31 ธันวาคม 2546 17:55 น.
ละอองทราย
ข้อความเหล่านี้ ฉันส่งไปให้เขา เพื่อเป็นคำบอกลาอย่างเป็นทางการ
ยากเย็นนักกว่าจะส่งไปได้ เพราะเกรงว่าเขาจะรู้สึกยังไงหากได้อ่าน
แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาได้ทำกับเราในวันที่ผ่านมา
การตัดสินใจที่จะส่งไปให้กลับง่ายขึ้นทันที
เป็นเช่นนั้นจริงๆกับความรู้สึก
ไม่ควรด้วยซ้ำกับคำบอกลา แต่ฉันก็อยากทำ
อย่างน้อยก็ให้เขาได้รู้ว่าต่อแต่นี้ไป เขาไม่ได้มีค่าอะไรกับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
แม้แต่ความทรงจำ....ก็ไม่มีให้นึกถึง
เรื่องราวเก่าๆได้ปล่อยทิ้งไปกับวันเวลาเก่าๆที่ผ่านเลย
หากโชคดี วันใหม่ที่เปลี่ยนผันเข้ามา คงทำให้ฉันได้เจอกับเรื่องดีๆซักเรื่อง
คนดีๆซักคน.....ก็เพียงพอ
นับแต่นี้ไป ...ฉันได้หัวใจที่กล้าแกร่งกลับคืนมาอีกหน
ลาก่อน..คือกัลปาวสาน
ลาก่อน..ไม่ผ่านมาอีก
ลาก่อน..แยกส่วนเป็นสองซีก
ลาก่อน..คือหลีกเร้นไกล
ลาก่อนนะคะ ขอให้เราอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย
8 ธันวาคม 2546 18:49 น.
ละอองทราย
ทุกสิ่งทุกอย่างเพิ่งกระจ่างในวันนี้
เมื่อฉันเก็บงำความคิดถึงไม่ไหวจนต้องโทรไปหาเค้า
"สวัสดีค่ะ ว่างรึเปล่าคะ"
"อืม ว่างอยู่"
"แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนคะ"
"อ๋อ เราอยู่ห้องแฟนเรา"
ฉันเกือบจะพูดอะไรไม่ออก แต่ก็ต้องฝืนพูดออกไป เพื่อไม่ให้คุณสงสัย
เอาธุระมาบังหน้าจริงๆ และฉันก็วางสายไปอย่างไม่รู้ตัว
พร้อมด้วยหัวใจที่เบาหวิว
จบแล้วจริงๆ ความรักที่ผ่านมา กับการเฝ้าหลอกตัวเองว่าเค้าไม่มีใคร
กับการรอคอยที่ว่างเปล่า และการหวังลมๆแล้งๆ
ในวันนั้น ฉันคงเป็นอะไรใหม่ๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ
คุณจึงให้ความสนิทสนมเช่นนั้น
รู้แล้วว่าทำไม ทำไมคุณถึงปฏิเสธ
เพราะคุณมีใครที่ใจคุณต้องการอยู่แล้ว
ทุกอย่างคลี่คลาย
ว่าทำไมคุณจึงจากไปเมื่อรับรู้ถึงความรู้สึกของฉัน
ไม่มีอะไรค้างคาใจอีกแล้ว คงจะเหลือก็แต่
หัวใจช้ำๆ
หน้าส่วนตัว
882
