30 มีนาคม 2549 10:35 น.
-ร้อยแปดพันเก้า-
วาดเธอให้เป็นรูป
กลัวเผลอจูบวันอาวรณ์
หัวใจสะท้อนถอน
เก็บซุกซ่อนจนอ่อนใจ
วาดจันทร์ให้หายเศร้า
หายรวดร้าวเหน็บหนาวใน
แพลมยิ้มพริ้มละไม
พี่อยู่ไหนของใจจันทร์
เผลอไผลหรือใฝ่เพ้อ
หลงละเมอว่าเจอกัน
แม้เห็นเป็นแค่นั้น
ยังหลงวันยังฝันเลือน
วาดดาวพราวสดใส
มองเห็นใครมายิ้มเยือน
พร่างพราวสกาวเดือน
แววตาเหมือนเปื้อนน้ำตา
วาดเศร้าก็เฝ้าลบ
เงาดำกลบลบจันทรา
ฝันไกลสุดปลายฟ้า
เห็นเพียงหน้าคว้าเพียงลม
วาดจันทร์ในวันเหงา
จมจับเจ่าทุกข์ระทม
ช้ำฟกจนอกขม
เจ็บระบมตรมเดียวดาย
28 มีนาคม 2549 12:18 น.
-ร้อยแปดพันเก้า-
ฝันเห็นเจ้าหญิงดอกไม้
ฝันเป็นเจ้าชายผีเสื้อ
ฝันถึงแดดอุ่นรักจุนเจือ
ฝันเพื่อเราครองรักกัน
ฝันเห็นโลกสวยสดใส
ยิ้มละไมไร้ทุกข์สุขสันต์
โอบเอื้อพักพิงผูกพัน
ท่ามจันทร์ฟ้าพราวดาวพราย
เจ้าชายผีเสื้อบินร่อน
ระเริงฟ้อนฟุ้งฝันตะวันฉาย
พงพีสีสันพรรณราย
เช้า สาย บ่าย ค่ำพร่ำละเมอ
ขยับปีกระยับสีผีเสื้อ
แดดเรื่อเจืออุ่นคุ้นเสมอ
ดมดอมดอกไม้ใจเธอ
หลงเพ้อจุมพิตคนงาม
เจ้าหญิงสั่นระริกพลิกไหว
กลีบช้ำกลีบไหนไถ่ถาม
ซาบซึ้งรู้สึกลึกยาม
วาบหวามใจหวิวเมื่อเจอ
ฝันใดฝันนั้นฝันได้
ฝันเป็นแรงใจให้เสมอ
มองเห็นเงางามความเป็นเธอ
เลิศเลอฝันเห็นเป็นจริง
28 มีนาคม 2549 11:37 น.
-ร้อยแปดพันเก้า-
โคตรเหง้าเราเป็นกสิกร..........พืชพันธุ์คือพร
ต่างเอื้ออาทรเป็นฐาน
ผืนนาค่ามากมหาศาล.................กสิกรรมตำนาน
สืบสานพันธุ์ข้าวนาดี
กระแสสำนึกที่มี..........................หยาดเหงื่อชีพพลี
ปลูกข้าวเลี้ยงเราทุกคน
ถูกโขกถูกสับอับจน.....................บรรพบุรุษจำทน
ถูกปล้นชั่วนาตาปี
นำข้าวขนส่งโรงสี........................พ่อค้าถือดี
กดขี่ขี้ข้าทุนนิยม
จำนนทุนชั่วปล้นสะดม.................น้ำตาปร่าขม
ตรอมตรมจมหนี้ยืมสิน
ใครหนอปลิ้นปล้อนหลอกกิน........ดอกเบี้ยท่วมวิญญ์
แปลงสินเป็นทรัพย์เป็นทุน
เพิ่มหนี้-สร้างหนี้บุญคุณ...............สิ้นเนื้อนาบุญ
เนรคุณทุรยุคทุรชน
คนกร้านคนกล้าค่าคน.................คนจริงคนจน
เข้มข้นคับข้องคับใจ
น้ำตาพรูพรั่งหลั่งไหล...................มุ่งฝ่าฟ้าไกล
ตัดใจเป็นเฟืองเมืองกรุง
ทิ้งไร่ผืนนาผ้าถุง.........................รวงทองท้องทุ่ง
เข้ากรุงครุกรุ่นวุ่นวาย
ผันตัวติดขวางทางตาย.................แรงงานไว้ขาย
ความหมายคือคว้างทางตัน
ขายแรงวิญญาณวันวัน................ยังฟุ้งยังฝัน
มุ่งมั่นกลับบ้านเมืองนอน
เป็นคนชั้นต่ำกรรมกร................จิตขวัญบั่นทอน
ผัดผ่อนหนี้ล่มจมนา
ยังรอขอฝนเทวดา.......................รอรับชะตา
เช่าที่ทำนาเลี้ยงชน
พ่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าทน..................รอลูกรวยล้น
หายจนขนเงินกลับมา
ฝนตกยังไม่ทั่วฟ้า........................ขวากหนามเหลือคณา
กลิ่นสาบฉาบหน้าว่าจน
นี่หรือมรดกบรรพชน..................ออกดอกออกผล
ดอกเบี้ยทบต้นตระการตา
อยู่ท่ามรัฐบาลการค้า....................ปิดหูปิดตา
โลภบ้าขายบ้านขายเมือง
อ้างค้าเสรีรุ่งเรือง.......................ภูมิปัญญาเปล่าเปล ือง
แค้นเคืองขายพันธุ์ผลาญกิน
ยัดเยียดเพิ่มหนี้เพิ่มสิน.............ต่างตีนติดดิน
ลืมสิ้นรากเหง้าเราเอง
23 มีนาคม 2549 07:54 น.
-ร้อยแปดพันเก้า-
ครวญคร่ำเสียงร่ำไห้
กว่าหัวใจสลายหม่น
วอนหวังในวังวน
เศร้าสับสนทบท้นทาง
ขุ่นข้องจนหมองขวัญ
ไขว่คว้าวันเลือนฝันจาง
เปล่าว่างและอ้างว้าง
ครอบขวากขวางดั่งข่ายกล
รอยเท้าที่ก้าวย่าง
แสงเทียนพร่างกระจ่างกมล
เรืองรองแรงส่องหน
คลายมืดมนอับจนใจ
ฉายชีพที่ตีบตัน
มิหลงวันมิฝันไป
ไล้โลมดั่งโคมไฟ
สว่างไสวฤทัยฤๅ
ตราบที่ชีวิตอยู่
อดทนสู้ให้รู้ชื่อ
ขันแข่งและแย่งยื้อ
ยึดสัตย์ซื่อนั่นคือคน
หยุดครวญหยุดหวนไห้
โลกรุกไล่เกินใจยล
หยาดพรายแห่งสายชล
ดับร้อนรนด้วยปัญญา
สงบเย็นเป็นนิรันดร์
ลบโศกศัลย์จำนรรจา
หลุดพ้นเลิกค้นหา
รื้ออัตตาอาจเห็นตน
20 มีนาคม 2549 11:12 น.
-ร้อยแปดพันเก้า-
อิ่มรักกับอักษร
อิ่มอาทรทุกเช้าค่ำ
อิ่มอุ่นคุ้นน้ำคำ
อิ่มลำนำความจริงใจ
ดอกไม้สักกี่สวน
ดวงดอกล้วนสีสดใส
ดาษดื่นชื่นทรวงใน
เต็มด้วยใจทุกดอกดวง
งอกเงยเป็นความงาม
ทุกนิยามคือความห่วง
ด่ำปลื้มดื่มซึ้งทรวง
เรียนโลกลวงให้ลึกลง
โลกนี้มีความหมาย
เงียบ-เรียบง่ายคลายพะวง
หล่อหลอมจนมั่นคง
จึงบรรจงวางเรียงราย
เรียงร้อยถ้อยคำรัก
มิหาญหักมิห่างหาย
ไออุ่นกรุ่นกำจาย
คือความหมายกันและกัน
หน้าส่วนตัว
1389
