5 ธันวาคม 2551 23:37 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ก่อนหยุดเวลา
ก่อนจันทราจะดับ
ก่อนตะวันจะลับ
โปรดรับปากฉัน
ว่าเขตแคว้นนี้
ที่ไม่มีตะวัน
ที่ไม่มีพระจันทร์
จะมีฉัน...กับเธอ.............รับปากสิ
4 ธันวาคม 2551 22:10 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ระหว่างที่เพลิน
ก็เกินเวลา
เฝ้าแต่ถวิลหา
หลับตาไม่ลง
อยากหยุดครุ่นคิด
เผื่อจิตจะปลง
แต่แล้วกลับ...หลง
พี่.....หลงอย่างจัง
งามแท้ใบหน้า
ตามีมนต์ขลัง
ดึงดูดด้วยพลัง
พี่ยั้ง....ใจไม่ทัน
เจ้างามแสนงอน
พี่วอนโปรดหัน
หนีหน้าพี่พลัน
ไม่งั้น....พี่หลับไม่ลง
เดี๋ยวตาค้าง.........ม่ายไหวเจง ๆ ......ไม่ทราบว่ามีใครตางามบ้างครับแถวนี้
3 ธันวาคม 2551 09:15 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
เมื่อเธอพบสมหมายกับชายอื่น
สายตาชื่นเล่ห์กวนชวนหุนหัน
ไอ้หมอนี่มันมีดีอะไรกัน
เทียบกับฉันมันยังห่าง ๆ จริง ๆ
ทั้งหน้าตามันมาเป็นที่โหล่
น่าโมโหชอบแอ็คท่าทำหน้านิ่ง
เธอก็เห็นแต่ใยไปแอบอิง
ฉันสุดนิ่งสุดกลั้น อั้นไม่ไหวจริง ๆ
ฉันขอพูดขอคุยให้รู้เรื่อง
ถ้าเธอเคืองขออภัยในทุกสิ่ง
ขอเธอโปรดพูดไปจากใจจริง
ว่า.....ตุ๊กตาลิง.......มันมีดีอะไร...
.........แบบว่าอิจฉาตุ๊กตาอะครับ...............
2 ธันวาคม 2551 09:03 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ถ้าวันนั้นฉันไม่เจอเธอซะก่อน
เธอไม่อ้อนวอนให้ใจลุ่มหลง
เธอไม่หลอกล่อให้ใจพะวง
ฉันนี้คงไม่รู้ค่าของความเหงา.....
ถ้าลมหนาวไม่เป็นเพื่อนคอยเตือนสติ
ฉันคงริรักต่อไปใกล้ความเศร้า
มาบัดนี้ขอยุติเรื่องระหว่างเรา
ดึงความหนาว........ความเหงา.....มาเป็นเพื่อนแทน
..........ฉันไม่มีทางเลือก........