17 เมษายน 2547 11:21 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
โลกของฉันบันเทิงเริงสนุก
ไม่มีทุกข์สิ่งใดมากั้นขวาง
ทั้งท่องเที่ยวดื่มกินสิ้นทุกทาง
อนาคตเลือนลางจนพบเธอ
ไม่เคยรักไม่เคยรู้เรื่องผู้หญิง
นี่คือสิ่งมหัศจรรย์กับฉันเสมอ
เป็นแม่พระงูพิษนางบำเรอ
เป็นเพื่อนเกลอเป็นชู้เป็นคู่ครอง
สิ่งแปลกใหม่เกินกว่าจะยอมรับ
ถ้าจะนับจากหนึ่งเพิ่มถึงสอง
เธอคือใครจากไหนมาเกี่ยวดอง
คงจะต้องทำใจหลายเวลา
ใจมีเพียงวาบหวามยามคิดถึง
ห้วงคำนึงคร่ำครวญไห้หวนหา
เหมือนติดบ่วงห่วงใยเมื่อไกลตา
หรืออย่างนี้เรียกว่าเป็นความรัก
ยี่สิบเก้าจะเข้าถึงหลักสาม
อายุย่างวัยงามต้องคิดหนัก
รอยตีนกาเยี่ยมกรายมาทายทัก
ชายหนุ่มใหญ่ไร้ศักดิ์รักไม่เป็น..
12 เมษายน 2547 12:47 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กบิลพรหมเสียหัวสังเวยสัตย์
เจ็ดบุตรีผูกมัดตอบสนอง
นิจนิรันดร์เชิญพานกรานประคอง
เพื่อปกป้องเกิดไฟประลัยกัลป์
เยาวบุตรีมีคุณค้ำจุนภพ
ควรเคารพตัวแทนความกล้าหาญ
ทดแทนคุณบิดามาเนิ่นนาน
วันสงกรานต์บรรจบพบทางธรรม
องค์พุทธะสั่งสอนเวไนยสัตว์
ให้เคร่งครัดเลี้ยงชุบอุปถัมภ์
ทั้งบิดามารดาเป็นประจำ
มีข้อธรรมห้าอย่างอย่าร้างลา
ข้อหนึ่งให้เลี้ยงดูทั้งพ่อแม่
ยามเฒ่าแก่บำรุงและรักษา
สองให้ท่านเบาใจสบายตา
ไม่ก่อบาปเวราท่านหนักใจ
สามหมั่นเพียรสร้างฐานะจนมั่นคง
เพื่อดำรงวงศ์สกุลไว้ให้ได้
สี่เหมาะสมรับมรดกสืบต่อไป
เพื่อให้ท่านได้ตายตาหลับลง
ข้อที่ห้าสุดท้ายท่านตายจาก
ทำตามหลักศาสนาท่านประสงค์
สร้างกุศลบำเพ็ญบุญหนุนเผ่าพงษ์
มาเกี่ยวโยงวันสงกรานต์สำราญใจ.....
9 เมษายน 2547 17:13 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จารจดหมึกลึกสลักตัวอักษร
ทุกขั้นตอนบรรจงลงลายสือ
เพื่อเล่าแจ้งแถลงไขให้คนลือ
ว่าเธอคือเครื่องบินถวิลถึง
เห็นเป็นหมาช่างเขาให้เหมาว่า
รักบูชาไม่ใช่ผิดสักนิดหนึ่ง
จะผิดหวังอย่างไรไม่คำนึง
เพราะเธอคือที่พึ่งของหัวใจ
รักเธอแล้วเหมือนสลักลงแผ่นผา
จะร้างลาขัดเขินเกินแก้ไข
มุ่งสร้างตัวให้เห็นว่าเป็นชาย
คงจะมีความหมายสำหรับเธอ
ความอดทนย่อมมีขีดจำกัด
เธอคิดตัดรักเราเฝ้าเสนอ
เนิ่นนานวันผ่านไปไม่พบเจอ
ต้องนั่งเหม่อครวญคร่ำกลืนน้ำตา
อยากร้องไห้ก็อายทั้งแผ่นดิน
ยิ่งกว่ามีดกรีดหินบนภูผา
ลืมข้อแม้ของหัวใจที่ให้มา
เธอควรฆ่าฉันให้ตายก่อนใจตรอม...
7 เมษายน 2547 23:16 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จารจดหมึกลึกสลักตัวอักษร
ทุกขั้นตอนบรรจงลงลายสือ
เพื่อเล่าแจ้งแถลงไขให้คนลือ
ว่าเธอคือเครื่องบินถวิลถึง
เห็นเป็นหมาช่างเขาให้เหมาว่า
รักบูชาไม่ใช่ผิดสักนิดหนึ่ง
จะผิดหวังอย่างไรไม่คำนึง
เพราะเธอคือที่พึ่งของหัวใจ
รักเธอแล้วเหมือนสลักลงแผ่นผา
จะร้างลาขัดเขินเกินแก้ไข
มุ่งสร้างตัวให้เห็นว่าเป็นชาย
คงจะมีความหมายสำหรับเธอ
ความอดทนย่อมมีขีดจำกัด
เธอคิดตัดรักเราเฝ้าเสนอ
เนิ่นนานวันผ่านไปไม่พบเจอ
ต้องนั่งเหม่อครวญคร่ากลืนน้ำตา
อยากร้องไห้ก็อายทั้งแผ่นดิน
ยิ่งกว่ามีดกรีดหินบนภูผา
ลืมข้อแม้ของหัวใจที่ให้มา
เธอควรฆ่าฉันให้ตายก่อนใจตรอม...
7 เมษายน 2547 13:36 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เก้าอี้นอนเรียงรายริมชายฝั่ง
เสียงคลื่นดังซ่าครืนกลืนหาดฝัน
หาดกะรนพลิกฟื้นตื่นทุกวัน
มนุษย์ฝรั่งพลุกพล่านเต็มลานทราย
ทั้งวันพีชทูพีชปิดนิดหน่อย
ใช้แผ่นผ้าผืนน้อยน่าใจหาย
บ้างเปลื้องทิ้งบางชิ้นสิ้นความอาย
คราวย่ายายยังระรื่นหวนคืนเยาว์
ยามอาทิตย์อัสดงลงทะเล
ฟังคลื่นเห่ลมลิ่วป่วนทิวเขา
ร้านอาหาร กาแฟและบาร์เหล้า
ทั้งนวดเท้านวดตัวมีทั่วไป
โต๊ะบิลเลียดสนุกเกอร์ พูล เกร่อกล่น
มากผู้คนชายหญิงชิงร้องขาย
บ้างฉุดรั้งดุนดึงทึ้งโวยวาย
เสียงทักทาย เวลคัม รีบนำทาง
ขบวนการรีดเงินเข้ากระเป๋า
ทั้งดำขาวต้อนฝรั่งกั้นหน้าหลัง
ก่อรำคาญเหลือร้ายไม่หยุดยั้ง
ช่างน่าชังอิดหนาระอาใจ
อยากเรียกร้องเจ้าหน้าที่จัดระเบียบ
ให้งามเรียบภาพพจน์ดูสดใส
นักท่องเที่ยวเพลิดเพลินเดินสบาย
ไม่วุ่นวายเข็ดหลาบตราบนิรันดร์
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
1144
