23 กรกฎาคม 2547 23:09 น.
ลมเปลี่ยนทิศ
ทุกราตรีมืดมิดไม่พบจันทร์
ช่างเงียบงันดูฟ้าฟ้าไร้ดาว
น้ำตาไหลพร่างพร่างพรูแพรวพราว
อาจจะกล่าวได้ว่าไร้เพื่อนใจ
แต่แล้วมาถึงวันนี้จึงได้พบ
ได้ประสบคบเพื่อนที่ฝันใฝ่
คอยปลอบใจเป็นห่วงและรักใคร่
สานสายใยเส้นนี้ให้มั่นคง
23 กรกฎาคม 2547 22:45 น.
ลมเปลี่ยนทิศ
มองนภาเวิ้งว้างไร้จุดหมาย
มองหาดทรายทะเลช่างสวยงาม
แต่ยังมองภาพเธอทุกโมงยาม
ไม่อาจห้ามหักใจคิดถึงเธอ
แม้วันนี้สองเราอยู่ห่างไกล
แต่หัวใจก็ยังคอยพร่ำเพ้อ
ทุกทุกวันทุกทุกคืนเฝ้าละเมอ
อยากให้เธออยู่เคียงข้างฉันเรื่อยไป
หน้าส่วนตัว
1028
