22 พฤศจิกายน 2550 07:19 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
ข้าแต่แม่คงคาลูกมากราบ
น้ำเคยอาบดื่มกลืนกี่หมื่นขัน
เลี้ยงรากลึกพฤกษานานาพรรณ
เลี้ยงชีวันล้านชีวินบนถิ่นไทย
ยกกระทงข้างเรือขึ้นเหนือเศียร
เปลวแห่งเทียนควันธูปยังวูบไหว
ฝั่งปริ่มน้ำงามจันทร์กว่าวันใด
ลูกตั้งใจมารอขอขมา
แม่รู้ไหมยามเมื่อน้ำเหนือหลาก
ประชาชนลำบากอย่างหนักหนา
น้ำท่วมขังบางครั้งถึงหลังคา
หากเมตตาได้โปรดอย่าโกรธเคือง
น้ำเน่าดำทำลายสายเลือดแม่
เมืองไทยแย่ตอนนี้มีแต่เรื่อง
ทุกเภทภัยในหลวงทรงห่วงเมือง
โปรดปลดเปลื้องภาระให้พระองค์
ยกโทษหมู่ผู้คนได้พ้นผิด
น้อมดวงจิตโมทนาอานิสงส์
บุญอันใดโดยชอบขอมอบลง
สู่กระทงใบน้อยลอยลำธาร
ภาพกระทงจาก
http://www.moohin.com/festival/loykratong.shtml
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
20 พฤศจิกายน 2550 20:45 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
ใต้ต้นไม้ต้นนั้นในวันนี้
ไม่เหมือนปีมีฝนแต่หนหลัง
เคยมีนกพลัดพรากตกจากรัง
เศษขนยังปักนิ่งที่กิ่งไม้
เคยดูแลป้อนหนอนตอนบาดเจ็บ
ยังเก็บภาพเก่าเก่าของเจ้าไว้
วันที่นกพลัดถิ่นโผบินไป
ลึกในใจคอยรับเจ้ากลับมา
วันนี้คืนย้อนกาย..ใบไม้แห้ง
ขนขาวมีเลือดแดงอ่อนแรงล้า
มาซุกตักพักผ่อนนอนหลับตา
เอ่ยอำลาแผ่วเบาให้เข้าใจ
พาไปสู่หมู่ไม้ในหน้าหนาว
ใบกรูกราวร่วงวางอย่างอ่อนไหว
คืนสู่รังฝังร่างอย่างอาลัย
โบยบินไปอีกครั้งอย่ากังวล
ใต้ต้นไม้เคยงามในยามนี้
แสงระวีบอกลาฟ้าอีกหน
ขนนกเคยปักค้างอยู่ข้างบน
ลมพัดหล่นช้าช้า..ลงฝ่ามือ.
ภาพจาก http:/www.zyworld.com/NAKARIN/plate52pigeons.htm
18 พฤศจิกายน 2550 00:04 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
หลวงพ่อฟังปุจฉาบรรดาหลาน
สังฆทานอานิสงส์มีตรงไหน
ลูกถวายข้าวปลาและผ้าไตร
เพื่อสงฆ์ใช้ทั้งมวลใช่ส่วนตน
หลวงพ่อจึงวิสัชนาปัญหาหลาน
การทำทานอรหันต์สักพันหน
ไม่เท่าหนึ่งถวายทานพระทศพล
เกิดกุศลเกินคำจะรำพึง
ถวายทานตถาคตสักร้อยครั้ง
ไม่เทียบสังฆทานผลเพียงหนหนึ่ง
อย่างน้อยสี่สงฆ์นั่งในครั้งนึง
พระท่านถึงเรียกทำสังฆทาน
ทำที่วัดหรือบ้านสถานไหน
จึงเกิดบุญยิ่งใหญ่แผ่ไพศาล
ท่านตอบคำ..ทำที่วัดง่ายจัดการ
ทำที่บ้านบางทีมีกังวล
เมื่อใจขุ่นบุญใหญ่ก็ได้น้อย
จิตมันคอยหวั่นการงานตกหล่น
เราซื้อของทำทาน..หลานทุกคน
อย่าต่อจนคนค้าด่าในใจ
เรา..คนขาย..สิ่งของต้องสะอาด
จะสมคาดบุญเกินประเมินไหว
แต่ถ้าพระขาดธรรมวินัย
บุญจะได้เล็กน้อยไม่ค่อยดี
หากว่าสงฆ์ทรงญาณรับทานลูก
เจ้าบุญปลูกมิเคยยินพระชินสีห์
ว่าสังฆทานหนึ่งหนกุศลมี
เกินกว่าที่พุทธญาณจะหยั่งรู้
ตายแล้วเกิดทุกชาติมิขาดทรัพย์
กี่ล้านกัปยังร่ำรวยอย่างสวยหรู
ตราบนิพพานเป็นท่านสัพพัญญู
บุญยังอยู่คู่ตลอดไม่มอดไป
หลวงพ่อขา..แล้วอะไรที่ให้ผล
เกินกุศลสังฆทานที่ขานไข
หลวงพ่อตอบให้ฟังอย่างตั้งใจ
วิหารทานทำได้ย่อมไม่จน
เพียงหนึ่งครั้งที่ทำจำไว้หลาน
บุญเกินทำสังฆทานถึงร้อยหน
สร้างวัดวาที่ไหนใกล้ไกลตน
ให้ทุกคนเอื้อเฟื้อช่วยเจือจาน
ทรัพย์ต้องเต็มใจให้ใช่มูลค่า
ร่วมศรัทธาสร้างศาสนสถาน
ทำกฐินผ้าป่ามหาทาน
อธิษฐานตั้งใจก่อนใส่ซอง
เราให้คนทำทานแทนได้ไหม
ทำแทนได้..บุญลูกครบถูกต้อง
แค่คิดทำบุญก็ได้ดังใจปอง
หรือเรามองเห็นใครใส่บาตรพระ
จงโมทนาสาธุหรือยกมือไหว้
เราแบ่งบุญมาได้จำไว้นะ
ทำไว้เถิดลูกเอ๋ยอย่าเลยละ
นานเข้าจะสะสมบรมบุญ
มีกุศลใดหนอหลวงพ่อท่าน
มากกว่าวิหารทานหลานไม่คุ้น
หลวงพ่อตอบวาจาอย่างการุณ
มหาคุณเลิศล้ำคือ..ธรรมทาน
6 พฤศจิกายน 2550 23:14 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
คืนที่เราเฮฮาร้านอาหาร
กษัตริย์หนึ่งทรงงานอยู่รู้ไหม
เราเปิดแอร์ยามร้อนนอนพักใจ
กษัตริย์เสโทไหลไอแดดลน
เรื่องดาราเราดูจนรู้ซึ้ง
กษัตริย์หนึ่งทรงวิจัยจนได้ผล
เราซื้อของฟุ้งเฟ้อมาเปรอปรน
ยาสีพระทนต์ทรงบีบจนลีบแบน
เราใส่ชุดแพงหรูดูฉูดฉาด
ถุงพระบาทกษัตริย์ขาดเป็นแว่น
เขากอบโกยเงินชาติจนขาดแคลน
กี่ล้านแสนทรงจุนเจือเพื่อคนไทย
เราบอกแม่เหนื่อยล้าเกินมาบ้าน
กษัตริย์ทรงเสร็จงานดึกปานไหน
ทุกวันทรงเดินทางแม้ห่างไกล
เพื่อเพียงใกล้พระมารดาย่าแผ่นดิน
ทรงสอนเรามากมายมิใช่ตรัส
แต่ปฏิบัติให้ดูให้รู้สิ้น
ให้ซื่อตรง กตัญญู พออยู่กิน
ปลดหนี้สิน มีสำนึก และฝึกตน
กี่ครั้งที่พระองค์ทรงแย้มสรวล
หากทบทวนให้ดีไม่กี่หน
แววพระเนตรบัดนี้มีกังวล
เพราะผู้คนไม่สมัครสามัคคี
อริยสงฆ์หนึ่งเคยเฉลยว่า
กษัตริย์ผู้ปรีชาพระองค์นี้
เคยทำศึกขับไล่พวกไพรี
กู้กรุงศรีอยุธยาในครานั้น
คือพระนเรศวรมหาราช
วันนี้ชาติมีประเทศเป็นเขตขัณฑ์
แม้สงครามจะสงบเลิกรบกัน
ทรงฟาดฟันก่อสงครามกับความจน
มาเถิดร่วมปณิธานงานของพ่อ
เป็นหน่อกอร่มไทรในสายฝน
หากทรงฝากชาติไทยให้ทุกคน
คงแย้มสรวลให้ยลอย่างยินดี.
30 ตุลาคม 2550 19:09 น.
ฤทธิ์ ศรีดวง
ที่โน่นคงเริ่มหนาวแต่เช้าตรู่
แต่ที่นี่เข้าสู่ฤดูฝน
ไม้ผลิใบโผล่หน่อพอได้ยล
ที่โน่นผลัดใบหล่นลงหรือยัง
ลมฝนอ่อนก่อนเย็นเป็นลมหนาว
ส่งข่าวคราวมาบ้างคนข้างหลัง
กลอนเชยเชยเคยฝากอยากให้ฟัง
คงสมหวังหากพายุกรุณา
ค่ำทางโน้นคืนไหนไร้ดาวส่อง
บางค่ำของน้ำเค็มดาวเต็มฟ้า
คืนที่คลื่นสะอื้นอ่าวคราวจากลา
บอกเธอว่าโปรดคอยอย่าน้อยใจ
ฟ้าเริ่มสางฝนซานอกหน้าต่าง
ลมเดินทางหรือหลงที่ตรงไหน
บทกวีฝากฟ้าลมพาไป
ถึงหรือไม่แล้วแต่กระแสลม