23 กันยายน 2549 10:27 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ผู้ชายต้องเดินหน้า
มาเคียงบ่าได้ยังไง
เปรียบเป็นเช่นช้างใหญ่
เท้าหลังไซร้ก้าวตามมา
คำสอนแต่โบราณ
ชายกล้าหาญเดินนำหน้า
ฝ่ายหญิงภรรยา
ก้าวตามมาไม่ห่างกัน
งวงช้างอยู่ด้านหน้า
อาจไขว่คว้าสารพัน
สาวแก่แม่หม้ายนั้น
ของกำนัลของหัวช้าง
หน้าที่ภรรยา
ควรรู้ว่าอะไรบ้าง
เท้าหลังเดินตามทาง
คุ้มครองภัยให้ลูกตัว
หน้าที่หาอาหาร
สู้รอนราญไม่หวั่นกลัว
งางวงช่วงตอนหัว
เรื่องของผัวเขาทำเอง
20 กันยายน 2549 08:11 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ทหารกับปืนยืนอยู่ทุกสี่แยก
รถถังแบกอาวุธรุดเร็วรี่
รัฐธรรมนูญถูกฉีกในวันนี้
ประชาชีงงงันนั่นอะไร
จะเดินหน้าถอยหลังยังไม่รู้
เท่าที่ดูวันนี้มีเงื่อนไข
เศรฐกิจหยุดนิ่งดิ่งลงไป
แก้ยังไงภาพพจน์ให้งดงาม
ต่างประเทศเขตแคว้นดินแดนอื่น
เรื่องใช้ปืนเบ็ดเสร็จเขาเข็ดขาม
การปกครองประชาธิปไตยใช่เลวทราม
ถูกต้องตามอานาราษฎร์ชาติเจริญ
หัวหน้าคณะปฎิรูปการปกครอง
คงจะต้องทำการใดให้สรรเสริญ
เพื่อประชาชาติไทยได้ก้าวเดิน
เป็นแนวทางสร้างเจริญไม่ลงคลอง
19 กันยายน 2549 00:28 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คนชีกอประจำเวปช่างเจ็บนัก
เขาไม่รักค่อนว่าจนหน้าหงาย
จดจำถึงปรโลกโศกจนตาย
ทั้งเจ็บอายแต่ใจยังมั่นคง
เลิศวิไลใสสง่ากว่าคิดฝัน
งามผ่องพรรณน่ารักใคร่มิใช่หลง
อัชฌาสัยใครก็ปลื้มลืมไม่ลง
ในแวดวงนักกลอนนอนละเมอ
ต่างนับถือชมชื่นไม่ฝืนกล่าว
ทุกเรื่องราวช่วยเหลือเอื้อเสมอ
เป็นดาวเด่นดวงดังหวังพบเจอ
ทั้งหนุ่มแก่แท้ก็เพ้อเธอครองใจ
แต่กับเราเขาเห็นเป็นตลก
อัดอั้นอกลำบากมากเงื่อนไข
ถูกประนามตีโพยโดยเร็วไว
ทั้งเวปไทยโพเอ็มดังเต็มตรึม
คงต้องยึดสุภาษิต"ด้านได้อายอด"
เธอประชดช่างเขาเราต้องขรึม
ระวังตัวไม่ประมาทมาดเศร้าซึม
แม้ง่าวทึ่มไม่เลือนเคยเตือนเรา
"อย่าริเล่นกับไฟโดยไม่รู้
อย่าเพียรตู่ยกตนเช่นคนเขลา
อย่าบังอาจหลงรักภักดีเรา
อย่าทำตัวโง่เง่าแมงเม่าเอย"
หัวใจดื้อถือดีมีมานะ
เพียรที่จะแก้ไขใฝ่เฉลย
ความเจ็บช้ำสักนิดยังมิเคย
คำเตือนเอ่ยไม่จำไม่นำพา
เธอเคยเตือนตอกย้ำนำมาคิด
ครวญพินิจหัวใจยังใฝ่หา
ไม่เห็นโลงคงไม่หลั่งน้ำตา
ยางบนหัวไม่ตกมาไม่สำนึก
สารภาพความจริงสิ่งแน่นอน
อย่าว่าวอนมองข้ามความรู้สึก
ด้วยใจรักหนักหน่วงทรวงระทึก
เหมือนเปิดศึกในอกตกระกำ
ปล่อยตามดวงชะตาฟ้ากำหนด
แม้กำศรดเพราะใจได้ถลำ
ทุกข์เพียงใดช่างเถิดเกิดแต่กรรม
มาพบคนใจดำจำยอมทน
15 กันยายน 2549 11:23 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เฝ้าคิดฝันสักวันได้พานพบ
มิได้คบมิ่งมิตรแต่คิดถึง
ความรู้สึกดีดีมีตราตรึง
เป็นที่หนึ่งเสมอมากล้ายืนยัน
ได้รับข่าวโอกาศดีมีสักครั้ง
จะได้นั่งใกล้ชิดตามคิดฝัน
เสวนาพาเพลินเดินคุยกัน
ไม่ปิดกั้นไมตรีเคยมีมา
ฝันสลายกลายเป็นอากาศธาตุ
เพียงมองผาดต้องเขินถูกเมินหน้า
ยิ้มไมตรีไม่มีแม้หางตา
ความหาญกล้าเหือดหายมลายลง
จึงขอเพียงเห็นหน้าชื่นใจพอ
จะไม่ขอล่วงก้าวเท่าประสงค์
สุขในเนตเท่านั้นจำฟันธง
อยู่ในดงพงไพรไปตามเดิม..
9 กันยายน 2549 22:56 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสื้อยืดเหลืองตัวแพงจัดแจงใส่
จะรีบไปลงแขกงานแต่งบ้าน
วัดเทพธิดารามเขาจัดงาน
ใจเบิกบานได้เยือนเพื่อนนักกลอน
วงพิณพาทย์ระนาดตะโพนกลองโยนดัง
แขกมานั่งรอท่าหน้าสลอน
อัลมิตราป๋าแก้วแจ้วเว้าวอน
เธอมองค้อนสบตาผินหน้าเมิน
คงเห็นคนอมโรคโกโรโกโส
ผอมพุงโรรุงรังนั่งขวยเขิน
กระมิดเมี้ยนเหนียมอายคล้ายส่วนเกิน
แขกมิได้รับเชิญอุตส่าห์มา
อาราธนาศิลห้าสัตปริตร
เสียงพระสวดศักดิ์สิทธิ์มนต์คาถา
ภัตตาหารเลี้ยงเพลประเคนศรัทธา
เสร็จพิธีพากันมารับประทาน
ทั้งแกงส้มแกงจืดตักราดหน้า
กระเพาะปลาขนมจีนแกงเขียวหวาน
ทับทิมกรอบก๋วยเตี๋ยวเคี้ยวชื่นบาน
อิ่มสำราญทั่วถ้วนล้วนยินดี
ถึงภาคบ่ายไปโบสถ์โสตสดับ
เสวนานั่งหลับเพราะอิ่มหมี
เลี่ยงมาชมของเก่าเข้ากุฎี
กราบลงที่ท่านสุนทรเคยนอนจำ
ระลึกคุณความดีมีเก่าก่อน
อ่านประวัติเล่าย้อนนานฉนำ
ดนตรีชีวิตบรรเลงตามเพรงกรรม
เหลือผลงานท่านทำได้ร่ำเรียน...