5 มิถุนายน 2551 23:06 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ภัยอะไรไม่ร้ายเท่าภัยลิ้น
มันปล้อนปลิ้นยั่วยุคุเพลิงโหม
เศรษกิจเร่งรุดกลับทรุดโทรม
ต่างประโคมด่าทอลวงล่อกัน
ผลประโยชน์ไม่ได้ตามประสงค์
เจตจำนงค์ถูกจำกัดไม่จัดสรรค์
จึงขุดคุ้ยเรื่องเก่าสารพัน
ใช้เชิงชั้นปลุกระดมถล่มเมือง
เจ้ามหาห้าขันมันเหิมเกริม
พลอยพยักส่งเสริมให้งิ้วเขื่อง
เหล่าลิ่วล้อตั้งหน้าคอยหาเรื่อง
พรรคการเมืองขี้แพ้ออกแก้ลำ
ร่วมชุมนุมเดินขบวนกวนชาวบ้าน
ให้รถติดเบิกบานไม่เป็นส่ำ
สงสารแต่เด็กนักเรียนตาดำดำ
ต้องรับกรรมเป็นพัน..ดูมันทำ
ลุงแทน มาช่วยแจมไว้ชอบจังเลยเอาขึ้นหน้าด้วยเลยครับ
ขันหนึ่ง รูปลักษณ์ นั้นโรยร่วง
แต่ยังห่วง อำนาจ ช่างบาทใหญ่
ผลประโยชน์ ของโปรด กูเสียไป
จึงต้องใช้ กลยุทธ ปลุกระดม
ขันหนึ่ง เวทนา พาลุ่มหลง
มิได้ปลง คงอยาก ปรารถนา
แม้ครั้งหนึ่ง ซึ่งต้องเกือบ มรณา
ริษยา พาให้ ใจระทม
ขันหนึ่ง สัญญา พาให้คิด
วิปริต ชอกช้ำ รพกำสรด
ลาภยศ เคยมี กลับมาลด
ความจำ คิดคด ไม่หมดไป
ขันหนึ่ง สังขาร พาหลงผิด
จิตคิด อกุศล ผลประโยชน์
บ้านเมือง ระส่ำ ใจละโมบ
เคืองโกรธ คิดแค้น แสนระกำ
ขันหนึ่ง วิญญาณ พาให้คิด
เห็นหมู่มิตร ได้ดี ที่มองเห็น
ตัวกู อยู่รู ดูลำเค็ญ
จึงโดดเต้น ให้รู้ กูจำลอง
5 มิถุนายน 2551 12:25 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สนตะพายป้าแช่มแหร่มเลยลุง
ต้มกลางกรุงนอนกินกลางถนน
ใช่ไม่ใช่ขึ้นถามกันทุกคน
กลัวสับสนต้องย้ำให้จำลึก
พอแว่วข่าวเขาจะสลายม๊อบ
รีบนั่งกลางล้อมกรอบเพื่อสู้ศึก
พวกกล้าตายปกป้องกันคักคึก
ครั้นตกดึกกลับบ้านคลานกอดเมีย
อ้างว่าหลบลูกปืนทีมไล่ล่า
ผู้เก่งกล้าเอาได้ไม่เอาเสีย
ร้องขอทานบริจาคกันจนเพลีย
แย่งนัวเนียดอลล์ล่าข้าเก็บเอง
เพื่อประโยชน์บริษัทถ่ายทอดสด
หลายคนอดชักจะมองตาเขม็ง
บรรยากาศค่อยเริ่มจะวังเวง
ถึงทีเอ็งแล้วทีข้าอ้ามือแบ
เอ็งฝ่ายบู้ชูป้ายนักต่อสู้
อย่าสู่รู้เรื่องเงินอย่ามาแส่
แค่โรงครัวข้าก็จ่ายเกือบจะแย่
เลี้ยงคนแก่คนเฒ่าข้าวเปลืองจัง...
31 พฤษภาคม 2551 22:00 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แต่ละคนแต่ละหน้าเจ้าข้าเอ๋ย
ถ้าเปรียบเปรยชาติข้าน่าเหมาะสม
ไม่เคยทำประโยชน์ให้สังคม
ดีแต่ด่าถุยถ่มฟุ้งน้ำลาย
พรรคการเมืองเก่าแก่แล่เข้าร่วม
กะจะสวมมือเปิบเติบใจหมาย
ถ้าชนะได้ประโยชน์โคตสบาย
ถ้าหากแพ้ก็ไม่อายพวกหน้าทน
พวกไทยมุงไปดูอยากรู้เห็น
ต่างประเด็นรับฟังกลางสายฝน
กินข้าวฟรีมีกะตังค์ให้ทุกคน
เรื่องวกวนทนฟังนั่งหลับตา
เหล่านักร้องตกงานออกบานเบอะ
เหมือนได้เจอะขุมทรัพย์นับวันหา
ขึ้นแหกปากตะโกนโพนทะนา
เหมือนคนบ้าเสียสติมิน้อยเลย
ประชาชนคนดูรู้ตื้นลึก
พูดชักศึกเข่นฆ่าอย่างเปิดเผย
เขาพาคนไปตายหลายเช่นเคย
อย่าไปเลยอยู่กับบ้านสำราญใจ
25 พฤษภาคม 2551 14:02 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสียงอึงอื้อลือกระฉ่อนนอนไม่หลับ
มานั่งนับหนึ่งถึงร้อยค่อยแจ่มใส
ทบทวนเรื่องหนหลังแต่ครั้งใด
คงเป็นเรื่องหัวใจใฝ่ถึงเรา
ถ้าเรียกหาตรงตัวกลัวเสียเกียรติ
เลยสร้างเรื่องให้เฉียดทางอับเฉา
เผื่อให้ฤกษ์ขนานแท้แก้บรรเทา
จะได้เข้าสนิทสนมรักกลมเกลียว
อันที่จริงฤกษ์เพ้อละเมอฝัน
อยู่ทุกวันจริงแท้ไม่แลเหลียว
ทำเล่นตัวเปรื่องปราดประหลาดเชียว
จะหวานเปรี้ยวไม่รู้เลยทำเฉยชา
เขาว่าหญิงหยิ่งทนงหลงตัวเอง
ทำอวดเก่งมาดนิ่งยิ่งหินผา
ต้องเหว่ว้าล้าใจเมื่อไกลตา
แก่ชราเสียของจองคานทอง
หากคิดใหม่ทำใหม่ใจเปิดกว้าง
ยังไม่ร้างคนเฝ้าเป็นเจ้าของ
เปิดวันนี้ทันทีมีคนจอง
เอาไว้ดองดูเล่นเป็นปลาเค็ม
12 พฤษภาคม 2551 23:37 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เที่ยวบอกรักเรื่อยเปื่อยจนเมื่อยปาก
เขาไม่อยากได้ยินผินหน้าหนี
ต้องร่อนเร่เหว่ว้ามาหลายปี
มิเคยมีผู้ใดให้จับจอง
จะร่วมฝันมีบันไดต้องไต่เต้า
เธอถามเย้าหากสัมพันธ์มั่นทั้งสอง
จะให้เอาสิ่งใดมารับรอง
คงหมายถึงสิ่งของและเงินตรา
ไม่ถามถึงหัวใจที่ใฝ่รัก
ซึ้งสลักเนิ่นนานมาหนักหนา
กับสองมือกล้าแกร่งมิโรยรา
คงไม่มีน้ำยาใช้รับรอง
หรือจะเอาผู้ใหญ่ที่ใส่สูท
เข้ามาพูดยืนยันมั่นสนอง
ยกขบวนทำพิธีตีตราจอง
เพื่อจะดองจดทะเบียนแนบเนียนดี
ขนาดเป็นสมรสพระราชทาน
ก้นหม้อข้าวที่บ้านยังใสสี
ต้องเลิกร้างอยู่กินไม่ถึงปี
ทางที่ดีต้องมีความเข้าใจ
เป็นเรื่องราวของคนเพียงสองคน
ให้ผู้อื่นปะปนคงไม่ได้
เอาสิ่งอื่นรับรองได้อย่างไร
นอกจากใจรักกันที่มั่นคง