29 ธันวาคม 2549 10:22 น.
ลอยไปในสายลม
สวัสดีปีใหม่ในวันนี้
ขอจงพบโชคดีมีสุขสันต์
โรคต่างต่างรวมทั้งภัยหายโดยพลัน
ชื่นชีวันฝันเป็นจริงทุกสิ่งเทอญ
.............................
สวัสดีปีใหม่เพื่อนไทยโพเอมทุกคนค่ะ
ก็หายไปนาน แต่ก็ยังไม่ลืมที่นี่นะคะ จะพยายามแวะเข้ามาบ่อยๆ
เห็นมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมากมายก็ดีใจ กับเวปกลอนดีๆนี้นะคะ
ก็ขออวยพรให้ทุกคนพบความสุข ความรื่นเริง และมีเสียงหัวเราะดังกึกก้องท้องนภาเลยนะคะ
แล้วพบกันใหม่ ปีหน้าค่ะ รับรอง จะพยายามเขียนงานออกมาให้เพื่อน พี่ น้อง ได้ติชมกันต่อไปค่ะ
..........................
สวัสดีปีใหม่ สำหรับ "เพียงพลิ้ว" พี่กานต์ "แม่จิตร" พี่ยศ "เรไร" พี่ต่อ "ชัยชนะ" พี่ชัย "แทนคุณแทนไท" พี่แทน "พันดาว" "เมกกะ" พี่เมก "น้ำใส" "แมงกุดจี่"
และคนอื่นๆ ที่ไม่ได้กล่าวถึงนะคะ จริงๆแล้วมีเยอะกว่านี้ แต่คงเขียนไว้ไม่หมด ไม่ต้องน้อยใจนะคะ ไม่ลืมค่ะ ไม่ลืม ^_^
""""""""""""""""""""""""""""""""
"โอกาสดีดีไม่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตเราบ่อยนัก
อย่าพลาดโอกาสที่จะไขว่คว้ามันไว้"
.....................................
27 ธันวาคม 2549 16:24 น.
ลอยไปในสายลม
ร่วม เรียงร้อยถ้อยคำให้จำไว้
เรียง คำพูดจากใจให้เหมือนก่อน
ร้อย ดวงใจสานไว้เป็นบทกลอน
ถ้อย คำวอนฝากฟ้าส่งหาเธอ
คำ ที่เคยมอบให้ในวันนั้น
ให้ ทุกวันยังย้ำเตือนเสมอ
จำ คำ "รัก" ฝากไว้ยามไม่เจอ
ไว้ ข้างกายยามเผลอยามนิทรา
เรียง ประโยคยากนักคือ "รักแท้"
คำ คำนี้ห้ามแปรห้ามสรรหา
พูด ไปแล้วจงจำแทนคำลา
จาก วันนั้นมีค่ากว่าที่เป็น
ใจ ที่เคยมอบให้ไม่ย้อนกลับ
ให้ เธอรับแม้มันมองไม่เห็น
เหมือน ความรักก่อเกิดแสนยากเย็น
ก่อน จะเป็นรักแท้แค่ใน "ใจ"
ร้อย คำหวานผ่านไปให้เธอรู้
ดวง ดาวอยู่คู่ฟ้าอย่าหวั่นไหว
ใจ ฉันอยู่ข้างเธอเสมอไป
สาน ฉันไว้ติดใน "รัก" ของเรา
ไว้ เวลามาพบกันอีกครั้ง
เป็น ความหวังให้ฉันผ่านวันเศร้า
บท รักยังคงอยู่กับตัวเรา
กลอน บทเก่ายังอยู่คู่คนดี
ถ้อย คิดถึงส่งมอบชอบหรือไม่
คำ "รัก" จากดวงใจอย่าหน่ายหนี
วอน สายลมห่มผ้ายามราตรี
ฝาก ใบไม้บอกรักนี้มีให้กัน
ฟ้า ฟากนี้ฝากสารยังฟ้าโน้น
ส่ง ห่วงใยไกลโพ้นทั้งในฝัน
หา หัวใจ ความรัก ความผูกพัน
เธอ อย่าเพิ่ง ลืมมัน "ฉัน รัก เธอ"
..................
27 ธันวาคม 2549 14:22 น.
ลอยไปในสายลม
เวลาเราทำสิ่งใดสักสิ่งหนึ่ง
เกินกว่าครึ่งในครั้งแรกย่อมแตกต่าง
มีทั้งสวยทั้งดึงดูดยามจัดวาง
มิเคยร้างความคิดใหม่ให้ได้ยล
พอเวลาผ่านไปเริ่มไร้ค่า
สิ่งที่เคยทำมาไม่มีผล
ถูกมองข้ามเหมือนของตายหน่ายกมล
ถูกทิ้งจนงานเก่าค้างร้างไปไกล
เมื่อเราหวนกลับมาทำอีกครั้ง
ก็เปรียบดั่งเราต้องลองเริ่มใหม่
ใช้ความคิดใช้ทุกสิ่งที่ทิ้งไป
แต่หาสู้ของเก่าได้ไม่มีทาง
..................