22 ธันวาคม 2545 17:16 น.
ละอองน้ำ
อะไรอะไรก็ไม่เหมือนก่อนนั้น
ความเกรงใจถูกข้ามขั้นไปแล้วใช่ไหม
เธอเป็นเพียงหนึ่งเดียวหนึ่งนั้นฉันใส่ใจ
ไม่มีเงื่อนไข...ดูเหมือนเธอก็เข้าใจมันดี
คนสำคัญ ที่เคยต่างก็สำคัญ
กลับเหยียบย่ำน้ำใจกัน เพราะเธอสำคัญถึงเพียงนี้
คนให้ความสำคัญ ปวดร้าวเพราะคนสำคัญ คือ เธอคนดี
ความรู้สึกที่มี กลับถูกย่ำยี เพราะเธอได้ใจ
ถามเธอหน่อยคนสำคัญ
ถ้าไม่มีคนให้ค่าเธออย่างนั้น เธอจะยังสำคัญอีกไหม
สิ่งที่เธอได้รับมา ถามจริงจริงเถิดว่าเป็นเพราะใคร
กับสิ่งที่เธอตอบแทนให้ เธอควรจะยังสำคัญอีกไหม คนดี
1 ธันวาคม 2545 13:15 น.
ละอองน้ำ
มองมองนั่งนั่งกำลังเพลิน
เธอก็ดันดุ่มเดินเข้ามาใกล้
ทักทายมาจึงพูดจาทักทายไป
แม้ไม่เกี่ยวข้องอะไรต่อกัน
พ่อแม่สอนเอาไว้ให้อ่อนน้อม
อาวุโสก็เลยยอมให้เท่านั้น
พูดจาแหย่ ยั่วเย้า เข้าหากัน
คงหวังเพื่อเมามันในหัวใจ
เห็นอ่อนอ่อนทำมาป้อนร่อนคำหวาน
คำโบราณท่านเรียกหมาหยอกไก่
จะหยอกคืนก็มิใช่หญิงไวไฟ
ก็เลยจิกเขาเข้าให้....โอ๊ะ! โทษทีไม่ได้ติดป้ายไว้
....ว่า..ไก่ชน....