7 พฤศจิกายน 2546 17:12 น.

กลับมา

ละอองน้ำ

วันเวลาว่างว่างที่เคยคิดถึง
ถามตัวเองในคราหนึ่ง...ว่าฉันจะกลับไปได้ไหม
กลับไปรดน้ำยามเช้า...เปิดเพลงเบาเบา...อ่านหนังสือไป
เก็บของ  จัดห้องใหม่  และทำอะไรต่อมิอะไร...ให้ตัว

    และวันนี้...ฉันตื่นขึ้นมา
แดดลอดม่าน...ฉันลืมตา...ในแสงสลัว
ความคิดเกี่ยวกับใครบางคน  ที่เคยทำให้ใจหมองมัว
กลับเหมือนความมืดที่ค่อยค่อยพาตัว...ออกไป

   ความรู้สึกอบอุ่น  ที่วันนี้มีตัวเอง
ถึงจะไม่ขนาดเฮฮาครื้นเครง...แต่รู้สึกดี ไม่น้อยกว่าวันไหน
ออกไปรดน้ำต้นไม้  ทำตัวสบายสบาย  ฟังเพลงเบาเบาอย่างใจ
พอว่างจากสิ่งใดใด  ก็อ่านหนังสือที่ตั้งใจ  ในมุมเดิม

   ถ้าความสุขในชีวิต...ไม่ได้อยู่ที่ใคร
ตอนนี้...ฉันก็รู้สึกดีที่ ไม่ต้องดิ้นรนไปไหนต่อไหน หรือ หาอะไรมาเพิ่ม
อาจจะไม่ฝันใหญ่  กับการหาอะไรอะไรมาเต็มเติม
แต่ก็ดีใจ กับแค่ การเป็นตัวของตัวเองอย่างเดิม...ไม่สูญไป
   ...เพราะใคร...บางคน				
3 พฤศจิกายน 2546 19:27 น.

ไม่มากไปกว่า (ถ้าไม่ชอบแรงๆไม่ควรอ่าน)

ละอองน้ำ

เหตุผล  ของการอยู่และการไป
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะคิดอะไร  และคิดกับ..ใคร..มากกว่า
วันหนึ่ง ทำไมยังอยู่  อีกวัน  ทำไมถึงจากมา
บางที  ก็แค่เรื่องฝนฟ้า  บางทีก็มากกว่า...เกินจะเข้าใจ
   
    โอกาส...ที่กองอยู่ปลายเท้า
ก็คงเหมือนอีกหลายเรื่องราว...ที่ดูไม่มีค่าเท่าไหร่
และเมื่อโอกาสหมดลง...ก็คง...เหมือนเรื่องทั่วๆไป
กลับมาคิด มาเห็นอะไรๆ ที่ไม่ควรจะเสียไป...ได้อีกครา

    โอกาส...บางคราไม่อาจเป็นสิ่งที่แค่ออกปากขอ...ก็จะได้
หนทางของโอกาสมีอยู่มากมาย...แต่คนบางคนก็ทำได้...แค่ขยับปากอ้า
แล้วจะมาฮึดฮัดอะไร กับคำว่า ศักดิ์ศรี และอื่นอื่นต่างต่างนานา
เพราะที่สุดของเจตนา  ก็ไม่เห็นมีอะไรมากไปกว่า...การเห็นแก่ตัว				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละอองน้ำ
Lovings  ละอองน้ำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงละอองน้ำ