12 พฤศจิกายน 2546 15:36 น.

เกริงกราเวียแดนธรรม

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

กราบลงตรงตักหลวงพ่ออุตมะ
ท่านลูบศีรษะให้พรให้ศิล
ปีนี้หาได้พอมีพอกิน
ลูกนำกฐินมาทอดสามัคคี

ผลบุญได้ทำกรรมดีได้สร้าง
ไม่อาจลบล้างบาปกรรมก่อนนี้
แต่เพื่อบรรเทาเร่าร้อนฤดี
ทุกข์ใหม่อย่ามีชีวิตเลิศลอย

เสร็จเรื่องพระเจ้ามุ่งเข้าตลาด
ใกล้วัดดารดาษชาวมอญกลุ่มน้อย
เครื่องไม้เสื้อผ้าตุ๊กตาเพชรพลอย
แป้งหอมเปลือกหอยสร้อยหยกกำไล

เข้าชมเจดีย์ศรีวิสุทธิ์พุทธคยา
พุทธรูปโอ่อ่าหยกขาวอำไพ
สะพานไม้ยาวท่านสร้างให้ใช้
สัญจรเร็วไวใกล้วัดมั่นคง

จากเกริงกราเวียอ่อนเพลียนิดหน่อย
ตะวันเคลื่อนคล้อยถึงแดนพิศวง
ทางผ่านเรียกด่านเจดีย์สามองค์
ไทยจีนยกโขยงซื้อตั๋วผ่านแดน

พม่าเรียกขานชาวบ้านตองสู่
เดินเที่ยวชมดูอย่างไม่มีแผน
ไม่น่าสนใจกลับไปหาแฟน
กรุงเทพฯเมืองแมนงดงามอร่ามเรือง....				
10 พฤศจิกายน 2546 13:45 น.

ศิโรราบ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

พุทโธ่เอ๋ยนี่แหละหนาเขาว่าหญิง
ไม่ยอมรับความจริงชอบสงสัย
ใช้อารมณ์มองไม่ซึ้งถึงหัวใจ
ว่าผู้ชายเขาคิดอย่างไรกัน

ทุบตีอกชกหัวกลัวล่วงหน้า
เป็นข้ออ้างร้างลาเรื่องสงสาร
ขอถอนคืนถ้อยคำเคยจำนรรจ์
ว่าจะรักภักดีมั่นนิรันดร

เสือมีลายแม้จะตายยังไว้ศักดิ์
แข็งแต่ปากภายในยิ่งไหวอ่อน
หมดทางไปจนมุมถูกเขาต้อน
โฮกคำรามขู่ไว้ก่อนรักษาลาย

หากความเห็นของเธอสำคัญนัก
ฉันก็มีใจภักดิ์ไม่จางหาย
ขอถอนคำว่าสงสารเอาออกไป
เหลือแต่เพียงใจกายมอบให้เธอ..				
8 พฤศจิกายน 2546 22:26 น.

ใจอ่อน _ อ่อนใจ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

เสือลำพองคะนองคึกดึกสงัด
กระโจนฟัดวัวควายสบายเล็บ
ไม่เคยมีสิ่งใดทำให้เจ็บ
ต้องหนาวเหน็บเส้นใยไหมบ่วงรัด

หัวใจแกร่งแข็งกร้าวดังผาหิน
มีดแหลมคมยังบิ่นเพราะกล้าจัด
เธอขอโทษอ้อนวอนสารพัด
เกินจะขัดไมตรีเคยมีมา

ใจไม่อ่อนแต่คงเพราะสงสาร
อยากเหี้ยมหาญเกรงไม่ชื่นขื่นผวา
ยินดีเชื่อมสัมพันธ์ลั่นวาจา
จะรักเธอจนกว่าชีพวางวาย

เคยแสดงแกล้งเกลื่อนว่าเลือนรัก
ที่จริงแล้วใจภักดิ์ไม่จางหาย
รักที่มอบให้กันมั่นไม่คลาย
จากนี้ไปคงสดชื่นคืนเดือนเพ็ญ...				
8 พฤศจิกายน 2546 16:05 น.

ศรัทธาเพ็ญ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

พลุพุ่งกระจายเต็มฟ้า           สีเข้มแสงจ้า
เผาเทียนเล่นไฟกระทง
ไหว้สาขมาบรรจง                ปล่อยไหลลิ่วลง
เวิ้งน้ำเชิงท่าหน้าบาน
สดชื่นรื่นเริงสำราญ            ประกวดนงคราญ
นพมาศนางงามอำไพ
เดือนเพ็ญเด่นดวงสวยใส   ประทีปโคมไฟ
ลอยไปในห้วงนภา
ธิษฐานผ่านโคมผ่านฟ้า       รักอย่าโรยลา
ศรัทธาจงดลคนดี
อย่าร้างห่างหายหน่ายหนี     หากบุญเรามี
ครองคู่ชู้ชื่นสมปอง.........				
7 พฤศจิกายน 2546 15:38 น.

หลอกให้กลับหลังอย่าหวังเลย

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

เธอคิดว่าความสัมพันธ์เหมือนต้นไม้
ตัดต่อตากิ่งได้ตามที่หวัง
อยากจะริดรอนรากให้ภินท์พัง
ไม่เคยชั่งใจคิดสักนิดเดียว

เมื่อแรกรักสดชื่นรื่นในอก
ทรวงสะทกหอมหวานใจซ่านเสียว
สัมพันธ์รักเหมาะสมดูกลมเกลียว
ดั่งน้ำเชี่ยวใครขวางไม่รั้งรอ

พอแหนงหน่ายใจห่างถึงทางตัน
ขาดสะบั้นฉุกเฉินเกินร้องขอ
ลืมเสียสิ้นความรักร่วมถักทอ
เคยเคลียคลอห่างหายเหมือนสายลม

แทบกระอักเป็นเลือดถูกเชือดเฉือน
รักลางเลือนหักโค่นโดนทับถม
ยื่นคำขาดตัดสัมพันธ์ฝันล่มจม
ต้องโศกซมอยู่เดียวสุดเยียวยา

มางอนง้อขอโทษเลิกโกรธขึ้ง
คงจะหมดที่พึ่งจึงมาหา
เจ็บแล้วจำย้ำคิดติดอุรา
ช้ำเกินกว่าจะหันกลับไปรับรัก

เก็บคำลวงของเก่าเอาไว้เถิด
ไม่ขอเปิดประตูใจให้อกหัก
คำสัญญาเสื่อมสลายเสียดายนัก
หากจะรักอีกครั้งต้องยั่งยืน....				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
Lovings  ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฤกษ์ ชัยพฤกษ์