ยามลมหนาวพัดหนาวอยู่กราวกรู ใบไม้แห้งร่วงพรูอยู่ไหวไหว เหล่าดอกหญ้าต้องลมพัดแกว่งไกว ลู่ไล้ในยามน้ำค้างมาพร่างพรม กว่าหมอกเช้าจะจางไปกับแสง ดอกเข็มแดงช่อชูดูเหมาะสม เหล่าแมลงไต่ตอมเข้าดอมดม ยามสายลมพริ้มพรายคล้ายละเมอ หนาวถิ่นนี้ไกลโพ้นจะหนาวไหม คิดถึงฝากจากใจไปเสนอ แม้เส้นทางแสนไกลอยากไปเจอ ใช่จะเพ้อเพียงคำให้ช้ำใจ รับไว้หน่อยเถอะลมฝากไปหา วานลมช่วยพัดพามาชิดใกล้ ความอบอุ่นที่คุ้นเคยเผื่อบางใคร ฝากห่วงใยกลับมาคราลมเยือน