คุณรู้สึกไหม

ร้อยฝัน

ฉันไม่รู้ว่ามันผิดพลาดจากตรงไหน  แต่ฉันรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์  และเบอร์ที่ฉันคุ้นเคยเบอร์นี้ 081341xxxx  ฉันเริ่มหาเหตุผล  และจุดเริ่มต้นของมัน  มันคงเริ่มต้นจากตัวฉันเองในค่ำคืนหนึ่ง  ฉันเพียงแค่อยากคุยกับใครสักคน ในค่ำคืนเปลี่ยวเหงาอย่างคืนนั้น     ไม่ว่าจะเพียรพยามต่อโทรศัพท์ถึงใคร  ทั้งเพื่อนหรือคนรู้จัก  มันช่างบังเอิญ  หรือจงใจก็ไม่อาจทราบได้  ทุกคนดูเหมือนไม่ว่าง  มีทั้งที่โทรไม่ติด  และไม่รับสาย  

      เมื่อไม่มีใคร  ฉันเลือกสื่อสุดท้ายทึ่คุ้นเคย คือ  อินเตอร์เน็ต ฉันเข้าไปใน www.mxxxx.com  แล้ว login เข้าไปในห้องสนทนา  ในห้องสนทนา ฉันคุยกับคนมากมาย  ไม่มีใครรู้จักตัวตนจริงของฉัน   คุย ๆ  ๆ  เรื่องนานาสาระ  ทั้งเรื่องจริงบ้าง  โกหกบ้าง  

     ฉันลืมไปแล้วว่าฉันคุยกับเจ้าของเบอร์นั้นครั้งแรกวันไหน  คุยกันเรื่องอะไร  แต่ที่ฉันลืมไม่ได้คือเขาเป็นเพื่อนคนแรก   ที่พบกันบนโลกของการพูดคุยออนไลด์บนเว็บไซด์นั้น  ฉันจำได้ว่าฉันไม่ได้ให้ เมล์ไว้  ไม่ได้ให้เบอร์โทรศัพท์  ฉันบอกเพียงว่า  หากอยากรู้ตัวตนจริงฉัน  คุณจะรู้ได้จาก www.thaipoem.com ในนามแฝง  ชื่อ   ร้อยฝัน  

      จากนั้นฉันก็ได้รับเมล์  ที่ดูเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ห่วงใย   คอยให้
กำลังใจ  คอยเตือน  ทำให้ฉันรู้สึกได้เหมือนเพื่อนแท้ ๆ    ที่มีตัวตน  จนมันกลายเป็นความเคยชิน  ไม่ว่าฉันจะเป็นอย่อย่างไร  รู้สึกอย่างไร  ฉันมักจะส่งเมล์หาเพื่อนคนนั้นเสมอ   เราพูดคุยผ่านออนไลน์ อยู่นาน  จนกระทั่งวันหนึ่งฉันตัดสินใจให้เบอร์โทรศัพท์เขาไป   เพราะความไว้วางใจ  ฉันคิดง่าย ๆ ว่า      มันไม่มีมีภัยใด ๆ เกิดกับฉันทั้งนั้น เพราะเบอร์ที่ให้ไปนั้น  เป็นเบอร์ที่โทรได้ด้วยการเติมเงิน  

      ในช่วงแรก เขายังเคารพกติกาของการคุยกันทางเสียง  โทรมาในช่วงเวลาที่
สมควร  ทุกวัน  ๆ  จนฉันรับรู้ได้ถึงความผูกพันธ์ที่ก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ      ในบางวันที่เสียงโทรศัพท์ขาดหาย  ฉันเหมือนจะเฝ้ารอสิ่งที่สำคัญที่สุด  กระวนกระวาย ใคร่รู้ ใคร่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับปลายสายที่ฉันเฝ้ารอ ถ้าคุณเคยรอใคร  คุณจะรู้ว่ามันทรมานสักแค่ไหนในการรอใครนาน ๆ    ฉันก็เหมือนกัน  วันไหนที่ต้องรอ  ฉันแทบไม่เป็นอันทำอะไร ผวาทุกครั้งที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์  คอยเช็ค คอยดู  ว่าปลายสายคือคนที่ฉันเฝ้ารอ

     ถ้าฉันมีความสุขกับการพูดคุยทางโทรศัพท์กับเขาปานนั้น   แล้วฉันจะมาหา
ข้อผิดพลาด  ในการพูดคุยทำไมนะเหรอ    คุณเคยไหม  เคยเริ่มต้นจากการคุย
ในสิ่งที่ดี ๆ  เมื่อนาน ๆ ไป  ความคุ้นเคยมันมาแทนที่   สิ่งดี ๆ ที่เคยคุยกัน  เริ่
มกลับกลายเป็นมุมกลับ  ฉันไม่อยากให้ใครมาก่นด่า   ฉันไม่อยากให้ใครมา
ทวงถาม   ฉันเริ่มจะมองถึงโลกส่วนตัวที่ฉันเคยมี  ฉันอยากไปในที่ ที่อยากไป
โดยที่ไม่ต้องคอยรายงานใคร   ฉันอยากทำในสิ่งที่อยากทำ  โดยไม่ต้องมา
วุ่นวายกับการรับโทรศัพท์  ถ้าพูดง่าย ๆ ก็คือ  ฉันเริ่มเบื่อ    ฉันเริ่มไม่พอใจ  ความชาชินที่เกินจะชาชิน  ฉันเริ่มไม่มีความสุขกับมันอีกแล้ว  ฉันเริ่มทำสิ่งใหม่  ทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าฉันมีความสุข

     ฉันเริ่มเขียนจดหมาย  ฉบับแล้วฉบับเล่า ส่งไปทางไปรษณีย์  ฉันส่งมันไป  
ตามที่อยู่ที่ฉันสมมุติ  ฉันเล่าเรื่องราวของฉันทุกเรื่อง   ความรู้สึกทุกอย่างที่ฉันมี   ฉันไม่รู้ว่าใครจะได้รับจดหมาย  ฉันไม่หวังว่าใครจะตอบจดหมาย  ฉันไม่สร้างความรำคาญ ฉันไม่สร้าง  ความเดือดร้อนใคร  ฉันเขียน  เขียนทุกวัน  แต่ฉันยืนยันว่าฉันไม่ได้บ้า  มันเป็นเพียงแค่ทางออกที่เหมาะสมเท่านั้น

   คุณคงไม่รู้สินะ ทำไมฉันจึงรำคาญเสียงโทรศัพท์เบอร์นั้น   และมันก็ไม่เกี่ยวสักนิดเดียวกับการเขียนจดหมาย  แต่เดี๋ยวก่อนสิคุณอย่าเพิ่งโวยงายวาย
หลังจากจากที่ฉันเขียนจดหมายส่งไปทุกวัน   จดหมายทั้งหมดมันน่าจะโดนทิ้ง 
แต่   ... กริ๊ง  ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

	เดี๋ยวนะคุณ  มีเสียงโทรศัพท์ 
	เบอร์  081341xxxx  

"หวัดดี คุณร้อยฝัน   วันนี้คุณเขียนจดหมายห่วยแตก เป็นบ้า คุณ... ฉอด ๆๆๆๆๆๆๆๆ"

        คุณรู้สึกเหมือนฉันไหม  ฉันรำคาญ