19 มิถุนายน 2548 20:46 น.
ลมรำเพย
หัวใจเธอ...เคยไหม...ที่จะรู้
ว่าทำร้าย...ใครอยู่...ทุกวันหนา
เฝ้ามองเธอ...รักเธอ...ทุกเวลา
แต่เธอลา...ร้างไกล....มิไยดี
น้ำตาเอ่อ...ล้นหัวใจ...มีใครเห็น
มิเคยเป็น...มิเคยรู้...มิสุขศรี
เจ็บดวงใจ...ใครจะรู้...นะคนดี
รักที่มี...เธอไม่เห็น...ไม่สนใจ
รอสักวัน...ที่เธอจะ...เห็นค่า
วันเวลา...ผ่านไป...ใจหวั่นไหว
จะมีไหม...ที่สักวัน...เธอเข้าใจ
ว่ามีใคร...เฝ้าคอย...รอแต่เธอ
มองท้องฟ้า...ราตรี...มืดหม่นหมอง
แสงเรืองรอง...ของจันทร์หม่น...อยู่เสมอ
มองสุดฟ้า...เคว้งคว้าง...พลางพร่ำเพ้อ
ว่ารักเธอ...ใจร้อง...ก้องระทม
หน้าส่วนตัว
1051
