19 ตุลาคม 2546 15:59 น.
ละอองทราย
เพื่อน....ไม่ควรเรียกร้องอะไรจากเพื่อนมากเกินไป
เพื่อน....ไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายเรื่องของเพื่อนมากเกินไป
เพื่อน....ห่วงใยเพื่อนได้ แต่..อย่าให้เกินขอบเขตของคำว่า "เพื่อน"
เพื่อน....ไม่ควรทำให้เพื่อนรู้สึกรำคาญ
เพื่อน....ควรพยายามควบคุมความรู้สึกไม่ให้เกินคำว่า"เพื่อน"
เพื่อน....รักเพื่อนได้......อย่างเพื่อน
เพื่อน....ทำไมถึงต้องเป็น"เพื่อน"
เพื่อน....เพราะเป็นเพื่อนจึงไม่ควรคิดเป็นอื่น
เพื่อน....เมื่อเปลี่ยนเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อน และต้องเลิกรา
อาจต้องสูญเสียเพื่อน
เพื่อน....ช่วยอย่าทำให้ฉันคิดเกินเพื่อน
เพื่อน....ฉันคงเป็นได้แค่เพื่อน...ไม่พิเศษมากกว่านั้น
เพื่อน....ฉันจะพายามเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
เพื่อน....คำๆนี้ ฉันจะท่องให้ขึ้นใจ
เพื่อน....ฉันกับเธอ เรา2คน
เป็นเพื่อนกัน
เพื่อน
คำนี้.คงดีที่สุดสำหรับเธอกับฉัน
ฉันจะจำให้ขึ้นใจและจะทำให้ได้อย่างนั้น
เพราะฉันรู้คำว่า"เพื่อน"นั้นสำคัญ
และฉันไม่อยากเป็นคนทำลาย
เพื่อน
คำๆนี้เธอก็รู้ว่ามีความหมาย
แต่บางครั้งฉันก็ไม่อยากได้
อาจเป็นคนบนฟ้าล่ะมั๊งที่กำหนดไว้
ฉันกับเธอจึงเป็นได้....แค่เพื่อนกัน
14 ตุลาคม 2546 23:56 น.
ละอองทราย
เคยมั๊ยที่ครั้งหนึ่งจะบอกกับตัวเองว่าไม่ไหวแล้วนะ
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างจึงมาตกอยู่ที่ฉันเดียว
และเคยมั๊ย ที่อยาก..หลับตาพัก..ชั่วนิรันดร์
นี่แหละคือความรู้สึกเพียงชั่ววูบ
ที่อาจเกิดขึ้นได้กับทุกคนในทุกครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ
รวมทั้ง...ตัวฉันเอง
แต่มีคำพูดหนึ่งที่ทำให้ฉันคิดได้
"เราไม่รู้ว่าเราเกิดมาเพื่อใคร แต่เรามีชีวิตอยู่เพื่อใครต่างหาก"
แน่นอนว่าคำตอบที่ได้คือ เพื่อคนที่เรารักและรักเราไง
ใช่ เพื่อคนที่เรารัก ...............
แต่...จะมีประโยชน์อะไร ..หากใครคนนั้นที่เรารัก...เขาไม่ได้รักเรา
ลองนึกทบทวนให้ดี ว่าอย่างน้อย
้คงมีซักคนนึง................ที่รักเราอย่างจริงใจ
ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ พี่ หรือเพื่อนสนิทซักคน
คือหนึ่งชีวิตที่มีความหมายสำหรับใครเพียงหนึ่งคน
สำหรับฉัน มันก็มีค่าเพียงพอแล้ว
และเคยมั๊ย ที่จะถามตัวเองว่า "หากวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต เราจะทำยังไง"
เคยมั๊ยที่เมื่อหลับตาลง แล้วกลัวว่าจะไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้อีก
และฉันก็เคยรู้สึกเช่นนี้อีกเช่นกัน
เมื่อฉันรู้สึกเช่นนี้ ฉันมักจะบอกกับตัวเองว่า
"ฉันยังเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด"
มีอะไรอีกตั้งมากมาย........ที่ฉันยังไม่ได้ทำ
ฉันยังไม่ได้บอกคนที่ฉันรักเลย ว่า"ฉันรักพวกเขา"มากแค่ไหน
ฉันยังมีความฝันอีกมากมายที่จะทำให้มันเป็นจริง
ฉันอยากใส่ชุดนักศึกษา
ฉันเป็นนักเขียนที่เขียนเรื่องราวต่างๆอย่างมีความสุข
ฉันอยากมีบ้านหลังเล็กๆที่อบอุ่น
ฉันอยากให้พ่อแม่เห็นความสำเร็จของฉัน
แต่.....หากไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับฉันหล่ะ......ฉันจะทำยังไง
และคำตอบที่ได้ก็คือ....ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
จะมัวอ้างถึงพรุ่งนี้อยู่ทำไมกัน เพราะพรุ่งนี้อาจจะไม่มีแล้วก็ได้
จงเดินไปหาคนที่คุณรัก แล้วบอกว่าคุณรักพวกเขามากแค่ไหน
จงทำทุกอย่างที่คุณอยากทำ.ถ้ามันไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
เพราะฉันคิดอย่างนี้ล่ะมั๊ง......ฉันถึงไม่กลัวที่เอ่ยคำว่ารักออกมาก่อน
เพราะฉันกลัวว่าพรุ่งนี้ฉันจะไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านี้
หากว่าวันนี้ เหลือเพียงวันสุดท้าย
รักแค่ไหนได้ทันบอกเธอหรือยัง
หากว่าพรุ่งนี้ สายเกินไปทุกอย่าง
เรารักเราดีต่อกันพอมั๊ย
เพิ่งได้ซึ้งถึงความผูกพัน
ว่าส่วนลึกรักกันแค่ไหน
เวลาผ่านไปอาจลืมว่าสำคัญ
ต่อจากนี้ไม่ว่าอย่างไร
จะทำให้มันดีกว่านั้น
ดีกว่าจากกกัน
ต้องเสียใจ...จนตาย
หน้าส่วนตัว
2087
