13 เมษายน 2547 12:24 น.
ร่มสีขาว
เวลาผ่านแต่ในใจนั้นคิดถึง
ความรู้สึกยังตราตรึงมิห่างหาย
แม้วันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
จะมั่นหมายรักเธอนั้นมิผันแปร
แปลกดีนะค่ะ ที่แต่งกลอนความรักได้....
แต่ไม่เคยมีโอกาสได้รับรู้เลยว่า
ความรักที่แท้จริงนั้น...เป็นยังไง
ได้แต่นั่งฟัง จากคนที่เคยมีความรัก
แต่เชื่อค่ะ ว่าสักวันหนึ่ง
เราจะมีความรักกับเขาบ้าง....ใช่ไหมค่ะ
***มือใหม่ค่าา...
9 เมษายน 2547 23:45 น.
ร่มสีขาว
ทุกครั้งที่มองขึ้นไปบนฟ้า
และถามหาสายลม ที่ไม่รู้ว่าอยู่หนไหน
อยู่ใกล้ใกล้ หรือจะไกลแสนไกลเพียงใด
สายลมจ๋าเมื่อไร จะพัดผ่านมาอีกที
ครั้งก่อนมีสายสมสายหนึ่ง
เคยพัดผ่านเข้ามา สร้างความรัก ความผูกพันธ์
และทำให้ช่วงเวลานั้น มีค่า และวิเศษณ์ยิ่งกว่าเวลาไหนๆ
แต่แล้ววันหนึ่ง สายลมสายนั้น ก็พัดพาจากไป
โดยให้คำมั่นสัญญาไว้ว่า
สักวันหนึ่ง มันจะหวนกลับมาอีกครั้ง
*** สำหรับพี่ชายนะค่ะ น้องๆยังจะรอวันที่เราจะได้หัวเราะพร้อมกันอีกครั้ง
มือใหม่หัดเขียน ผิดพลาดก็ขออภัยนะค่ะ...
หน้าส่วนตัว
464
