1 กันยายน 2545 16:08 น.
ละอองน้ำ
หากภายในใจเธอตอนนี้
ยังเหลือพื้นที่คำว่า รัก ให้กับ ฉัน
ก็ขอ...ให้จบเรื่องราว ความปวดร้าว ความผูกพัน
ปลดปล่อยหัวใจเรานั้น....ให้ต่างฝัน ต่างคน...ต่างไป
คำว่า ลาก่อน ในตอนนี้
จะทำให้ฉันเชื่อ...ว่ารักของเธอที่มี ต่างจากคนไหนไหน
คือความรักที่แท้จริง เพราะไม่หวังช่วงชิงด้วยการผูกมัดใจ
คือรัก...เพื่อจะให้ ยอมปวดร้าวกับการไม่สมใจ ที่เธอได้รับไปจากกัน
เธออาจจะโกรธ...อาจจะไม่เข้าใจ
ฉันจะยอมรับคำพูดที่เธอหวังไว้...ว่าจะทำร้ายใจฉัน
เมื่อถึงวันที่เธอรู้สึกว่า...การเป็นคนของเธอหรือไม่...ไม่ได้สำคัญ
และเมื่อ...เธอยังคงไม่หมดรักฉัน...เธอจะได้รับความรักความผูกพัน
.........กลับคืนใจ..........
31 สิงหาคม 2545 21:30 น.
ละอองน้ำ
เมื่อความรักของฉันมันว่างเปล่า
มีความเหงาความเงียบเลาะเลียบหา
ก่อนความเศร้าเกาะกินใจให้โรยลา
....เธอก็ก้าวเข้ามา...เติมเต็มใจ....
ความสุข ความฝัน ที่ไม่เคยเห็น
ขับไล่ความหนาวเย็นให้หนีหาย
ถ้าไม่มีเธอวันนี้...คงไม่ซึ้งกับการมีคนข้างกาย
วันนี้รักเธอได้...ความอ้างว้างก็ไม่เคยทำร้าย...อีกเลย
31 สิงหาคม 2545 04:15 น.
ละอองน้ำ
เธอจะว่าฉันไหม....
หากฉันเองเคลิ้มไป...เหมือนว่าฝัน
เหมือนว่าเธอคอยอยู่ใกล้ใกล้กัน
คอยปลุกฉัน ในวันนั้น ให้ลืมตา
รู้สึกเหมือน...มันอุ่นอุ่นในหัวใจ
รู้สึกเหมือนเธอห่วงใย...นักหนา
...และแม้...
แท้จริง...จะว่างเปล่าเมื่อลืมตา
ความรู้สึกก็ยังติดมา...ไม่จางไป
เธอบอกได้หรือเปล่า...ที่ฉันเป็น
ว่าเพ้อฝันไปเช่น...คนหวั่นไหว
หรือแท้จริงแล้ว...เพราะว่า...เธอมีใจ
ฉันจึงรับรู้...และรู้สึกได้
......ก็เพราะใจ..เราตรงกัน......
31 สิงหาคม 2545 03:31 น.
ละอองน้ำ
วันเก่าเก่า...ขังฉันไว้ในโลกว่างเปล่าของตัวเอง
มีหนังสือ...ต้นไม้...และบทเพลง...คอยเป็นเพื่อน
ผ่านที่ที่เคยมีเธอครั้งใด...หัวใจ...ก็ยังคอยย้ำเตือน
หมดหวังที่จะลบจะเลือน...ให้เหมือน...ไม่มีอะไร
แต่แม้ใครจะดึงมือฉันออกไปหา...
เพื่อเรียกคืนความเชื่อมั่นกลับมา...ไม่ล่ะ...ฉันจะไม่ไปหาที่ไหน
ฉันรู้ว่า...วันหนึ่งจะมีคนมองมา...ด้วยสายตาที่เข้าใจ
และแม้จะไม่พูดพร่ำให้หวั่นไหว...เขาจะทำให้ฉันออกไป...ไม่ยากเลย
29 สิงหาคม 2545 00:51 น.
ละอองน้ำ
ฉันเชื่อ....ว่ารักแท้....งดงาม
หลายคน คงกำลัง...ตามหา
ฉันยังเหนื่อย...กับอะไร ที่ผ่านมา
อยากได้ เพียงเวลา ตั้งตัว
ขอลองรัก...ต้นไม้...สายน้ำ
ไปศึกษา นิยาม จนถ้วนทั่ว
ละลายแข็ง ละลายขืน ไม่ฝืนตัว
ที่ถูกเรียก ว่าความกลัว ในหัวใจ
รักนก รักแมว รักหมา
ให้เชื่อมั่น ไม่ว่า จะสิ่งไหน
ต่างรับรู้ ความรัก ที่ให้ไป
ไม่ตอบแทน แต่ก็ไม่ ทำร้ายกัน
เมื่อวันนั้น ฉันพร้อม จะยอมรัก
ให้ทุกอย่าง ประจักษ์ ไม่ใช่ฝัน
เรียนรู้สุข รู้เจ็บ.....ได้เท่ากัน
ถึงวันนั้น ฉันจะรัก....ใครสักคน
หน้าส่วนตัว
664
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
