23 มิถุนายน 2554 00:27 น.
ร้อยฝัน
(เติน) อ้ายเอ้ย
เจ้าเห็นบ่ฟ้าสีแหล้ ยามเจ้าแลลงเบื้องต่ำ
เห็นแต่ดำอยู่พื้น ยามยืนถ้าแม่นผู้ใด แม่ผู้ใด๋ นออ้ายนา
(กลอนลำพื้น)
ตะเว็นแดงอยู่ก้ำล่ำเขตขุนเขา
แต่น้องเนาอยู่เดียวเปลี่ยวใจอยู่ทางนี้
บ่าวผู้ดีเอ้ยน้องถ้าให้เหลียวมาสบตาแหน่
เทิงผู่แก่แม่เฒ่านั้นรอเว่าบอกก่าวเติน
ให้ฟังเสียงน้องเอิ้นเตินใส่ซายคนฮัก
อย่าสุหักอกนางห่างเหินจนเกินเว่า
อย่าหูเบาเซื่อคำย้องยองยองขึ้นปานบ่าว
เบิ้ดเซือกสาวมันสิห้อยลอยก้ำดอกส่ำดิน
บัดนั้นแหล่วอ้ายสิดิ้นปีนป่ายหายหนี
สิบ่มีไผนำส่ำกันกับหมาว้อ
เซาซานอนออ้ายน้องหักอายดอกคนส่า
เป็นสาวเฒ่าอยู่ถ้าเป็นบ้าดอกแต่ซาย
เห็นใจน้องถ่อนอ้ายอย่าสุหน่ายแหนงหนี
เบิ๊ดหัวใจน้องยอมพลียกถวายแด่ซายนั้น
ยกเอาใจมาฝั่น ผันเกลียวให้มันกอด
ให้เฮาเป็นยอดซู่ ซูไว้ให้แก่นเหนียว
ให้แก่นเหนียว....
ศรีนานวล มาม้วนไว้ก่อนซะเด้ออ้าย
2 มิถุนายน 2554 20:09 น.
ร้อยฝัน
คนดู
เฮ้ยเจ้าจุก เจ้าแกละและยายจ้อย
เร่งฝีเท้ากันหน่อยกวดเต็มที่
เสียงฉิ่งฉับกรับฆ้องก้องเวที
แว่วเสียงปี่ขลุ่ยหวานดังแว่วมา
หมอลำเริ่มเปิดม่านแสดงแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วตาพร่าลายด้วยไฟจ้า
แดงเขียววาววิบวับระยับตา
ปูเสื่อสาดข้างหน้าพากันดู
หมอลำออกกล่าวขานตำนานเรื่อง
ตัวตลกทำเขื่องเรื่องต่อสู้
ทั้งตะโกนโวยวายใช้มึงกู
ทั้งพูดขู่ล้อเลียนเปลี่ยนอารมณ์
เหล่านางรำ รำฟ้อนดูอ่อนหวาน
สุขสำราญหัวเราะร่วนล้วนสุขสม
บางบททุกข์ บางบทเศร้าเร้าอารมณ์
พลอยขื่นขมน้ำตารดหยดลงมา
หมอลำ
มีหมอลำคณะดังมาแสดง
หลายคณะขันแข่งแย่งเอาหน้า
โชว์นักร้อง นักแสดงแข่งดารา
เพียงหวังว่าคนดูเทคะแนน
เป็นหมอลำคณะดังนั่งที่หนึ่ง
วาดหวังถึงรอบต่อไปได้หลายแสน
มีชื่อเสียงกระจายไกลไร้คนแคลน
คนทั่วแคว้นยกย่องทำนองลำ
ทั้งเนื้อเรื่องตัวแสดงดูยิ่งใหญ่
โดดเด่นในเวทีที่ก้าวย่ำ
แสงไฟสาดดนตรีเร้าเข้าชักนำ
โฆษกย้ำขอแรงเชียร์เสียก้องวง
ต่างประชันขันแข่งด้วยฝีมือ
ที่ยึดถือเอาไว้ไม่ไหลหลง
ตราบชั่วนานลูกหลานยังดำรง
อยู่ยืนยงคู่คนไทยไว้ช้านาน
คนเดินดิน
คนเดินดินธรรมดาผิวหน้าคล้ำ
หากแต่น้ำใจท่วมท้นล้นทุกด้าน
ไม่รู้เรื่องการเมืองเรื่องทางการ
แต่เรื่องงานนาไร่ไม่ให้คอย
เพียงแต่รอฟ้าอำนวยอวยพรให้
มีของใช้มีเงินเกินใช้สอย
คาดหวังว่าจะเป็นจริงใช่แค่รอย
ที่ทยอยเป็นสิ่งดีในชีวิต
ต่างคาดหวังการพัฒนาพาเรืองรุ่่ง
ทั้งการมุ้งการเมืองเรื่องถูกผิด
แต่ยิ่งดูยิ่งร้ายยิ่งคลายพิษ
ยิ่งสะกิดฝีร้ายให้กลายลาม
คณะหมอลำแข่งขันด้านฝีมือ
ให้เลื่องลือชื่อเสียงน่าเกรงขาม
การเมืองไทยยิ่งลับกลับไร้นาม
ถูกเหยียดหยามว่าสี่กอป้อกันไป
แล้วจะเหลืออะไรให้เชื่อถือ
ในเมื่อมือถือสากปากถือไม้(อะไร)
มีทั้งยักษ์ทั้งมารพาลจัญไร
โอนี่หรือเมืองไทยในวันนี้
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
1861
