11 มิถุนายน 2544 17:14 น.
ร้อยดารา
ลำนำหวานผ่านหัวใจอันใสซื่อ
บทกลอนคือสื่อสารสมานฉันท์
ความเปลี่ยนแปลงไม่เปลี่ยนใจไปนิรันดร์
เธอและฉันมั่นหมายปลายขอบฟ้า
ดาวระยิบพริบอยู่ดูเราสอง
จันทราจ้องมองมาว่าอิจฉา
เมฆยิ้มแย้มแกมชมสมอุรา
ฝนเริงร่ายามเราเย้าหยอกเอิน
ในยามนี้มีเธอก็พอแล้ว
เหมือนดวงแก้วคล้องใจไม่ห่างเหิน
มิครั่นคร้ามยามอ่อนล้าจะฝ่าเดิน
กำลังใจมีเกินร้อยเปอร์เซ็นต์
ทุกเวลาวินาทีมีแต่เธอ
นำบำเรอเสมออย่างที่เห็น
เธอไม่เคยลดลงมากว่าที่เป็น
ฉันขอเอนกายลงตรงใจเธอ
8 มิถุนายน 2544 16:11 น.
ร้อยดารา
โอ้...ความรัก
มาทายทักปักทรวงกระทันหัน
ถ้ามัวยังตั้งตัวกลัวไม่ทัน
ต้องปล่อยไปตามนั้นฉันเต็มใจ
จึงรู้ว่าเธอคนนี้ที่ฉันรอ
และจะขอรักตอบมอบใจให้
ฉันก็รู้เธอรักปักฤทัย
เธอก็รู้ฉันไว้ใจเธอผู้เดียว
เธอนี่ละจ๊ะจ๋าน่ารักยิ่ง
ฉันจะอิงแนบเคล้าเฝ้าแลเหลียว
เพราะดวงใจเราสองครองกลมเกลียว
ขอยึดเหนี่ยวเกี่ยวก้อยร้อยดวงดาว
โอ้...ที่รัก
เธอนั้นคือที่พักในวันเหงา
แม้คืนนี้ไม่มีใครคอยเป็นเงา
แต่สองเรารู้ดีนี่คือ..รัก
7 มิถุนายน 2544 11:07 น.
ร้อยดารา
เธอ... เกาะกุมมือไว้ให้อบอุ่น
คือ... ละมุนกรุ่นฝันวันสดใส
ความ... รักเราก้าวหน้ากว่าสิ่งใด
หวัง... ยาวไกลในอนันต์นิรันดร์กาล
เป็น... ที่พึ่งพึงรู้ไว้เถิดนะ
พลัง... จะเจิดจ้ามหาศาล
ทั้ง... โลกนี้โลกหน้าในจักรวาล
มวล... ดวงใจประสานเป็นหนึ่งเดียว
6 มิถุนายน 2544 08:07 น.
ร้อยดารา
ฉันคือคนหนึ่งคน บนพื้นโลก
ฉันรู้โศก รู้เศร้า เหมือนใครเขา
ฉันยิ้มได้ เพราะภายใน ไม่ใจเบา
ฉันเป็นเงา เอาตัวตน เป็นคนเตือน
เธอก็คน หนึ่งคน ชนเช่นฉัน
เธอโศกศัลย์ นั่นก็ คงเหมือนเหมือน
เธอสัญญา ว่าจะยิ้ม ไม่แชเชีอน
เธอจะเอื้อน-เอ่ยกับฟ้า ว่ามั่นใจ.
6 มิถุนายน 2544 08:03 น.
ร้อยดารา
กำลังใจไหวโอนโดนกระหน่ำ
ถูกเหยียบย่ำความหวังพังสลาย
อีกไม่นานดวงใจคงละลาย
นอนฝันร้ายกล้ำกลืนคืนเดือนเพ็ญ
เลือดในกายใกล้แห้งแข้งในร่าง
ลอยเคว้งคว้างร้างรกนรกเข็ญ
น้ำตาหยดหมดตาจนชาเย็น
คือที่เห็นเป็นตายในคนเดียว
คนหนึ่งคนบนโลกโศกไม่หาย
ใจหนึ่งใจในรักนี้ที่แน่นเหนียว
ชีวิตหนึ่งชีวิตจิตใจเดียว
รักหนึ่งรักหักเลี้ยวเปลี่ยวจาบัลย์
การติดตามยามค่ำย่ำกับที่
ความรักนี้มีอุปสรรคกั้น
คนรักเก่าเขาไม่กลับมาหากัน
ไยดาวน้อยปล่อยให้ฉันฝันเดียวดาย
กำลังใจไหวโอนโดนกระหน่ำ
ถูกเหยียบย่ำความหวังพังสลาย
อีกไม่นาน........
หน้าส่วนตัว
1207
