19 กันยายน 2548 20:56 น.
ลมกระซิบ
ค่ำคืนนี้ฉันมองไม่เห็นจันทร์
เมฆาใหญ่นั่นบดบังช่างน่าชังจริง
ไร้แสงจันทร์ฉันไร้แสงมองทุกสิ่ง
ฉันหยุดนิ่งไม่ทำสิ่งที่มุ่งหวัง
คืนไร้จันทร์ฉันนั้นดั่งไร้พลัง
อยู่ในภวังค์แห่งความมืดสลัว
ลมเอื่อยๆทำให้ฉันนั้นหวาดกลัว
ความมืดมัวทำฉันกลัว..จนตัวสั่น
วอนเมฆาอย่าบดบังจันทราฉัน
โปรดหยุดยั้งสิ่งที่ยังทำฉันกลัว
ฉันไม่อยากตกอยู่ในความมืดมัว
ไม่อยากกลัวสิ่งสลัวมืดมัวนั้น
14 กันยายน 2548 18:35 น.
ลมกระซิบ
แต่ก่อนนั้นเราเคยเคียงชิดใกล้
แม้ที่ไหนหรือแห่งหนตำบลใด
จะมีเธอคู่ใจเคียงข้างดังเป็นเงา
สองเราจะเคียงข้างไม่ห่างกัน
แต่เวลามักวนเวียน-เปลี่ยนผัน
เมื่อเธอ-ฉันมีอันต้องแยกจาก
สองเรามาถึงวันต้องพรัดพราก
ต้องแยกจากกันไปสุดไกลตา
เธอบอกให้ฉันนั้นอย่าคิดมาก
แค่สองเราแยกจากใช่เลิกรา
เธอสัญญาจะกลับมาเคียงเป็นเงา
ฉันต้องเหงาขาดเงาของชีวิต
ชีวิตฉันเลยเหมือนไร้เข็มทิศ
หลงเส้นทางของชีวิตคิดผกผัน
รอเพียงเธอกลับมาเป็นเงาให้กัน
ถึงตอนนั้นฉันคงไม่หลงทาง
9 กันยายน 2548 01:12 น.
ลมกระซิบ
ตอนนี้เธอนั้นอยู่หนใด
บนฟากฟ้าสุดไกลที่ไหนนั่น
อยู่บนดาวหรือว่าที่ดวงจันทร์
อยู่ในฝันหรือว่าเป็นความจริง
เธอรู้ไหมว่าตัวฉัน ณ. ตอนนี้
เหลือสุดที่จะทนไหว
รอบกายฉันนั้นไม่มีใคร
มีเพียงเธออยู่ในใจตลอดเวลา
ตอนนี้ฉันนั้นอ่อนแอและท้อแท้
เกือบจะพ่ายแพ้ในทุกสิ่งที่มุ่งหวัง
กายและใจไร้สิ้นซึ่งพลัง
สิ่งมุ่งหวังห่างไปไกลสุดสายตา
สิ่งที่ขอตอนนี้เพียงแค่ว่า
เธอนั้นมาอยู่ข้างฉันจะได้ไหม
เหมือนดังก่อนนี้ที่เราเป็นคู่ใจ
ฉันต้องการเพียงสิ่งนั้นจะได้ไหม...เธอคนดี
5 กันยายน 2548 16:52 น.
ลมกระซิบ
โทรหาเธอกี่ทีก็ไม่รับ
โทรศัพท์เป็นอะไรเธอรู้ไหม
อยากรู้ว่าเธอคนดีของหัวใจ
จะเป็นไงบ้างหนอในตอนนี้
ทุกนาทีคิดถึงนะเธอจ๋า
สุดที่รักถ้าโทรมาช่วยรับหน่อย... ...(คำนี้คุ้นๆแฮะ)
อย่าทำอย่างนี่ทรมานใจคนคอย
ช่วยรับหน่อยได้ไหมน๊ะคนดี
โทรหาเธอบ่อยแล้วน่ะนี่
โทรศัพท์คนดีโชว์misscall
หรือใจเธอจะให้ฉันนั้นรอ
จะต้องอีกกี่misscallกันหนอจะยอมคุย
โอ้ตอนนี้แบตเครื่องเราใกล้จะหมด
สุดสลดเธอคนดีไม่รับสาย
โอ้วพระเจ้าจอร์จจะบ้าตาย
สิ่งสุดท้ายที่ทำได้คือฝากเบอร์..(Y_Y)
4 กันยายน 2548 22:16 น.
ลมกระซิบ
ไม่อยากให้เธอเป็นดั่งดาวหาง
เพราะช่วงชีวิตฉันอาจอยู่ไม่ทันเจอ
ไม่อยากให้เธอเป็นดั่งดวงจันทร์
เพราะเมื่อข้างแรมฉันคงทนไม่ได้
ไม่อยากให้เธอเป็นดั่งดาวระยับ
เพราะเธอช่างแสนไกลเหลือเกิน
อยากให้เธอนั้นเป็นดั่งตะวัน
แม้ร้อนแรงแผดเผาในทุกวัน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ทำให้ทุกวันของฉัน
.....มีชีวิตชีวา