เฝ้าเสาะค้นมานานเป็นร้อยปี

มาวันนี้พบแล้วเส้นทางใหม่

ประการแรกต้องปิดทางรถไฟ

การต่อไปปิดถนนทุกหนทาง

ยึดทำเนียบศาลากลางขวางสภา

แต่ละเว้นสนามม้ายังเปิดกว้าง

เพราะเป็นแหล่งรายได้ไม่ยอมวาง

พร้อมขัดขวางรัฐบาลต้านกฏหมาย

นี่แหละคือประชาธิปไตยสมัยนี้

อยากให้ใครไม่ดีเอาขี้ป้าย

เรื่องที่ดีพูดสับให้กลับร้าย

ประชาชนเหมือนควายไม้รู้ฟัง

ใครเดือดร้อนยังไงไม่ต้องสน

ไม่ได้เล่ห์เอาด้วยกลไม่ต้องยั้ง

เศรษฐกิจชะงักงันช่วยกันพัง

กว่าความหวังสมใจได้เป็นรัฐบาล

แต่ตอนนี้คนใต้เขาเดือดร้อน

ใต้ด้วยกันกัดกร่อนให้แตกฉาน

จะขึ้นเหนือลงใต้ไม่สำราญ

เพราะพรรคพาลหมดท่ามาข้างถนน

เข้าฤดูย้ายใหญ่พวกไข่เป้ง

ในบรรดาตัวเต็งเริ่มร้อนหนาว

จะวิ่งเข้าเสนอหน้ามีเรื่องราว

ปีที่แล้วสอบกราวรูดหลายคน

เพราะว่ามีสายลับคอยจับตา

ใครเข้าหาใครพิรุธจุดสับสน

ก็เลยต้องสงเคราะห์เหมาะเหลือทน

ป่วยการเมืองเข้มข้นมาเยี่ยมเยือน

เป็นห้องลับจับไข้ได้พูดจา

นั่นเด็กข้าเด็กปั้นนั่นหลานเพื่อน

ทำให้จบอย่าได้กระทบกระเทือน

วิ่งกันเกลือนข้ออ้างเข้าข้างตัว

ใครจะตั้งข้อหามาสอบสวน

ต่างเข้ามาเป็นขบวนน่าชวนหัว

นายจะทำอะไรได้ข้าไม่กลัว

ปีนี้ชัวร์ไม่มีใครได้รับกรรม

พระอาจารย์สอนธรรมย้ำที่จิต

ภวังก์คิดวกวนจะเกิดผล

ตัณหาร้ายเร้ารุมสุมใจคน

กิเลศล้นเท่าใดไม่เคยพอ

เป็นฉะนี้นี่เล่าเขาจึงกล่าว เรื่องธรรมะยืดยาวต้องย่นย่อ เหลือสั้นเพียงแค่สิบสองคำพอ เป็นเครื่องล่อให้เราเข้าใจกัน

"สัพเพธัมมานาลังอภินิเวสายะ" สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น จิตพิศดารไงอย่าไปสนใจมัน เพราะเดี๋ยวก็แปรผันไม่มั่นคง

แต่วัยนี้ก็ยังกระชุ่มกระชวย หากมีธรรมจะช่วยไม่ลุ่มหลง นั่นยุบหนอพองหนอขอให้ปลง เป้าประสงค์นิพพานด้วยทานบุญ

ต้องหลีกเลี่ยงบุญไว้กินเอาชาติหน้า อาตมารวยก่อนท่านอุดหนุน หากส่งเสริมเท่ากับช่วยต่อทุน ซื้อรถเบ็นซ์เครื่องบินวุ่นไปทั้งเมือง

ประชาชนเลือกเขาเข้าบริหาร

แต่ทหารไม่ชอบระบอบเสีย

ยึดอำนาจประชาธิปไตยจึงต่ำเตี้ย

ประท้วงไม่ยอมเคลียใช้ลูกปืน

ประชาชนนับล้านทิ้งบ้านช่อง

มาร่วมร้องไม่ฟังแถมยังฝืน

กองกำลังเข้ายึดพื้นที่คืน

ปืนระงมโครมครืนตายเป็นเบือ

นับพันศพบาดเจ็บเป็นเรือนหมื่น

ไม่มีใครหยิบยื่นความช่วยเหลือ

ทั้งลูกเด็กเล็กแดงเสียเลือดเนื้อ

ไม่น่าเชื่ออียิปต์จะเหมือนไทย

ทะเลทรายเลือดนองถึงท้องอูฐ

ยมทูตมือระวิงสฟิ้งค์ไห้

มนุษยธรรมสิ้นแล้วไม่ว่าที่ไหน

เพื่ออำนาจยิ่งใหญ่เขากล้าทำ

เพราะว่าฉันเป็นฉันทุกวันนี้ อีกกี่ปียังหลงงงหัวหมุน ทำสิ่งใดมีแต่โทษไม่มีคุณ จะพึ่งบุญไม่ได้ทำจำใจตรม

ฉันเป็นฉันผันยากหากข้องแวะ จะช่วยแนะเกรงใจจะไม่สม เพราะตัวเองลอยไปเหมือนสายลม ใครจะมานิยมสดับฟัง

ไม่มีสิ่งยึดเหนี่ยวทั้งใจกาย หากจะตายไม่รู้ใครจะฝัง มองทางไหนเห็นมีแต่คนชัง อยู่ประทังชีวิตรอดก็ยอดแล้ว

เห็นคนทุกข์ใจก็ทุกข์ตามไปด้วย อยากจะช่วยประคองหนุนน้องแก้ว ให้หลุดพ้นกงกรรมเข้าตามแนว น่าเสียดายใจแป้ว"เพราะเธอชัง"