24 มกราคม 2550 20:22 น.
ร่มสัก
นกเอยเจ้านกขมิ้น
จะโบยบินเร่ร่อนไปนอนไหน
หนาวน้ำค้างในป่าดงพงไพร
จะเร่จรร่อนไปนอนไหนกัน
รังนี้ยังว่างร้างคู่
ยังรอมิตรชิดคู่ปูทางฝัน
จะบินคู่โบยเคียงมิเว้นวัน
มิลาร้างห่างหันเท่านั้นพอ
เจ้าบินเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวไร้ปีกปก
จะระเหินระหกนกเจ้าหนอ
หาเพื่อนบินหยอกเย้าเคล้าคลอ
ให้สัมพันธ์เกิดก่อร่วมเรียงรัง
อย่าเป็นนกพเนจรนอนพลัดถิ่น
อย่าถวิลอาวรณ์รักหนหลัง
ทิ้งชีวิตอันโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง
มารวมรักร่วมเรียงรังครั้งใหม่เอย
22 มกราคม 2550 21:46 น.
ร่มสัก
ละอองหมอกดอกน้ำค้างกลางภูผา (ร่มสัก)
22 มกราคม 2550 14:27 น.
ร่มสัก
ต้องจำลาเจ้าลำดวนด่วนจากแล้ว
ลาดอกแก้วการเกดพิกุลหอม
เจ้าจำปีจำปาข้าคงตรอม
ต้องผ่ายผอมแน่สินะมะลิลา
จะไร้กลิ่นหอมกรุ่นละมุนหวาน
จำจากนานช้ำใจในอกข้า
เจ้าจงบานอย่ากร้านแห้งแล้งโรยรา
ผลิดอกรอวันที่ข้ามาเชยชม
ไม่หลงกรุ่นกลิ่นไอดอกใดแล้ว
ไม่ทิ้งแก้วบานชื่นให้ขื่นขม
ระลึกดอกละเมอกลิ่นละไมคม
ลออตาพาชื่นชมให้ชื่นใจ
จะรีบกลับไปรับขวัญในวันหน้า
จงรั้งรอคอยท่าอย่าหวั่นไหว
แมลงภู่ผึ้งผ่านให้ผ่านไป
อย่าเผลอแย้มดอกใบให้เชยชม
รักษากลิ่นให้หอมกรุ่นละมุนหอม
รอวันข้ามาดมดอมประคองสม
อย่าคลายกลิ่นกระจายตามสายลม
จะออมถ้อยคารมไว้ชมเชย...
22 มกราคม 2550 11:28 น.
ร่มสัก
จะจำคำพร่ำพลอดของยอดรัก
ที่สลักกลางใจให้คืนนั้น
จะจำจูบพรมพร่างต่างจำนรรจ์
ที่สร้างสรรค์อัศจรรย์อย่างบรรจง
จะจำกอดออดอ้อนอุ่นอิงแอบ
ที่นอนแนบเนานานให้พาลหลง
จะจำรสรักหวานที่จารลง
คำรำพันจะซื่อตรงคงใจเดียว
จะจำมือที่โอบอุ้มคุ้มลมหนาว
พลางชี้ชมเดือนดาวไม่เปล่าเปลี่ยว
สอดสลับทับทอดกอดมือเรียว
ยังจำคำเกี้ยวเกี่ยวให้หวั่นใจ
จะจำรอยน้ำตาคราจะจาก
และคำฝากว่าจะมาพบกันใหม่
สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย
ติดตราตรึงอยู่ในใจไม่รู้ลืม
21 มกราคม 2550 12:58 น.
ร่มสัก
ขอครวญคำข้ามฟ้ามาให้น้อง
หวังประคองแต่ต้องไม่สมหวัง
ใจปั่นป่วนหวนหาละล้าละลัง
น้ำตารินไหลหลังประดังมา
เสียงในใจไห้หวนครวญหมองหม่น
น้ำคำพร่ำเพ้อบ่นละเมอหา
พี่ว้าเหว่อยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
ทรมานวิญญาเหลือทานทน
อธิษฐานในชาติใหม่ขอให้พบ
ความทรงจำอย่าเลือนลบอย่าสับสน
แม้มิมีร่างกายได้เป็นคน
จะอดทนเพื่อเจ้าเฝ้ารอมา
"เป็นกะลาให้ถือแม้เธอคือขอทาน
เป็นบัลลังก์ตระการแม้เธอคือนางพญา
เป็นโลงทองรองรับแม้ดับชีวา
เป็นวิมานผ่านฟ้าแด่เทพธิดานงคราญ
รักเราเป็นเช่นเหมือนดาวเดือนเด่นตา
แสงเรืองรองส่องฟ้าอาภาเบิกบาน
แม้ชีพสูญร้างไปแต่รักไม่แหลกราน
ให้สองวิญญาณสิงสราญอยู่วิมานดาวเดือน"