ์ไพรรายล้อมหวงห้อมไว้
ตามหารักบินสู่ฝันอันวิไล
วาดหวังใจอยู่มิวายความหมายนั้น
สาวผีเสื้อแสวงหาสารัตถ์รัก
แจ้งประจักษ์สามัญเมืองปลดเปลื้องฝัน
บินเกลือกกลั้วชั่วช้าสารพัน
ถิ่นถวัลถวิลหาลดามาลย์
ทนแบกรับระทมทุกข์แสนเทวษ
ทั่วแคว้นเขตอสรพิษเพ่นพลุกพล่าน
ถูกถาโถมโลมร่างอย่างสามานย์
ข่มวิญญาณแกร่งกล้าให้บ้าบอ
แรเงาเหงาเฉาช้ำระกำชัด
ผีเสื้อสาวเจ้าจรจัดเซซัดขอ
เพียงข้าวคำน้ำกลืนคลายฝื่นคอ
สานสืบต่อตำนานฝันอันวาววาม
ก่อกำเนิด โบยบิน แล้วสิ้นสุด
ชีวิตดุจน้ำค้างกลางแดดห่าม
ผีเสื้อสาวในสังคมแห่งคนทราม
ฝันแสนงามปีกหักพ่ายมลายรัก....
..................
ละไมฝน
หน้าส่วนตัว
3855
