5 มีนาคม 2545 12:00 น.
ละอองน้ำ
เมื่อฉันได้มอบใจให้...วันนั้น
วันนี้...เธอจะวางมัน...ไว้ตรงไหน
จะเป็นใต้ฝ่าเท้า...หรือ...กลางหัวใจ
ฉันจะยอมรับความเป็นไป ที่เธอให้กัน
4 มีนาคม 2545 12:57 น.
ละอองน้ำ
ในคืนที่ดวงดาวกำลังหลับตา
คนที่อยู่อีกฟากฟ้ากำลังส่งความคิดถึง
อาจเป็นใคร...ที่เธอไม่เคยใส่ใจ...คำนึง
ว่ารู้สึกลึกซึ้ง และผูกพันตราตรึง เพียงใด
อาจเป็นเพียงสายลมผ่าน...แผ่วเบา
แม้โอบล้อมมานานเนาว์ก็ไม่ทำให้เธอรู้สึก...สักเพียงไหน
เมื่อทุกคืนที่เธอหลับตา อธิษฐานผ่านฟากฟ้าแสนไกล
คงเป็นคนที่เธอให้ใจ ไม่ว่าเขาทำอะไร ดูยิ่งใหญ่...เสียเหลือเกิน
วันนี้กระซิบเธอ ด้วยเสียงสะอื้นของน้ำตา
ฝากลอยลมผ่านฟากฟ้า ในเวลา...ที่ห่างเหิน
ไม่ว่าพยายามเท่าใด ก็ยังคงไกล...เสียเหลือเกิน
เธอเองยังคงหมางเมิน และช่องว่างระหว่างทางเดิน..
....ก็ยังคง...เท่าเดิม...
4 มีนาคม 2545 11:45 น.
ละอองน้ำ
คำว่า เ-ห-ง-า
มันคงไม่โดดเดี่ยวเท่ากับฉัน
เพราะไม่ว่าจะเหงาเท่าไหร่นั้น
ก็มีอักษรรวมกันถึงสี่ตัว
แต่สำหรับฉันคนนี้
แม้มองดูให้ดีจนถ้วนทั่ว
ในคืนร้างทางฝันใจสั่นรัว
ฉันเหลือแค่ตัว...คนเดียว
3 มีนาคม 2545 11:45 น.
ละอองน้ำ
เธอก็คงจะรู้...คนเรามีหลายด้าน
และฉันเองก็มีวันวาน...ที่เธอไม่มีวันเข้าใจ
ความรู้สึกนั้น...ก่อกั้นเป็นกำแพงใหญ่
ไม่มีประตู-หน้าต่างใด และไม่เคยมีใครเข้ามา
ในความมืดและเย็นเยียบนั้น
มีหัวใจของฉัน กับคืนวันที่อ่อนล้า
บอกตามตรง...ถ้าเธอหลุดเข้ามา
คงไม่มีอะไรมากกว่า..ทำให้เธอหดหู่เหนื่อยล้า....
.....เพราะไม่เข้าใจ.....
1 มีนาคม 2545 19:26 น.
ละอองน้ำ
อยากหยุดอยู่กับที่เหลือเกิน
แต่เวลาก็ยังคง...เดินผ่าน
ความรู้สึกเหนื่อยล้ามีมานาน
และฉัน...กำลังต้านทาน...สุดกำลัง
ทุกทีที่พยายาม...ถามใจ
ก็จะตอบตัวเองว่าไหว...ทุกครั้ง
แต่วันนี้...เหมือนไม่มีแล้ว...กำลัง
ทำได้แค่นั่ง...ให้เวลาทิ้งไว้ข้างหลัง...คนเดียว
อยากกลับไปหาอ้อมกอดอุ่นอุ่น
ไปหาตักที่เคยหนุน ในวันว้าวุ่น ไร้ที่ยึดเหนี่ยว
ทั้งที่คิดว่า...จะเข้มแข็งตลอดเวลา...อยู่แล้วเชียว
แต่วันนี้ใจเหลือแค่เสี้ยว...ฟันฝ่าคนเดียว...ไม่ไหวจริงๆ
หน้าส่วนตัว
729
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
