21 มกราคม 2548 11:53 น.
ละอองทราย
ไม่บ่อยนักที่เราจะเจอใครซักคนที่ถูกใจ
และรู้สึกว่าเค้าคนนั้นคือคนที่เรารอคอย
บ่อยครั้ง...ที่ฉันรู้สึกเหงา นั่งอยู่ในห้องคนเดียว
รอบตัวว่างเปล่า.......ไม่มีใคร
คิดถึงบ้าน คิดถึงเพื่อนรัก คิดถึงใครบางคน
ที่รอคอย
บ่อยครั้งที่เฝ้าเพียรถามตัวเองว่า
เมื่อไหร่จะเจอ..ใครคนนั้น
แต่วันนี้ ....ฉันไม่ต้องหาคำตอบนั้นอีกแล้ว
ในวันที่ฉันได้เจอเขา นั่นแหละ คือคำตอบที่ลงตัวที่สุด
จากวันนั้นที่เราได้รู้จักกัน
ฉันมั่นใจว่า เขาคงรู้สึกดีๆกับฉันเช่นกัน
แต่..................................
ตอนนี้...มันเหมือนมีอะไรบางอย่างมาคั่นกลางระหว่างเรา
เขา...ไม่มีเวลามากนัก
ด้วยอาชีพที่ต้องใช้ความเสียสละ ทุ่มเท และอดทน
"เมื่อวานพี่มีผ่าตัดใหญ่"
"อาทิตย์หน้าพี่สอบทั้งอาทิตย์เลย"
ฉันจึงทำได้แค่เพียง แสดงความห่วงใยและ ให้กำลังใจ
บางทีถ้าฉันจะมีความรักครั้งใหม่
ฉันอาจจะต้องรอคอย และอดทนให้มากขึ้น
แต่บางทีฉันอาจจะต้องเดินออกไปจากเส้นทางนั้นในวันใดวันหนึ่ง
"บางที จบแล้วพี่อาจจะเลือกลงใต้" ทำไมฉันจะดูไม่ออก
คนแบบนี้ ลองถ้าไม่พร้อมแล้ว
เขาคงไม่เสี่ยง ดึงใครอีกคนมาลำบากด้วยแน่ๆ
แต่......................
ฉันแค่อยากบอกเค้าว่า
ลองมองกลับมาหน่อยได้มั๊ย
มองให้ดีๆ แล้วจะรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ต้องการอะไร
ข อเพียงแค่ หัวใจที่จริงใจ เท่านั้นเอง
วันนี้...เขายังไม่พร้อมในทุกๆสิ่ง
วันนี้...ฉันยังไม่ได้รักเขา
วันนี้...เขายังไม่เห็นค่าของฉันซักเท่าไหร่
วันนี้...ฉันยังคงห่วงใยเขาเช่นเดิม
พรุ่งนี้...เขายังคงทำงานหนัก
พรุ่งนี้...ฉันอาจจะเริ่มรักเขา
พรุ่งนี้...เขาอาจเริ่มเห็นค่าของฉัน แต่..ยังไม่ทำอะไร
พรุ่งนี้...ฉันอาจเจอใครอีกหลายๆคน
บางที....ถ้าเขามองมา
บางที....ฉันคงต้องตัดใจ
และบางที...เขาอาจต้องเสียใจ
ในวันหนึ่งที่ฉันเดินจากไป
เพราะฉันเชื่อว่า
คงไม่มีใคร..ทำให้เขาได้..อย่างที่ฉันทำ
ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น
แม้จะไม่ได้พบเจอเธอ แต่รู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน และฉันก็รู้ว่างานเธอหนักเพียงใด เธอต้องดูแลใครๆมากมาย