23 มิถุนายน 2546 18:33 น.
ละอองทราย
ครั้งหนึ่งแห่งความรัก ฉันเป็นคนหนึ่งที่รักอย่างหัวปักหัวปำ
รักอย่างไม่ลืมหูลืมตา ลืมพ่อ แม่ ลืมเพื่อน หรือแม้กระทั่ง..ตัวเอง
เมื่อวันหนึ่ง เค้าคนนั้นได้เดินเข้ามา และให้ความสำคัญกับฉันอย่างมากมาย
แน่ล่ะ..ผู้หญิงที่ไม่เคยมีใครอย่างฉันจึงรักเค้าอย่างหมดใจ
ฉันเคยทิ้งเพื่อน.เพื่อไปหาเขา
ฉันเคยหลอกพ่อ-แม่ เพื่อไปดูหนังกับเขา
และ ..ฉันเคยหลอกตัวเอง ว่าฉันเป็นคนสำคัญสำหรับเขา
ความรักทำให้คนที่เคยฉลาด รู้เท่าทันคนอื่นอย่างฉัน ต้องกลายเป็นคนโง่ ความรักทำให้คนที่เคยเชื่อมั่นในตัวเองอย่างฉัน ต้องกลายเป็นคนขาดความมั่นใจ และความรักทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักความผิดหวังอย่างฉันต้องเสียน้ำตา
วันนี้ ฉันไม่โทษความรัก ไม่โทษใครคนนั้น
เพราะความรัก และเขา สอนให้ฉันรู้จักมุมมองของชีวิตมากขึ้น สอนให้ฉันรู้จักคนเพิ่มอีก 1 คน สอนให้ฉันเข้มแข็ง สอนให้ฉันรู้ว่าเวลาที่เรามีความรักโลกน่าอยู่เพียงใด แต่ขณะเดียวกัน ก็สอนให้เรารู้ว่าโลกโหดร้ายเพียงใดเมื่อต้องเสียใจกับความรัก
ในขณะที่ฉันรอเค้า เค้าก็อาจกำลังรอใครอีกคนอยู่ และในขณะเดียวกัน ก็อาจมีใครที่กำลังรอฉันอยู่ก็ได้ ฉันจึงโทษเค้าไม่ได้เลย ถ้าหัวใจเราจะไม่ตรงกัน เพราะเรื่องของความรัก..บังคับกันไม่ได้
วันนี้ ฉันออกมาจากเกมส์นั้นแล้ว เมื่อฉันมองย้อนกลับไปดู ฉันจึงเห็นอะไรชัดเจนขึ้น ความรักครั้งนี้เป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ที่สอนให้ฉันรู้ว่า เมื่อมีรักครั้งต่อไป.......ฉันจะรักเป็น