23 กันยายน 2553 09:43 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ความรักเกิดก่อแล้ว ในใจ
ฝังลึกหยั่งรากไว้ แน่นแท้
ถอนถ่ายมิคลายไป คงมั่น
นานเนิ่นยังเพียบแปล้ รักล้นท้นใจ
รักเธอแล้วฝังลึกกลางหัวใจ
มิเคยจางร้างไกลยังคงมั่น
วาดฝันหวังว่าจะมีกันและกัน
แต่ฟ้าคงลงทันฑ์ให้เศร้าตรม
หัวใจเธอไม่ว่างทางลำบาก
จึงต้องยอมทุกข์ยากทนขื่นขม
รักที่ถูกมองข้ามลอยตามลม
ร่างแทบล้มเกลือกดินสิ้นกำลัง
ขออวยพรให้สมปรารถนา
ให้รักมีคุณค่าตามใจหวัง
ลืมให้สิ้นใจชายที่พ่ายพัง
ยอมหันหลังก้มหน้าสุดอาวรณ์
ต่อแต่นี้ทำใจให้มีสุข
รักเป็นทุกข์เก็บเป็นอุทาหรณ์
ขอห่างไกลความรักมักบั่นทอน
หากเธอย้อนกลับมาค่อยว่ากัน.
20 กันยายน 2553 16:49 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ฉันนอนตายจมเลือดที่เหือดแห้ง
เพื่อนขนเอาผ้าแดงมาแห่ห้อม
โห่ร้องปลุกวิญญาณผ่านวงล้อม
ว่าอย่ายอมแพ้พ่ายตายเปล่าเปลือง
ชิวิตฉันหลุดลอยกลางถนน
อีกหลายคนครวญครางเขาสร้างเรื่อง
พวกเสื้อแดงสวมชุดดำทำยักเยื้อง
ช่างปราดเปรื่องแก้ตัวไม่กลัวกรรม
เพื่อนของฉันนอนตายอยู่เคียงข้าง
ถูกกระสุนเจาะกลางกระหม่อมคว่ำ
ก็คงยิงลงมาจากชุดดำ
ยังถูกซ้ำหลังพรุนฝุ่นกระจาย
เขามีสิทธิ์ขึ้นทางรถไฟฟ้า
เขาเข่นฆ่าเท่าใดไร้ความหมาย
เขาไม่เคยปราณีพวกผีตาย
เขาทำเพื่อเจ้านายเป็นใหญ่โต
ครบสี่เดือนพวกฉันกลับมาใหม่
เอาผ้าแดงแกว่งไกวดูเหมือนโก้
ผูกเอาไว้ป้ายถนนพาคนโห่
แต่ฉันกลับเซโซไม่มีศาล
ตายอย่างไรใครทำไม่พิสูจน์
ดีแต่พูดตอแหลหลอกชาวบ้าน
ดีแต่กู้อยู่ไปให้นานนาน
เพื่อถลุงงบประมาณให้หมดคลัง
วิญญาณฉันเร่ร่อนนอนฟุตปาธ
เก้าสิบเอ็ดไร้ญาติสิ้นความหวัง
หากมีเสียงจะตะโกนให้โด่งดัง
จนถึงฟ้ารับฟังเสียงวิญญาณ...
6 กันยายน 2553 23:28 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธออยู่ไหนในธาราหรือป่ารก
ในสลัมสกปรกอนาถา
อยู่เวียงวังอารามอร่ามตา
ขึ้นคอนโดเสียดฟ้าไม่ท้อใจ
แม้เถื่อนถ้ำย่ำไปให้สุดหล้า
ข้ามเทือกเขาลำเนาป่าไม่หวั่นไหว
จะบุกน้ำข้ามบึงถึงลุยไฟ
ทะเลไกลจรดฟ้าจะหาเธอ
หวังเพียงพบสบตาสารภาพ
ศิโรราบเอ่ยคำย้ำเสนอ
มอบให้แล้วหัวใจใฝ่บำเรอ
หากพบเจอได้สมานสานสัมพันธ์
จะซื่อตรงคงมั่นไม่ผันแปร
มีรักแท้หนึ่งเดียวเกี่ยวก้อยฝัน
อนาคตต้องมีกันและกัน
สร้างสวรรค์ครอบครองกันสองคน
4 กันยายน 2553 12:35 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กลับมาเตือนความจำย้ำให้คิด
กลับมาชิดชื่นชมสมสนอง
กลับมาอยู่แนบใจใกล้ประคอง
กลับมาร่วมปรองดองเราสองคน
ลืมแล้วหรือคือใครมอบใจภักดิ์
ลืมแล้วหรือคนรักใยสับสน
ลืมแล้วหรือความหลังครั้งอับจน
ลืมความทุกข์ร่วมผจญได้ยังไง
เคยกินข้าวคลุกน้ำปลามาด้วยกัน
เคยนั่งฝันใต้ร่มพฤกษาใหญ่
เคยใส่บาตรร่วมขันวันเกิดใคร
เคยร้องไห้กอดคอรอโชคดี
ตราบวันนี้สีผมจะแปรเปลี่ยน
มิเคยลืมธูปเทียนเป็นสักขี
สาบานรักภักดิ์มั่นขวัญชีวี
แม้เนิ่นนานหลายปีก็กลับมา
มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ
อย่ามัวท้อผ่านไปมิไร้ค่า
รักของเราตัดสินด้วยเวลา
ถึงมาช้าแต่มาทันฝันเป็นจริง