28 มกราคม 2556 21:23 น.
ร้อยฝัน
สุข
ระรินระริกเรื่อยเอื่อยไหล
ไม้เอนแกว่งไกวใบกิ่งก้าน
หญ้าไหวตามน้ำริมลำธาร
ก้อนหินมิอาจต้านกลิ้งไป
จ๋อมแจ๋ม จ๋อมแจ๋มเสียงเท้าย่ำ
ผ่านลำน้ำล้ำสู้ป่าใหญ่
แควก แควก เสียงแหวกพงไพร
เงาน้ำร่มไม้ใจสำราญ
เก็บฟืนก่อไฟให้ไออุ่น
หอมข้าวกรุ่นอุ่นลิ้นกินหวาน
สุขไหนจะมาเทียบเปรียบปาน
ในค่ำคืนยาวนานมิรานร้าว
ทุกข์
โหวกเหวกโวยวายเย้ยสายหมอก
เร่งรุดรีบออกไปนอกบ้าน
แย่งยุดฉุดยื้อเหมือนมดงาน
วิ่งพล่านดั่งบ้าหาตะวัน
กินอยู่เจ็บตายช่างร้ายเหลือ
สิ่งเอื้อเกื้อหนุนหมุนเปลี่ยนผัน
ไม่มี ไม่ได้ลับหายพลัน
มีทุกข์รายวันอันตรอมตรม
22 มกราคม 2556 09:32 น.
ร้อยฝัน
ฉันมีฝันมากมาย เร่ขายออก
จึงกล่าวบอกออกไปใครจะซื้อ
หมดที่เก็บมากพ้นจนล้นมือ
ไร้แรงยื้อปล่อยไปให้หล่นดิน
ฝันแรกนั้นหล่นไปเสียดายมาก
ฝันว่าอยากให้คนไทยไร้ทุกข์สิ้น
ไร้ข้าวยากหมากแพงแล้งอาจิณ
มีชีวินอยู่ด้วยสุขทุกโมงยาม
ฝันที่สองหล่นไปใจหายวูบ
ฝันรัฐสูบคนโกงกินสิ้นสยาม
ฝันคนซื่อมือสะอาดประกาศนาม
ทั่วเขตคามระบือก้องร้องโอ้ไทย
ฝันที่สามหลุดลงไปเกินไขว่คว้า
ฝันว่าป่ายังคงยืนยงได้
แต่ที่เหลือเพียงซากตอโอ้หนอใคร
มีหัวใจมุ่งทำลายร้ายเหลือจริง
ฝันที่สี่ร่วงลงไปใจร่วงด้วย
ฝันคนช่วยการศึกษาไทยให้ใหญ่ยิ่ง
แต่ที่เห็นกลับถอยหลังต่างแย่งชิง
ต่างก็วิ่งใช้เส้นสายได้ใหญ่โต
ยังมีฝันร่วงเพลินเกินยื้อยุด
มิอาจฉุดปล่อยร่วงไปใหญ่อักโข
จึงได้เพียงเสียดายร้องไห้โฮ
จึงวิ่งโร่วิ่งขายฝันในวันนี้
******************************
22 ธันวาคม 2555 21:57 น.
ร้อยฝัน
ท่ามแสงเทียนวิบวับระยับแสง
มิอาจแข่งดวงดาวที่พราวใส
เย็นน้ำค้างพร่างพรมลมโชยไป
หนาวถึงใจดวงนี้ที่รอคอย
ลมหนาวพัด พัดผ่านสะท้านผิว
ใบไม้ปลิวลอยคว้างอย่างเหงาหงอย
ตามทำนองเพลงเศร้าเจ้าล่องลอย
ดั่งเรือน้อยล่องไปในสายชล
กระชับผ้าโอบอุ่นที่คุ้นชิน
หอมกรุ่นกลิ่นจางจางอย่างสับสน
เมื่อใดหนอคนไกลจะได้ยล
ฤาต้องทนทุกข์สิ้นกินน้ำตา
ขอวงแขนแข็งแรงแกร่งคู่นั้น
โอบกอดฉันเอาไว้ใกล้เถิดหนา
คงลืมสิ้นทุกข์ใดได้เจอมา
ขอเวลาเราอยู่เคียงคู่กัน
อย่าเป็นเพียงแค่เพ้อท่ามลมหนาว
ลืมตาตื่นร่วงกราวราวกับฝัน
ใช่เป็นเพียงแค่ถ้อยร้อยรำพัน
ไม่มีวันเป็นจริงได้ดั่งใจปอง
24 พฤศจิกายน 2555 08:30 น.
ร้อยฝัน
เราพบกันอีกครั้งในห้วงคำนึง
ด้วยความคิดถึงของเราวิ่งเข้าหา
กับความรักที่ข้ามผ่านกาลเวลา
ดูเนิบช้าเหมือนไม่รักไม่ปักใจ
วัดระยะของความห่างที่กางกั้น
เธอกับฉันเราคบกันมันไฉน
เป็นแค่เพื่อนฤามากกว่าว่ากันไป
แล้วเหตุใดไม่ชี้ชวนอย่างควรเป็น
รักไม่รักน่าประจักษ์ไม่ยักรู้
ตรองคิดดูมองอย่างไรก็ไม่เห็น
ลองชั่งใจรักฤาไม่ใช่ยากเย็น
แต่ประเด็นยังเย็นชาบ้าเหลือดี
ฤาไม่ใช่ไม่ได้รักสักกะนิด
ฤาที่คิดเพราะความเหงาเศร้าเหลือที่
ฤาความต่างมากางกั้นวันดีดี
ฤาใจนี้มันเจ็บช้ำเกินทำใจ
12 พฤศจิกายน 2555 12:29 น.
ร้อยฝัน
ในอ้อมกอดของรัตติกาล
ในค่ำคืนยาวนานและเหน็บหนาว
บนฟ้าพร่างแสงวับระยับพราว
ของหมู่ดาวในราวฟ้าน่าภิรมย์
ในอ้อมกอดของสายลมหนาว
ผ่านช่วงคืนนานยาวเอารักห่ม
ใจสองใจอยู่เคียงใกล้มิให้ตรม
เย็นเพียงลมหากอุ่นใจยามใกล้กัน
ยามแสงทองส่องฟ้ามาแย้มยิ้ม
ยังเอมอิ่มในรักสลักมั่น
มือกุมมือใจอิงแอบแนบผูกพันธ์
มิเคยหวั่น วันหน้าจะมาเยือน
หอมกรุ่น ๆ ไออุ่น กรุ่นจากชา
ลอยเชื่องช้า อ้อยอิ่่งยิ่งดูเหมือน
บทเพลงลา แห่งรักจักมาเตือน
กำลังเลือนลาจากไปกับสายลม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
หน้าส่วนตัว
1623
