ฉันซมซานรานร้าวเศร้ารันทด ความสุขลดหดหายไปไหนหนอ เธอคนนั้นจะรู้ไหมใครเฝ้ารอ แค่เพียงขอให้กลับมาเป็นยาใจ ในยามเจ็บทุกข์ทนสับสนนัก เธอยังรักยังหวงยังห่วงไหม เธอเคยจำสักนิดว่ามีใคร ที่ร่ำไห้เดียวดายเพียงลำพัง หรือเธอลืมไปหมดเสียทุกอย่าง ปล่อยให้คว้างรอเธอด้วยความหวัง เมื่อความเศร้า ความเหงา เข้าประดัง จึงต้องนั่งโศกาเฝ้าอาดูร ไม่มีเธอไม่มีใครในตอนนี้ ดั่งชีวีของฉันมันสิ้นสูญ จะมีไหมใครสักคนมาเกื้อกูญ ฉันจะทูนใจให้ไปทั้งดวง