12 มกราคม 2548 11:11 น.
ลอยไปในสายลม
คุณนพ......................ทำไมคุณ......คุณ ทำแบบนี้
ขอโทษนะคะ คุณสิง ดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ
เอ่อ............... อาจจะไม่.................................
ขอบคุณนะคะ ถ้าจะปลอบใจ.......ดิฉัน....นก...........ลาล่ะค่ะ...................
คุณนก!!!!!!!!!!!!
..........................................................
คุณนก ตายล่ะ.......แย่แล้ว ยังไม่ได้ทำอะไรเลย กลับมาเห็นแบบนี้ เราก็แย่น่ะซิ ไม่ได้แล้ว......
เอ่อ คุณระตีครับ
มีอะไรเหรอคะ..
เดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
อ๋อ ไปซิคะ อย่าไปนานนักนะคะ เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมด
ครับผม ..............
...................................................................
คุณนกครับ คุณนก ฟังผมก่อนนะครับ
ฮือ.............. คุณมีอะไรจะแก้ตัวอีกล่ะคะ
เปล่าครับ ผมไม่ได้จะมาแก้ตัว แต่ผมจะบอกว่าที่คุณเห็น มันไม่ใช่......
ไม่ใช่อะไรคะ ไม่ใช่ที่ฉันคิดน่ะเหรอ คุณจะหลอกอะไรฉันอีกล่ะ
คุณน่ะ...............คุณน่ะมันแย่มากนะ ฉันเสียใจมาก..............
ไม่คิดเลยว่าคุณจะ.....คุณจะทำเรื่องแบบนี้ได้.................................
ต่อไปเราอย่าได้เจอกันอีกเลยนะคะ.....................
โธ่ เดี๋ยวซิครับ คุณนก ฟังผมก่อน..............
ไม่ ปล่อยฉัน...................
โธ่เว้ย อะไรวะ............
ไอ้นพ แกทำอะไรนกวะ
ฉันเปล่านะโว้ยยังไม่ได้ทำอะไรว่ะ ก็เพียงแต่....
โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงอะไรน่ะ มันเหมือนดังอยู่ใกล้ ๆ เลย เกิดอะไรขึ้น ทำไมเรารู้สึกตัวเบาเช่นนี้..............
ที่นี่ที่ไหนนะ สวยจังเลย ดูงามตาน่าอยู่จริง ๆ เลย ไม่มีผู้คน สงบร่มเย็น
อยู่แล้วสบายใจจัง........................................
คุณนก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ถ้า คุณนก เป็นอะไรไปนะ แกไม่รอดแน่ ไอ้นพ.......................
เฮ้ย ไรวะ ...............โธ่เว้ย
อิโธ่ แค่ผู้หญิงคนเดียว ไม่เห็นจะสำคัญเลย ยังไง ผมก็ไม่ได้รักคุณอยู่แล้วนก
เสียใจด้วยนะ ตายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไปหาคุณระตีดีกว่า
......................................................................................................
หลังจากวันนั้น หล่อนยังไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย จนสิงหา รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหมดหวัง
เขารู้สึกว่าโลกนี้ ช่างโหดร้ายกับเขาเสียนี่กระไร ทำไมจึงต้องให้เขา พบแต่ความสูญเสีย
ทำไมทั้งที่เขามีเงินทองมากมาย มีทุกอย่างพร้อม แต่.....แต่แค่อยากมีคนรักสักคน
ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย เขายังจำวันนั้นได้........................
คุณสิงหาคะ คือว่า นกจะมาขอบคุณเรื่องวันนั้นน่ะค่ะ
วันไหนเหรอครับ................
ที่คุณ เอ่อ....ช่วยดูแลนกน่ะค่ะ คือ นก......เอ่อ............
อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ก็เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ
ขอบคุณ คุณจริง ๆ นะคะ .....................
รอยยิ้มของเธอในวันนั้นมันช่างสดใสยิ่งนัก เขาอยากเห็นรอยยิ้มนั้นอีก
แต่มาวันนี้.....แม้แต่ดวงตากลมโตที่เขาชอบมอง.........................
ก็ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว...........................................................
นก คุณฟื้นขึ้นมาซิ คุณอย่าทำแบบนี้เลยนะ ผมขอร้อง โธ่ นก..............................
....................................................................................
ที่นี่เหมือนโลกแห่งความฝันเลย ฉันไม่อยากไปไหนอีกแล้ว
จะอยู่ที่นี่....................................แต่......................................
เสียงใครน่ะ ใครกำลังเรียกฉันอยู่ ฉันจะทำอย่างไรดี.........................
ฉันจะทำอย่างไร ...................... .............................. ...........................
......................................................................................
คุณสิงหาครับ คือว่า..................
ทำไมเหรอครับคุณหมอ
คือ... ผมกำลังจะบอกว่า.................... เสียใจด้วยนะครับ.....................
คุ..............ณ....................ห..................ม..................อ
ครับ .............
ทำไมล่ะครับ
คือเธอ.................เพิ่งหยุด.......หายใจ เมื่อครู่ครับ
เสียใจด้วยจริง ๆ นะครับ คุณสิงหา.......................
..............................................................................
.......................................................................................................
....บทนำ.....ตอนแรก
...สกุณา...
' ชีวิตของฉัน ก็เหมือนนกน้อย
ที่ต้องการจะท่องเที่ยวไปในทุก ๆ ที่
ต้องการรักแท้จริง.... จากใครสักคน.....
หากแต่ว่า..สิ่งที่ฉันพบ.......
มันกลับไม่ใช่สิ่งที่นกน้อยอย่างฉัน....ต้องการ.. '
...............................
....นพพล...
' ชีวิตของผม มันเต็มไปด้วยความสนุก ...
ผมไม่ได้อยากเป็นนก.. ที่จะบินไปในทุกที่
แต่ผม ก็ยังเป็นผมคนนี้ เสเพลไปเรื่อย สนุกดี
และครั้งนี้ก็เหมือนกัน
....ผมเป็นคนของความจริงนะ...
รักแท้เหรอ...ผมไม่ต้องการ........ '
..........................
....สิงหา....
' ส่วนชีวิตของผม สุขสบาย
แต่ผมเบื่อ... เบื่อกับชีวิตแบบนี้
ผมต้องการที่จะออกไปพบโลกกว้าง
ซึ่งผมรู้ว่ามันมีอุปสรรคมากเพียงใด
แต่ใครล่ะ .. ที่อยากจะเดินโดยไร้ขวากหนาม.ไม่ใช่ผมแน่นอน
ความรักเหรอ....ผมต้องการแค่ความจริงใจเท่านั้น
คงไม่ยากนัก....ที่ผมจะลองหา...... '
.........................................................................
......บทส่งท้าย..... .
...สกุณา...
.........ความรักที่ฉันหวังไว้
มันพังทลายลงแล้ว..................
พังทลายด้วยน้ำมือชายที่ฉันรัก
ฉันเสียใจ .....................เสียใจจริง ๆ
ฉันขอโทษ คนที่รักฉัน..................
ฉันคง........................ลาก่อน สิงหา..............
................................................................
...นพพล...
........ที่จริง ผมเตรียมแผนไว้แล้ว
แต่คุณกลับ ทำตัวคุณเอง
ช่วยไม่ได้...........................
ยังไงผมก็ยังเป็นผมอยู่วันยังค่ำ
เพลย์บอยหนุ่มรูปงาม
ไม่เคยก้มหัวให้ใคร....................
ลาก่อนนะ................สกุณา
..............................................................
...สิงหา...
..............ทำไมล่ะ ผมผิดตรงไหน....................
ผมจะรักใครสักคน
มันยากนักเหรอ.................................
ทำไมผมถึงต้องเจ็บถึงเพียงนี้..................
โลกนี้โหดร้ายเหลือเกิน..........................
ผมยังไม่เคยเอ่ยคำนี้กับเธอเลย
สกุณาที่รัก..........................ฉันรักเธอนะ
ลาก่อน ..........................สกุณา...................
..................................................................
.....ไม่มีชีวิตใด
ในโลกที่เกิดมา
แล้วไม่ตาย
ทุกชีวิต มีเกิดแก่เจ็บตาย
ไม่มีใครรู้หรอกว่าตัวเองจะตายเมื่อไร
ไม่มีรู้ว่าใครจะตายก่อนใคร
แต่ที่รู้คือ เราทำอะไรไว้ก่อนที่เราจะตาย
อย่าปล่อยให้สิ่งที่อยากทำ
ล่วงเลยไป จงรีบทำก่อน....
ก่อนที่มันจะสายเกินไป
10 มกราคม 2548 11:07 น.
ลอยไปในสายลม
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!!
เฮ้ย ใครวะ มาขัดจังหวะข้า คอยดูนะ ถ้าเรื่องไม่เป็นเรื่องล่ะก็ ............
อ้าว ไอ้คุณสิงหา มีอะไรดึก ๆ ดื่น ๆ วะ
เอ่อ..... กัน เอ่อ.... จะมาขอนอนด้วยน่ะ
เฮ้ย บ้านแกก็มี ก็กลับไปซิวะ
ก็กันจะขอมานอนด้วยไม่ได้หรือ ไอ้นพ
เหตุผลล่ะ เอาให้ดี ๆ นะ
เอ่อ.....คือ.......เอ่อ........
อ้าว จะเอายังไงกับข้าวะ ไอ้สิงหา
ก็...ไม่เอาไงหรอก กันจะมาพาคุณนกกลับ พอใจรึยัง
แกมายุ่งอะไรกับเรื่องนี้ด้วยวะ
ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอก เพียงแต่...ไม่อยากให้นายทำผิดอีก
แกชอบเขาเหรอ
เปล่าโว้ย แค่ไม่อยากให้ใครโดนแกทำร้ายอีก คราวนี้กันไม่ยอมนะโว้ย
ข้าก็ไม่ยอมโว้ย แกมีสิทธิ์อะไร
ถ้านายยังทำยังงี้อีก กันจะไล่นายออก
อะไรวะ แค่ผู้หญิงคนเดียว แกถึงกับจะไล่ข้าออกเลยเหรอ
เออ ใช่ ถ้านายยังทำอีก นะ ไป กันจะพาคุณนกกลับ
ไม่ยอมโว้ย ถึงแกจะไล่ออก ข้าก็ไม่ยอมโว้ย
แล้วจะเอายังไง
แกกลับไปเถอะ ไอ้สิง
ไม่ ไม่กลับ จะทำไม
โธ่ โว้ย ....ไม่กลับเหรอ ได้.....
เฮ้ย ...... เล่นแรงนะ กันไม่ยอมหรอก
..............................................................................................................
..............................................................................................................
เสียงอะไรกันคะ เอ๊ะ คุณสิงหา คุณนพ ทำอะไรกันคะ แล้วนี่ที่ไหนคะ
คุณก็ถามพ่อยอดรักของคุณดูซิ ว่าเขาพาคุณมาที่ไหน
ที่นี่ที่ไหนคะ คุณนพ
บ้านผมเองครับ ก็ผมเห็นคุณเมามาก ผมก็เลยไม่กล้าพาคุณไปส่งบ้าน
กลัวว่าจะไม่มีคนดูแล น่ะครับ แล้วทีนี้ ไอ้สิงหา มันตามมามันคงคิดว่า
ผมจะทำอะไรคุณ ก็เลยเกิดเรื่องแบบนี้น่ะครับ
แต่ว่า....................................
ขอบคุณมากนะคะ คุณสิงหา ที่เป็นห่วง แต่ว่าไม่มีอะไรหรอกค่ะ
งั้นคุณนกกลับเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งเอง เพราะบ้านเราทางเดียวกัน
ได้ค่ะ นกกลับก่อนนะคะ คุณนพ
เอ่อ........... ครับ ฝันดีนะครับ อย่าลืมฝันถึงผมนะครับ
ค่ะ ฝันดีเหมือนกันนะคะ
...............................................................................................
คุณเชื่อที่ไอ้นพเหรอ
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ
งั้นผมก็ผิดซินะที่เข้าไปขัดจังหวะ
นี่คุณ คุณนพ เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน แล้วคุณน่ะ ไปทำเขาทำไม
ผม ...
คุณไม่ต้องพูดหรอก ยังไงคุณก็ผิดอยู่ดี
เดี๋ยวนี้ปากเก่งจังนะ
ฉันเก่งอยู่แล้วค่ะ....
เหรอ แล้วทำไมตะกี๊ไม่อยู่กับมันต่อล่ะ
เอ๊ะ คุณ .................
............................................
...........................................
ขอบคุณนะคะที่มาส่ง.......
เดี๋ยวผมเข้าไปส่งไหม ท่าทางคุณจะไม่ไหวนะ
ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉัน เดินเข้าไปเองได้ สวัสดีค่ะ ท่านประธาน.......
อ้าว ....... อ้าว..... คุณ ไหนบอกว่าไหวไง มาเดี๋ยวผมช่วย
เฮ้ย !!!!โอ้โห .....ไม่เคยกินล่ะซิเนี่ย ......เฮ้อ กรรมเลอะเทอะหมดแล้ว
ทำยังไงดีเนี่ย บ้านนี้ก็ไม่มีคนอยู่ซะด้วย เอาไงดี ปล่อยไว้ก็ไม่ได้
................ ผมขอโทษแล้วกันนะคุณ อย่าโกรธนะ
....................................................................................................................
หลังจากวันนั้น นกไม่กล้าที่จะ เข้าไปหาเขาอีก เพราะว่า คำบอกที่เขาเขียนไว้ในกระดาษ
ผมขอโทษนะ เสื้อผ้าคุณเลอะมาก ผมเลยต้องเปลี่ยนชุดให้
แต่ผมสาบานได้นะ ว่าผมเปลี่ยนเฉพาะชุดนอกคุณ
หวังว่าคุณคงไม่โกรธ นะ ........ ผมขอโทษนะครับ
.......สิงหา...............
สิ่งนี้มันทำให้เธอรู้สึกอายมาก จึงไม่อยากเข้าไปพบเขา นอกจากมีธุระจำเป็นจริง ๆ
แต่เขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอีกเลย ทำให้เธอลดอาการอายลงไปได้
........................................................................
" คุณนกครับ วันนี้ไปทานข้าวกันนะครับ
ขอโทษนะคะคุณนพ พอดีวันนี้มีประชุมด่วนน่ะค่ะ
เหรอครับ ผมก็ไม่รู้ ตั้งแต่ลาออกไป ผมก็ไม่ได้เข้ามาอีกเลย
อ้อ ใช่ค่ะ คือนก สงสัยว่าคุณนพ ลาออกทำไมคะ
อ๋อ ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ เพียงแต่ผมได้งานที่ดีกว่านี้น่ะครับ
ค่ะ..................
งั้นผมไปทำงานก่อนนะครับ ไม่อยากเจอเจ้านายคุณ
ค่ะ..................................
เขาเป็นอะไรกันนะ ไหนว่าเป็นเพื่อนกันไง
....................................................................................
คุณระตีครับ วันนี้มีงานให้ผมทำไหมครับ
คุณนพนี่ เล่นอะไรคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า
ก็แหม ผมคิดถึงคุณนี่ครับ จริง ๆ นะ
บ้า .........
ตกลงมีงานให้ผมทำหรือยังครับ เดี๋ยวผมไม่มีผลงานแล้วจะแย่นะครับ
ใครจะกล้าว่าเลขาส่วนตัวของระตีล่ะคะ
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เราไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ
คุณระตีนี่ ใจดีจริง ๆ เลยครับ อืม......ชื่นใจจัง
ไปค่ะ...........................................
.........................................................................................
คุณไปหาอะไรทานก่อนก็ได้นะครับ คุณนก
ไม่เป็นไรค่ะ เจ้านายยังไม่ไป ดิฉันยังไม่กล้าหรอกค่ะ
ผมน่าจะให้คุณเป็นเลขาแทน นุดี เขานะครับ เนี่ย
อย่าเลยค่ะ เดี๋ยวคุณนุดีเขาจะไม่มีอะไรทำ
งั้นเราไปกินข้าวกันดีกว่านะครับ
เอ่อ ......
ให้เกียรติไปทานข้าวกับผมหน่อยซิครับ
ไม่มีเกียรติอะไรจะให้ค่ะ แต่ไปทานด้วยได้
...................................................................................
นั่นมันเจ้านพนี่ มากับใครนะ คุณระตี เฮ้ย!!!! อย่าทำแบบนั้น
ไหนว่า รักแม่ยอดหญิงไง เอ หรือว่าจะบอกให้คุณนกรู้นะ
แต่นั่นมันเรื่องของเขา สอง คนนี่นา เอาไงดี
คุณนกครับ จะสั่งอะไรดีครับ
อะไรก....................... คุณนพ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...................................................................................
สกุณา
นพพล....มันเกิดอะไรขึ้น คุณคิดยังไงกับฉันแน่ วันนั้น คุณบอกรักฉัน แต่วันนี้คุณกลับ.........
สิงหา.....ทำไมคุณชอบเข้ามาเกี่ยวข้องกับฉันนักนะ ตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแล้ว
นพพล
สกุณา...คุณโชคดีมากนะ ที่รอดไปได้ แต่ผม เตรียมแผนสำหรับคุณไว้แล้ว สกุณา
สิงหา...ต่อไปนี้ เราไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว แกอย่ามายุ่งอีกนะ ไม่งั้น......................ตายแน่
สิงหา
สกุณา...เฮ้อ ผมไม่ได้ตั้งใจนะ แต่ ผมว่า...ผมคงชอบคุณแล้วล่ะ นก......
นพพล...คราวนี้ กันไม่ยอมนายแน่ ถ้านายมายุ่งกับคุณนกมากกว่านี้ เราได้เห็นดีกัน.....
ใกล้แล้ว.......
ใกล้ยุติแล้ว...........
ใครล่ะ จะ....อยู่รอด.....
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
917
