28 มีนาคม 2546 00:24 น.
ละอองน้ำ
ง่วงนอน
รอกินขนมก่อนจะนอนหลับ
แต่นิ้วก็ยังอยากขยับ
พิมพ์พิมพ์จับจับ คลิกเมาส์
ง่วงนอน
แต่ก็อยากแต่งกลอนเหงาเหงา
อยากเขียนกลอนเรื่องเรา
แต่เป็นคนตัวเปล่าจะทำไง
ง่วงนอน
แอบไปหลับก่อนจะดีไหม
ขืนก๊อกแก๊กก๊อกแก๊กต่อไป
คงยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
25 มีนาคม 2546 01:58 น.
ละอองน้ำ
เธอพร้อมไหม..
กลับมาเริ่มนับหนึ่งใหม่กันตรงนี้
ลืมเลือน...เรื่องราวเลวร้ายที่ไม่ดี
ให้โอกาสหัวใจอีกที...หากเธอยัง...มีใจ
ฉันจะใจเย็นอีกครั้ง
แล้วเธอจะรับฟังฉันบ้างไหม
ให้เหตุผลของฉัน...เข้าไปข้างใน
แล้วฉันจะเปิดใจไว้...ให้เธอรับรู้เรื่องราวใดใด อีกครา
เพียงแค่ฉันเหนื่อยกับเรื่องราวอย่างนี้
ใช่จะมองไม่เห็นไมตรี มองเธอไม่มีค่า
แต่บางคน บางอย่าง เลือกความเหินห่าง เพราะต้องการเวลา
สุดท้าย มันก็อยู่ที่ว่า เธอจะหันหน้า หรือ หันหลังจากลา กันไป
15 มีนาคม 2546 22:32 น.
ละอองน้ำ
เคยคิด ว่าคงไม่มีใคร
เข้ามาตอบสิ่งที่หัวใจ กังขา
จนปิดตัวเอง กันทุกคน เรื่อยมา
ได้แต่คิดว่า คงไม่มีใครมีสายตา จะเห็นมัน
เคยมีคนบอกว่า
ถ้าได้พบคนที่เกิดมา เพื่อฉัน
เค้าจะพาคนคนนี้ ที่เคยดื้อดึงดัน
ออกจากโลกที่ปิดกั้น ทำให้ฉัน เปิดใจ...
ไม่รู้ว่าใช่เธอหรือเปล่า
เพราะฉันไม่รับรู้เรื่องราว ว่าคนไหนใช่ หรือ ไม่ใช่
รู้แต่ว่า มีเธอเข้ามา รู้สึกแตกต่างกว่า เธอไม่เหมือนใคร
ที่เคยระแวง เคยหวั่นไหว เธอก็ทำให้คลายใจ ไม่ยากเย็น
สักวัน ฉันอาจจะยอมที่เธอดึงดัน
พาฉันไปรู้จักความรักที่ฉัน มักทำไม่รู้ไม่เห็น
เธอทำให้เป็นเรื่องง่ายง่าย ไม่วุ่นมากมายเกินจำเป็น
ด้วยความรู้สึกที่เธอไม่ซ่อนเร้น ให้ฉันได้เห็น
....ให้ฉันเข้าใจ....
23 กุมภาพันธ์ 2546 11:01 น.
ละอองน้ำ
ไม่เคยเสียใจ
ที่ผ่านอะไรมาแบบนี้
เจอคนใจร้าย ทำลายความรู้สึกดีดี
ความเชื่อมั่นในรักที่มี ก่อนถึงวันนี้ก็ลดลงไป
ไม่คิดเสียใจกับเรื่องเก่า
ว่าใครเคยทำปวดร้าวสักเพียงไหน
แม้ผ่านมา จะยากแก่การทำใจ
หวาดระแวงหวั่นไหว...เมื่อเจอใครใครที่เข้ามา
เพราะฉันรู้ว่าเรื่องเหล่านั้น
เข้ามาสอนใจฉันให้รู้คุณค่า
ความรักประคองไม่ง่าย...ถึงแม้จะได้มันมา
และเธอ...คือสิ่งล้ำค่า...ฉันจึงต้องเรียนรู้ก่อนหน้า
ว่า...จะรัก...อย่างไร...
15 กุมภาพันธ์ 2546 19:02 น.
ละอองน้ำ
กำแพงเก่าเก่า
เรื่องงี่เง่าที่ฉันสร้างไว้
กันตัวเองกับใครต่อใคร
ไม่เคยมีคนไหน...ทลายมัน
แต่ด้วยแววตาทั้งสอง
ยามที่จ้องมองมาที่ฉัน
รอยยิ้ม...ที่ให้กัน
รู้สึกถึงความสำคัญ...ความใส่ใจ
ถ้อยคำที่คอยเป็นห่วง
ไม่ได้เพื่อหลอกลวงเพียงให้หวั่นไหว
ทลายความเย็นชาข้างใน
โดยที่เธอไม่ได้...ล้ำเข้ามา
เธอพาฉันออกจากกำแพง
ในวันที่รู้สึกตัวเองอ่อนแรงนักหนา
แม้มันไม่ใช่เพื่อความรัก...และนั่นทำให้ฉันมีน้ำตา
แต่ก็ทำให้ฉันรู้ซึ้ง ถึงความรู้สึกที่ว่า แม้ไม่ได้มา...
...ก็จะรักเธอ...
หน้าส่วนตัว
839
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
