20 พฤษภาคม 2550 15:00 น.
ร่มสัก
เอาเถอะ...ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
บอกกับใจ ...อย่า ท้อถอย
กี่วัน...กี่ปี...จะคอย
รอวันที่ใจดวงน้อย..ได้คู่กัน
แม้อุปสรรคจะมากมี
แต่ใจดวงนี้...กลัวที่ไหนกันนั่น
ปัญหามาสารพัน..
ฉันก็ยังคงมั่น...ที่จะรอ...
19 พฤษภาคม 2550 16:13 น.
ร่มสัก
ลมหายใจที่รวยรินยินเพียงแผ่ว
ในภวังค์ดังแว่วด้วยแก้วเสียง
ที่ฝากผ่านจิตสื่อคือสำเนียง
ให้ลมเรียงเป็นถ้อยคำนำสู่ใจ
ลมจงพานพัดคำนำไปสู่
ว่าคนเคยเคียงคู่เจ้าอยู่ไหน
กาลเวลาจะพรากให้จากไกล
สู่ที่ทางทิศใดยังไม่รู้
จะได้พบได้เจอเจ้าเมื่อไหร่
กายจะจากลาไปใจฝืนอยู่
รอถนอมออมรักด้วยเชิดชู
คอยเคียงคู่ก่อนสิ้นลมหายใจ
นึกภาพย้อนถ่วงรั้งยั้งไว้ต่อ
เคยพะเน้าเคลียพะนอไม่ห่างได้
แค่นึกถึงภาพที่ซึ้งตรึงฤทัย
พอยื้อต่อเวลาใจได้อีกคราว
ลมคงครวญรำพึงถึงคู่รัก
มิได้พัดเพียงพักให้กายหนาว
ใจคงสื่อเจ้ารับรู้ถึงเรื่องราว
มิทิ้งให้รวดร้าวเพียงลำพัง
กลับมาสู่อ้อมใจไม่ไกลห่าง
อย่าทิ้งให้อ้างว้างอย่างหนหลัง
เช็ดน้ำตาให้ก่อนจะสิ้นพลัง
และขอกอดอีกสักครั้งก่อนสิ้นใจ
ถึงแม้ตายมิเสียดายชีวิตหรอก
เพียงเจ้าบอกคำนั้นจำได้ไหม
แค่คำ "รัก" ครั้งสุดท้ายก่อนตายไป
ขอชื่นใจก่อนหลับตานิทราลง
18 พฤษภาคม 2550 20:07 น.
ร่มสัก
พรากแดนสรวงสู่แดนดินจากถิ่นฐาน
พลัดวิมานแดนสวรรค์ชั้นฟ้าไหน
ฤาเพียงเจ้าอยากเย้ยวิหคไพร
เสนาะเสียงกังวานใสให้ได้ยิน
โอ้...เจ้าการเวกแก้ว
ปีกขนงามแพร้ว...งามสิ้น
สีแดงชาดคาดทองผ่องใสไร้มนทิน
มิเปื้อนรอยราคิน ณ รอยใด
บินมาเถิดมาเป็นขวัญแห่งผองข้า
มาเป็นยอดชีวาข้าพลีให้
เจ้าเหนื่อยอ่อนผ่อนพักหลักหัวใจ
การเวกเอย...บินมาสู่ใต้ร่มลีลาวดี
9 พฤษภาคม 2550 08:57 น.
ร่มสัก
เพราะพระพรหมลิขิตชีวิตหรือ
อาจเพราะเราดึงดื้อตามความฝัน
ดำเนินตามวิถีของใครกัน
พรหมหรือฉันเป็นคนกำหนดมา
กำหนดฝันอดีตอนาคต
ให้ปรากฏเป็นจริงตามฝันหา
แล้วพระพรหมท่านเมตตากรุณา
ประทานรักให้มาได้ชื่นบาน
แล้วพรากพลัดให้กระจัดกระจายสิ้น
คนบนดินจึงอ้อนวอนให้สงสาร
คนบนฟ้าไยจึงทรมาน
ขอบนบานให้พรหมลิขิตที
หากพรหมช่วยด้วยแล้วมิแคล้วแน่
ชีวิตคงไม่ผันแปรเปลี่ยนวิถี
แล้วจะให้ใครลิขิตชีวิตดี
หากไม่มีก็คงโทษโกรธพระพรหม
14 เมษายน 2550 12:33 น.
ร่มสัก
คำเอ๋ยคำพร่ำพลอดอ้อนออดพี่
ไยเล่าเจ้าคนดีหนีไปไหน
ข้าวยังโอนเอนอ่อนร่อนพลิ้วใบ
ชูเชิดช่อเหมือนรอใคร...มาเกี่ยวรวง
คำสัญญาคืนฟ้าพราวดวงดาวเด่น
จะรักชื่นคืนเช่นด้วยแหนหวง
เจ้าหายลับกลับคำนะพุ่มพวง
รักเป็นลวงทิ้งพี่เศร้าเจ้าลืมคำ
พี่ครวญขลุ่ยเลางามมาตามน้อง
คร่ำครวญก้องท้องนาหางามขำ
พี่ไม่เลือนเตือนเฝ้า...เจ้าไม่จำ
ลืมรสคำพลอดพร่ำกับน้ำตา
ข้าวยังเหลืองชูช่อรอเจ้าเกี่ยว
ปลายังว่ายเวียนเที่ยวรอเจ้าหา
ลมพัดพลิ้วหยอกล้อรอเจ้ามา
ใจของพี่รอท่าอยู่ทุกวัน
น้ำไม่เหือดแห้งหายจากสายแม่
ยังไหลนิ่งแน่วแน่มิแปรผัน
น้ำใจนางทางสองน้องเจ้าปัน
ลืมสัญญาคำมั่นน้องเจ้าลืม
หน้าส่วนตัว
1032
