25 ธันวาคม 2552 10:47 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เฝ้าติดตามถามทักนานนักหนา
หลายขวบปีผ่านมาต่างแลเห็น
ชวนให้เป็นนางเอกไม่ยอมเป็น
ดีแต่เล่นเล่หลิ้นสิ้นศรัทธา
ชอบจะเป็นนางรองครองบทเศร้า
บทยวนเย้าโฉ่งฉ่างนางอิจฉา
ไม่ยอมจองมองเราในสายตา
เป็นขนมก็ขึ้นราไปนมนาน
ควรรับรู้ผู้ใดมีใจมอบ
แม้มิชอบสมัญญาพาเล่าขาน
ใช้เหตุผลพิเคราะห์ให้เหมาะการ
ก็จะพบรักหวานคนจริงใจ
มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ
มาร่วมก่อร่วมสร้างทางสายใหม่
อย่ามัวเฝ้าอิจฉาตาร้อนใคร
โลกสดใสเราสมัครมารักกัน
โปรดลืมเรื่องเลวร้ายให้พ้นผ่าน
สร้างวิมาณสวยหรูเป็นคู่ขวัญ
ให้คนอื่นอิจฉากล้าประชัน
ฉลองวันแต่งงานทั้งบ้านกลอน
22 ธันวาคม 2552 23:59 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ลากบันไดไม้ไผ่สิบห้าขั้น
จะปีนชั้นคานทองจองคนสวย
การจีบสาวสายเดี่ยวใช่เรื่องกล้วย
เตรียมหลวงพ่อมาด้วยช่วยลูกที
ยกองค์พระขุนแผนจบเหนือเกล้า
อาราธนาพระคุณเจ้าอยู่เป็นศรี
คุ้มรักษาป้องกันหมู่ไพรี
ดลบันดาลให้สตรีเอ็นดูเรา
มนต์เสน่ห์นะโมพุทธายะ
เหมือนลงณะสกดจิตพิชิตเขา
สาวสายเดี่ยวหลงรักไม่บรรเทา
ตามเป็นเงาลืมเพื่อนลืมเรือนชาน
แม้จะเลยล่วงวัยใกล้เลขสี่
หุ่นยังดีตาใสหน้าไม่กร้าน
ยังไปวัดตอนเช้าพาเข้างาน
ไม่ต้องอายชาวบ้านจะนินทา
ข้อสำคัญลงทุนไม่เท่าไหร่
ข้าวหมกไก่หนึ่งห่อยังพอหา
แลกกับรถแมงกะไซด์ คูโบต้า
แถมคนแก่ขึ้นรามาทุ่นแรง
20 ธันวาคม 2552 15:12 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เทียนหยด
๏ เธอกลับมาทำไมให้ไหวหวั่น
เพื่อย้อนวันเชยชิดสนิทหมาย
พล่ามเหตุผลเพียงเหงาเข้ากล้ำกราย
หรือเพราะพ่ายเกมรักสุดหักใจ
คงเห็นฉันเช่นของสำรองรัก
แวะพิงพักชั่วคราวปวดร้าวไหม
แท้เธอหวังแอบอิงแล้วทิ้งไป
ดุจหัวใจของฉันมันด้านชา
อกสะอื้นหนักหน่วงรั้งดวงจิต
ปล่อยชีวิตล่องลอยคอยผวา
ขังตัวเองจ่อมจมระทมอุรา
คร่ำครวญหาจวนสิ้นทั้งอินทรีย์
ท่ามวิโยคอกสั่นและฝันร้าย
รู้บ้างไหมยากกลบหรือหลบหนี
ปวดร้าวลึกเนิ่นนานสะท้านฤดี
กว่าชีวีหลุดพ้นห้วงมลทิน
สิ้นแววหมองทั่วหล้าขอบฟ้าสาง
เลิกหลงทางปั่นป่วนรัญจวนถวิล
ลืมภาพฝันเฉิดโฉมประโลมจินต์
พร้อมโบยบินด้วยใจใฝ่ภิรมย์
เธอกลับมาทำไมให้ไหวหวั่น
อย่าหมายฝันเคียงข้างร่วมสร้างสม
แม้เสี้ยวใจไม่เหลือไว้เผื่อชม
เชิญซานซมหนาวเหน็บเจ็บคนเดียว ๚๛
ฤกษ์
ต้องซมซานกลับมาหาจอมขวัญ
อย่าทิ้งกันให้หมองครองขื่นขม
ที่ร่อนเร่ลอยไปตามสายลม
มิได้สมดังคิดสักนิดเดียว
หวนรำลึกตรึกตรองมองย้อนหลัง
พอมีหวังเมตตาหวนมาเกี่ยว
โปรดสงสารหนุ่มนาหน้าซีดเซียว
เดินเปล่าเปลี่ยวโหยหาค่าน้ำใจ
เหมือนเทียนหยดลงบนขันน้ำมนต์
พระพรมพ่นล้างซวยคงช่วยได้
เดนชีวิตผ่านมาให้ผ่านไป
ขอตั้งต้นกันใหม่ด้วยใจตรง
จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักดี
มิให้มีทุกข์ระทมด้วยลมหลง
ประคองรักร่วมฝันอย่างมั่นคง
ฝ่าข้ามดงอุปสรรคด้วยรักจริง
เทียนหยด
วันที่เธอเดินไปจากใจฉัน
ทำลายฝันย่อยยับแทบดับสูญ
เอ่ยคำวอนเธอว่าโปรดการุณ
ขอไออุ่นเคียงกายแทบพ่ายพัง
แล้วซมซานมาขอพนอแนบ
เพื่ออิงแอบเชยชมคิดสมหวัง
ดูช่างง่ายเสียจริงน่าชิงชัง
บอกอีกครั้งว่าไม่ย้ำใส่กมล
ใช้เทียนหยดลงขันดั่งมั่นหมาย
แถมด้วยร่ายมนต์ขลังอย่าหวังผล
เจ็บครั้งเดียวเกินพอไม่ขอทน
หยุดดิ้นรนเสียทีแค่นี้พอ
นับแต่นี้ต่อไปขอไกลห่าง
ล้วนสิ่งสร้างจุนเจือไว้เผื่อขอ
คิดคองรักร่วมกันอย่าฝันรอ
เชิญเคล้าคลอตัวเองอย่าเกรงใจ
ฤกษ์
ฟังเฉลยเปรยคำย้ำยอกอก
น้ำตาตกพร่าเลือนเหมือนเผาเต่า
บอกว่า "ไม่"แน่นหนักผลักทิ้งเรา
"เชิญคลอเคล้าตัวเองอย่าเกรงใจ"
คล้ายถูกตีแสกหน้าด้วยท่อนฟืน
ล้มทั้งยืนตายแน่เกินแก้ไข
เข้าปูนนี้จะให้กลับไปทำไม
ลองแข็งใจไม่สมหวังสักครั้งเลย
มีความหวังอยู่ปลายอุโมงค์มืด
เธอยังไม่ใจจืดแอบเฉลย
จะขอคิดดูก่อนเหมือนเช่นเคย
จึงทำเฉยเคาะประตูดูอีกที
อย่าใจแข็งใจดำทำทารุณ
เพราะอยากได้ไออุ่นร่วมสุขศรี
เคยเคียงคู่ชู้ชมสมฤดี
ตราบชีพนี้สัญญาว่ารักเดียว
จะซื่อตรงคงมั่นสัมพันธ์รัก
ไม่สมัครหญิงใดให้ข้องเกี่ยว
รักมอบให้นวลน้องปองกลมเกลียว
แม้หญิงเปรี้ยวหมายจ้องไม่มองตาม..
เทียนหยด
หรือไม่ชัดในคำที่ย้ำบอก
จึงมาออกลวดลายให้อายเขา
ใช้วิชางอนง้อตัดพ้อเอา
หวังจะเข้ามาสู่ประตูใจ
แหมถูกตีแสกหน้ายังกล้าอีก
ทำหลบหลีกยึกยักแม้ผลักไส
ก็ปูนนี้แล้วยังไม่ฟังใคร
เรื่องของใจอยากแข่งก็แรงเธอ
คิดสมหวังอีกหรือจึงถืออ้าง
คงฝันค้างว่าใจฉันไผลเผลอ
ช่างคิดไกลมากมายจริงน๊ะเออ
หรือว่าเธอคือชายชอบพายเรือ
คนใจดำอย่างฉันไม่หันหลัง
เพียงสักครั้งอย่าหมายใจที่เหลือ
และเลิกหวังไออุ่นแนบจุนเจือ
มันน่าเบื่อรู้ไหมใยวกวน
คำสัญญาพูดบ่อยมันด้อยค่า
แค่วาจาเพ้อไปฉันไม่สน
หยุดคร่ำครวญไขว่คว้าไม่น่ายล
เชิญเถอะบ่นคนเดียวอย่าเกี่ยวกัน
18 ธันวาคม 2552 13:02 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เมื่อความเหงามาเยือนเป็นเพื่อนใจ
มองทางไหนเหว่ว้าหน้าเศร้าหมอง
ภาพความหลังยังย้ำน้ำตานอง
ความเศร้าครองทรวงช้ำท่วมน้ำตา
เขาคงเลือนลืมรักที่ถักทอ
ลืมวิมาณร่วมก่อร่วมฝันหา
ลืมแม้เสียงพลอดพร่ำคำกล่าวลา
ลืมไปว่าคนเหงาเฝ้าหลงคอย
สงสารนักน้องน้อยคงคอยเก้อ
อย่ามัวเพ้อก่นเศร้าใจเหงาหงอย
ลืมเสียเถิดความรักที่หลุดลอย
ใจจะพลอยทุกข์เปล่าไม่เข้าที
มาแต่งแต้มสีสันรับวันใหม่
ลองเปิดใจหันมองมาทางนี้
คนที่พร้อมมอบรักและภักดี
เป็นคนดีใจเหงาเศร้าเหมือนกัน
18 ธันวาคม 2552 11:34 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ต้องซมซานกลับมาหาจอมขวัญ
อย่าทิ้งกันให้หมองครองขื่นขม
ที่ร่อนเร่ลอยไปตามสายลม
มิได้สมดังคิดสักนิดเดียว
หวนรำลึกตรึกตรองมองย้อนหลัง
พอมีหวังเมตตาหวนมาเกี่ยว
โปรดสงสารหนุ่มนาหน้าซีดเซียว
เดินเปล่าเปลี่ยวโหยหาค่าน้ำใจ
เหมือนเทียนหยดลงบนขันน้ำมนต์
พระพรมพ่นล้างซวยคงช่วยได้
เดนชีวิตผ่านมาให้ผ่านไป
ขอตั้งต้นกันใหม่ด้วยใจตรง
จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักดี
มิให้มีทุกข์ระทมด้วยลมหลง
ประคองรักร่วมฝันอย่างมั่นคง
ฝ่าข้ามดงอุปสรรคด้วยรักจริง