14 เมษายน 2550 12:33 น.
ร่มสัก
คำเอ๋ยคำพร่ำพลอดอ้อนออดพี่
ไยเล่าเจ้าคนดีหนีไปไหน
ข้าวยังโอนเอนอ่อนร่อนพลิ้วใบ
ชูเชิดช่อเหมือนรอใคร...มาเกี่ยวรวง
คำสัญญาคืนฟ้าพราวดวงดาวเด่น
จะรักชื่นคืนเช่นด้วยแหนหวง
เจ้าหายลับกลับคำนะพุ่มพวง
รักเป็นลวงทิ้งพี่เศร้าเจ้าลืมคำ
พี่ครวญขลุ่ยเลางามมาตามน้อง
คร่ำครวญก้องท้องนาหางามขำ
พี่ไม่เลือนเตือนเฝ้า...เจ้าไม่จำ
ลืมรสคำพลอดพร่ำกับน้ำตา
ข้าวยังเหลืองชูช่อรอเจ้าเกี่ยว
ปลายังว่ายเวียนเที่ยวรอเจ้าหา
ลมพัดพลิ้วหยอกล้อรอเจ้ามา
ใจของพี่รอท่าอยู่ทุกวัน
น้ำไม่เหือดแห้งหายจากสายแม่
ยังไหลนิ่งแน่วแน่มิแปรผัน
น้ำใจนางทางสองน้องเจ้าปัน
ลืมสัญญาคำมั่นน้องเจ้าลืม
7 เมษายน 2550 17:03 น.
ร่มสัก
หากวันนี้ไม่อกหัก..
ก็คงยังไม่รู้จักคำว่าเจ็บ..
..ดังรอยกรีดเล็บ..
ใจหนาวเหน็บ..ทรมาน
...รนหาไออุ่น...
ที่มีความละมุนหวาน....
ลบร้างเรื่องราววันวาน..
ให้ใจหายทรมานเสียที...
ขอสักใจที่ใสซื่อ..
และไม่ถือคนคนนี้..
กับอดีตที่เคยมี...
ช่วยทำให้หายไปเสียที...หายไปจากใจ