20 มกราคม 2550 19:49 น.
ร่มสัก
น้ำตาคลอหล่อตาพาจะไหล
นึกขึ้นมาคราใดให้คิดถึง
ภาพเก่าเก่าเหล่านั้นพลันตราตรึง
ใจรำพึงเพ้อพร่ำคำในใจ
กายยังรู้สู้ไหวต่อได้แน่
ใจสิกลับพ่ายไม่เอาไหน
กายจึงต้องยอมแพ้ต่อหัวใจ
ปล่อยน้ำตาให้ไหลประดังมา
ยินหัวใจไห้หวนครวญหมองหม่น
เป็นเสียงพร่ำเพ้อบ่นละเมอหา
แล้วสมรู้ร่วมคิดกับน้ำตา
ใจก็ร่วมขบวนมาพาเศร้าใจ
ถึงร้องไห้ให้น้ำตาเป็นสายเลือด
ให้สายน้ำแห้งเหือดมิรินไหล
ให้อาทิตย์สิ้นแสงลงทันใด
ให้เปลวไฟกลับเย็นเป็นวารี
ให้สายลมแน่นิ่งมิวิ่งพัด
ให้ดวงดาวอันจำรัสกลับริบหรี่
ให้สายน้ำย้อนย้ายสายนที
ให้ใจเต้นหยุดกับที่มิเป็นไร
เจ้าก็ไม่หวนกลับมารับรู้
ใจที่อยู่เล่าจะทนอย่างไรไหว
ใจอ่อนแรงแล้วหนายอดดวงใจ
หนทางใดที่ได้พบประสบกัน
มีเพียงจินตนาการให้พานพบ
ยามพี่หลับกลับพบเจ้าในฝัน
พอยามตื่นฟื้นกายมลายพลัน
เรามีกันและกัน"ในฝัน"พอ...
18 มกราคม 2550 22:28 น.
ร่มสัก
ตะเลงพ่ายภายใต้พระ- บารมี
พระนเรศวร์ธิบดี ปิ่นไท้
พระป้องปกราชธานี อยุธ- ยาเฮย
ยุทธหัตถีเศิกไสร้ ม่านม้วยเมื่อกาล
พระเดชแสดงดลฤทธิ์ ฟุ้งฟ้า
เคียงคู่พระอนุชา เยี่ยมสู้
เถลิงขี่พระคชา ทั้งพี่ น้องเฮย
ด้วยบ่มีไทยผู้ อื่นต้านทานมอญ
ด้วยพระบุญญาธิการ กฤษฎา
ตะเลงไป่ทานศาสตรา- วุธได้
แสดงเดชฤทธิวรา- ฤทธิ์ยิ่ง
พระเกียรติปรากฏไว้ แห่งหล้าแดนสยาม
ไทยทั่วแดนต่างน้อม สดุดี
ไทยเทิดพระบารมี ปกเกล้า
ไทยทั้งทั่วปฐพี ยอ ม- หาราช
ไทยเทิดองค์พระเจ้า ยิ่งด้วยชีวี
หน้าส่วนตัว
1307
