24 พฤศจิกายน 2551 21:16 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ตอนยังเด็ก
น้องยังเล็กไร้เดียงสา
ต้วพี่ก็เห็น....เป็นธรรมดา
ประสาเด็ก
พวกเราก็เล่นสนุก.....แต่ยังเล็ก
วัยเด็กเป็นวัยแห่งความฝัน
ต่อเมื่อเวลา...ผ่านไป
ไม่เท่าไหร่กัน
พลันทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
จากเด็กน้อย...ไร้เดียงสา
น้อง....กลายมาเป็นสาวสวยสะคราญ
สะท้านเวที
พี่นี้สุดใฝ่ฝัน
หากหยุดเวลาก่อนหน้านั้นได้
เพื่อผูกสายสัมพันธ์
แต่มันคงสายไป
หรือไม่คงเป็นอุทาหรณ์
เพราะถ้าไม่มีอาวรณ์
คงไม่มีบทกลอน......บทนี้
........เป็นแน่
21 พฤศจิกายน 2551 17:20 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ได้ฟังเรื่องเล่าของสาวหนึ่ง
เธอซึ่งลึกลับจับเคลื่อนไหว
น่าค้นเสาะหากว่าสาวใด
ด้วยใฝ่เคร่งครัดวัตรจริยา
ซ่อนรูปหรือไรไม่ปรากฎ
กำหนดให้ชายได้ค้นหา
เร่งเร้ากิเลศเพศภุมรา
หรือว่าซ่นกลคนลวง
หวังพบคบหาสักคราหนึ่ง
อยากซึ้งถึงแก่น ธ แมนสรวง
ให้รู้รอบลึกตรึกในทรวง
ทั้งปวง.......จะเป็นเช่นไร
อะไรที่ได้มาง่ายไป มันมักลืมจะง่ายเช่นกัน..........
20 พฤศจิกายน 2551 17:12 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
มองเห็นสาวน้อย
แถลงถ้อยคำหวาน
ร้อนรุ่มดวงมาร
ร้าวรานนอกใจ
หลงรูปเรือนร้อย
เพียงน้อยสดใส
อย่าหยุดฝันใฝ่
แม้ไขว่คว้ามา
สุขเท่าทวีคูณ
เพิ่มพูนทุกครา
เห็นแล้วดวงตา
ใสซื่อแสนซน
ชมชื่นผู้น้อย
เหมือนคอยสายฝน
ปะพรมน้ำมนต์
บนใจเหี่ยวเฉา
รอยยิ้มน่ารัก
พริ้งพรักหนอเจ้า
สุขหนอตัวเรา
ที่ได้........เฝ้าดู
18 พฤศจิกายน 2551 19:35 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
หลงสลัญเนียงลออดีดซอกล่อม
น้องแขมร์กรอมพี่แขมร์เลอเผลอใจหวาม
บองนี้หลงพะวงติดดีดพิณตาม
ลุเขตคามขอตามเกี้ยวเที่ยวอังกอร์
16 พฤศจิกายน 2551 13:59 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
อันน้ำเมาที่ว่าขมขรมโศก
ตรึงทั้งโลกให้จมอยู่ผู้ผิดหวัง
ผ่านวันคืนก็สลายไม่จีรัง
ไม่เหมือนดังรักร้าวเศร้าจนตาย
หน้าส่วนตัว
891
