2 มกราคม 2545 05:31 น.
รู้จักมักจี่
อิจฉาคนแต่งกลอน...เพราะ-เพราะ
อ่านแล้วไพเราะ.......เสนาะหู
อยากแต่งเก่งแต่งได้ต้องคอยดู
เคล้าคลออยู่กับพี่..พี่..ที่แสนดี
หวังว่าคงมีวันหนึ่งวันนั้น
ที่ความฝันของฉันเป็นจริงได้
ขอเพียงสิ่งสำคัญต้องตั้งใจ
แล้วอะไร...อะไรจะดีเอง
หวังว่าพี่-พี่คงจะ....ไม่เกรงใจ
ที่จะเข้ามาใกล้-ใกล้..บทกลอนหนู
เข้ามาอ่านทักทายและคอยดู
วันที่หนูเติบโตกับบทกลอน.......
2 มกราคม 2545 01:26 น.
รู้จักมักจี่
......ผิดอะไรนัก.....ที่จะรัก
สุดจะหักห้ามใจอย่างไรไหว
น่ารักอย่างนี้ไม่ให้รักได้อย่างไร
หัวใจพริ้วไหวไปตามเธอ
....คิดถึงเสมอเมื่อไกลห่าง....
เหงาอ้างว้างเมื่อห่างหาย
อยากจะบ้า....อยากจะคร่าตัวตาย
เมื่อไม่ได้เห็นหน้าเธอ
....ขอร้องอย่าทำเป็นไม่สน.....
สุดทนเมื่อเห็นเธอเดินหนี
หัวใจเต้นช้าลงทุกที
ริบรี่ไม่มีแม้วี่แวว
...ยอมรับว่าทั้งรักและทั้งหลง....
พะวงกลัวเธอจะเป็นอื่น
แต่ถ้าใจเธอไม่อาจฝืน
ขอยืนจังก้า......ว่ารักเธอ..........(จ๋า..........จ๊ะ)
29 ธันวาคม 2544 23:31 น.
รู้จักมักจี่
........หลาย-หลาย........คนมองว่าเรารักกันอยู่
อาจดูได้แค่เพียงผิวเผิน
ตอนนี้เราแยกทางกันเดิน
ความคิดเราห่างเหินกัน...............................
.......อาจมองได้เป็นหลายแง่........................
เราแค่อยากมีความฝัน
่ร่วมสร้างชีวิตด้วยกัน
แต่ไม่กี่วันก้อจาง
จึงรู้ไม่ใช่เรื่องเล่น
ต้องเน้นและต้องค้นหา
เพื่อสิ่งที่จะได้มา
มีค่าและเก็บรักษาไว้ นาน-นาน...........