24 มิถุนายน 2547 12:52 น.
ลอยไปในสายลม
เพราะว่าฉันรักจึงหักใจ
เพระเธอคือใครที่ฉันหลง
เพราะเธอทำให้ฉันได้ปลง
เพราะเธอฉันคงต้องเดียวดาย
แม้เธอมองผ่านมาทางนี้
แม้มีสักวันยังมุ่งหมาย
แม้เธอได้เห็นความเดียวดาย
แม้ใจสลายฉันก็รอ
รอเธอเดินมาตรงหน้าฉัน
รอว่าสักวันเธอจะขอ
รอวันเธอนั้นหันมาพอ
รอแล้วเฝ้ารอรอเรื่อยไป...
23 มิถุนายน 2547 22:51 น.
ลอยไปในสายลม
ฉันอยากเป็นนกน้อยลอยละล่อง
จะเฝ้ามองเธออยู่ทุกเช้าค่ำ
ฉันอยากเป็นจันทรามาประจำ
ในวันขึ้นสิบห้าค่ำนำสุขใจ
ฉันอยากเป็นสุริยาคอยส่องแสง
เพื่อเป็นแรงให้เธอได้สดใส
ฉันอยากเป็นคนที่เธอรักหมดใจ
ให้ได้ไหมให้ฉันนะคนดี..
23 มิถุนายน 2547 22:12 น.
ลอยไปในสายลม
คิดถึงวันเก่าเก่าเราร่วมสุข
แสนสนุกเฮฮาพาใจหาย
จากกันมาเนิ่นนานพานเดียวดาย
ความวุ่นวายหายลับไปกับลม
ลมเจ้าเอ๋ยช่วยนำความคิดถึง
คำรำพึงคำอาลัยใจขื่นขม
ฝากความรักความเข้าใจในสายลม
เป็นเกลียวกลมส่งไปให้เพื่อนเกลอ
โอ้เพื่อนจ๋าคิดถึงกันบ้างไหม
ยามเราไกลจิตใจยังพลั้งเผลอ
คิดว่าเรายังอยู่ใกล้ได้พบเธอ
ได้เจอะเจอทุกวันดังเช่นเคย
แม้ว่าเราห่างกันไกลสุดฟ้า
จงมองมาตรงหมู่ดาวนะเพื่อนเอ๋ย
จะพบความห่วงใยไม่ละเลย
แล้วเอื้อนเอ่ยความในใจไปกับดาว
ดาวจะเป็นสื่อกลางทางความคิด
ให้ชีวิตหลุดพ้นความเหน็บหนาว
พบแต่ความสุกใสสุกสกาว
ดั่งดวงดาวระยิบระยับจับดวงตา
เพื่อนจ๋าเพื่อนเตือนอยู่ให้รู้ซึ้ง
ว่ามีหนึ่งมิตรแท้แลห่วงหา
ขอเพื่อนฉันอย่าลืมกันนะกานดา
วันข้างหน้าอย่าลืมฉันแล้วกันเธอ...
02/05/47
ลอยไปในสายลม
23 มิถุนายน 2547 12:53 น.
ลอยไปในสายลม
เธออยู่ไหนใครรู้บอกฉันบ้าง
ฉันอ้างว้างเปลี่ยวเหงาเขาไม่เห็น
ฉันโศกเศร้าทุกข์ใจใครลองเป็น
แค่มองเห็นก็เศร้าใจไปตามกัน
โอ้เธอจ๋ากลับมาหาฉันเถิดนะ
แล้วฉันจะทำตัวดีมิหวาดหวั่น
ขอเพียงเธอกลับมาเห็นหน้ากัน
แล้วตัวฉันจะไม่รั้งเธอต่อไป
แม้จะต้องเจ็บช้ำระกำจิต
แม้ชีวิตต้องขาดเธอก็ทำได้
เพียงได้เห็นหน้าเธอก็สุขใจ
แม้ฉันต้องเพ้อเรื่อยไปฉันก็ยอม....
22 มิถุนายน 2547 21:37 น.
ลอยไปในสายลม
ขอขอบคุณความหวังดีที่มอบให้
จะจดจำไว้ในใจเสมอ
แม้ว่าฉันจะเป็นได้เพียงเพื่อนเธอ
ขอแค่เผลอมอบรักสักนิดพอ
ขอให้เธออย่าลืมฉันจะได้ไหม
เพียงใส่ใจกันสักนิดแค่อยากขอ
รู้ว่าเธอมีคู่ใจไม่อยากรอ
ใจไม่ท้อขอเพียงรักเธอเรื่อยไป